WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

1. Uznanie emitowanych voucherów za bony różnego przeznaczenia

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27.05.2020 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.218.2019.2.AZ. Wnioskodawca planuje rozpocząć projekt biznesowy, w ramach którego będzie pośredniczył w uzyskaniu finansowania dla osób zainteresowanych nabyciem usług i/lub produktów klubu fitness lub studia EMS tj. studia oferującego trening przy wykorzystaniu metody elektrostymulacji mięśni. Finansowanie to odbywać się będzie przez pożyczkę lub kredyt udzielone przez bank, z którym zostanie podpisana przez Wnioskodawcę umowa o współpracy w powyższym zakresie. Zasady funkcjonowania projektu określać będzie wewnętrzny regulamin sklepu internetowego. W tym celu Wnioskodawca będzie emitował vouchery o różnej wartości (nie będą one nabywane od klubów czy też innych podmiotów, będą one własnością Wnioskodawcy), które klient nabędzie od Wnioskodawcy przez uzyskanie zewnętrznego finansowania w postaci pożyczki. Bank po udzieleniu pożyczki klientowi będzie przekazywał środki z pożyczki odpowiadającej wysokością wartości wybranego przez klienta vouchera Wnioskodawcy, a Wnioskodawca po wymianie przez klienta vouchera na usługi i/lub towary będzie przekazywał te środki finansowe dla klubu fitness. W momencie emisji voucherów nie będzie znana kwota należnego podatku VAT z tytułu świadczenia usług związanych z realizacją przedmiotowych voucherów. W każdym klubie klient będzie miał do wyboru rożne usługi i produkty, dobierane przez niego wedle własnych potrzeb. W przyszłości wnioskodawca nie wyklucza nawiązania współpracy z klubami fitness mającymi siedzibę poza terytorium RP. Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy emitowane vouchery stanowią bony różnego przeznaczenia. Zdaniem organu podatkowego emitowany voucher będzie stanowić bon różnego przeznaczenia, o którym mowa w art. 2 pkt 44 ustawy o VAT, co oznacza, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać będzie dopiero faktyczne świadczenie usług lub przekazanie towarów w zamian za ten voucher, a nie sama emisja i przekazanie vouchera przez Wnioskodawcę. W chwili emisji vouchera nie można bowiem wskazać jednej stawki podatku VAT dla nabywanych za ten voucher usług i produktów. Ponadto, jeśli usługi będą świadczone poza terytorium RP nie będzie można wskazać potencjalnego miejsca opodatkowania dostępnych usług.

2. Obowiązek skorygowania odliczenia podatku VAT w związku z uiszczeniem zaliczki w sytuacji gdy nie dochodzi do dostawy towaru

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1.06.2020 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.121.2020.2.KO. Wnioskodawca wpłacił Kontrahentowi zaliczkę w kwocie 69.454,02 zł na poczet zakupu automatyki do central wentylacyjnych. W tym samym miesiącu Kontrahent wystawił Wnioskodawcy dwie faktury zaliczkowe z wykazanym podatkiem VAT wg stawki 23%.  Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur w deklaracji VAT-7 za sierpień 2019 r. Spółka chcąc dokonać realizacji zamówienia w miesiącu październiku 2019 r. musiała dokonać wpłaty na konto kontrahenta pozostałą kwotę zamówionego towaru aby w październiku mogła otrzymać towar. Przed dokonaniem płatności Spółka sprawdziła kontrahenta na białej liście. Z informacji tam umieszczonych wynikało, że kontrahent został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT dnia 25 października na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT. Kontrahent nie wywiązał się z umowy, więc Wnioskodawca wystąpił do niego o zwrot zaliczki. Kontrahent poprosił o możliwość spłaty zaliczki w ratach. Spółka odstąpiła od umowy w grudniu 2019 r. i zgodziła się przyjąć deklarację kontrahenta, w której zobowiązał się do spłaty zaliczki w ratach po 6.000 zł na ostatni dzień każdego miesiąca. Pierwsza rata zgodnie z deklaracją kontrahenta miała zostać wpłacona do 31 stycznia 2020 r. w wysokości 6.000 zł. Kontrahent zwrócił jedynie zaliczkę w wysokości pierwszej raty czyli 6.000 zł a 31 października 2019 r. zawiesił działalność gospodarczą. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku skorygowania odliczenia podatku VAT w związku z uiszczeniem zaliczki w sytuacji gdy nie doszło do dostawy towaru. Organ podatkowy uznał, że  skoro w związku z wcześniej podjętymi czynnościami, zmierzającymi do realizacji podlegającej opodatkowaniu dostawy towarów, Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego, jest obowiązany do dokonania jego korekty w przypadku odstąpienia od umowy. Brak faktury korygującej nie warunkuje dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego. Jeśli po zerwaniu umowy nie została wystawiona faktura korygująca skorygowanie odliczenia kwoty podatku naliczonego winno być dokonane (zgodnie z ww. art. 91 ust. 7d ustawy o VAT) w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiło zerwanie umowy (czyli w momencie zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony), tj. w grudniu 2019 r.

3. Opodatkowanie dostawy samochodu wykupionego z leasingu

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1.06.2020 r., znak 0113-KDIPT1-3.4012.312.2020.1.MJ. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy. Samochód ten od momentu zawarcia umowy jest wykorzystywany w prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej. Podatek naliczony zawarty w fakturach rat leasingowych oraz w fakturach związanych z nabyciem towarów i usług związanych z eksploatacją wykorzystywanego w działach specjalnych produkcji rolnej samochodu osobowego jest odliczany od podatku należnego. Wnioskodawca po zakończeniu umowy leasingu samochodu osobowego, zamierza wykupić przedmiotowy samochód. Faktura wykupu wystawiona przez firmę leasingową będzie na firmę Wnioskodawcy. Wnioskodawca po wykupie samochodu osobowego będzie wykorzystywać go do celów prywatnych, dlatego nie zamierza faktury dotyczącej wykupu uwzględniać w rejestrze zakupów VAT i nie odliczy podatku naliczonego zawartego w fakturze wykupu przedmiotu leasingu, nie wprowadzi samochodu do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca nie będzie ujmował żadnych innych wydatków eksploatacyjnych samochodu w księgach rachunkowych oraz w ewidencji VAT. W przyszłości Wnioskodawca zamierza zbyć samochód. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy sprzedaż wykupionego z leasingu samochodu osobowego dokonana po upływie co najmniej pół roku od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Organ podatkowy uznał, że  planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na cele osobiste, niezwiązane z działalnością gospodarczą, który to pojazd od momentu wykupu nie będzie wykorzystywany do celów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w związku ze sprzedażą ww. samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a sprzedaż ta nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT tylko w ramach zarządu majątkiem osobistym.

PROCES LEGISLACYJNY

1. Wydłużony termin na złożenie formularza ZAW-NR

Ustawa z dnia 6 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw – druk sejmowy 207. W zakresie podatku VAT ustawa przewiduje wydłużenie do 7 dni terminu na złożenie formularza ZAW-NR – zawiadomienia o zapłacie należności na rachunek sprzedawcy inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w rejestrze podmiotów VAT (tzw. białej liście). 4.06.2020 r. Senat wniósł pewne poprawki do ustawy, ale nie dotyczą one tej kwestii. Wejście w życie przewidziano z dniem 1.07.2020 r.

Przejdź, aby dowiedzieć się na jakim etapie jest projekt.

2. Dostawy wewnątrzwspólnotowe; przepisy przejściowe dotyczące magazynu call-off

Ustawa z dnia 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw – druk sejmowy 208. Nowelizacja realizuje pakiet tzw. quick fixes w odniesieniu do transakcji wewnątrzwspólnotowych:

• wprowadzenie nowej procedury magazynu typu call-off stock,
• pewne zmiany w zakresie stawki 0% przy WDT,
• modyfikacje niektórych dostaw łańcuchowych.

Wejście w życie ustawy zmieniającej przewidziano na 1.07.2020 r. W przepisach przejściowych potwierdzono przy tym, że procedura magazynu call-off na terytorium Polski (w której towar jest przemieszczany z innego państwa UE) mogła być stosowana już od 1.01.2020 r. Prowadzący magazyn będzie musiał złożyć odpowiednie zawiadomienie w terminie do 14 dni od wejścia w życie ustawy nowelizującej. Od 1.01.2020 r. do 30.06.2020 r. możliwe jest także przemieszczanie towarów w procedurze call-off stock z Polski do magazynu w innym państwie UE. Przemieszczenia te będą musiały być wykazane w informacji podsumowującej VAT-UE za odpowiedni miesiąc (albo w korekcie VAT-UE) – którą trzeba będzie złożyć do 25.07.2020 r. Będzie do tego służył zmodyfikowany formularz VAT-UE: informacja podsumowująca o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach i przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock. Aktualnie trwają prace w Senacie.

Przejdź, aby dowiedzieć się na jakim etapie jest projekt.