Zmiany w obszarze podatku od towarów i usług
(4 – 8 marca 2019)
1. Zbycie poniesionych nakładów na nieruchomość
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19.02.2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1247/18
W analizowanym przez WSA stanie faktycznym, operator pocztowy wybudował budynek na gruncie wojskowym. Po pewnym czasie nieruchomość miała zostać zwrócona jednostce wojskowej, a operator pocztowy miał dostać zwrot poniesionych nakładów. Zdaniem operatora pocztowego, w przedmiotowej sytuacji ma miejsce dostawa towarów oraz zastosowanie znajdzie przedmiotowe zwolnienie z VAT. Ponadto, dla celów VAT, istotny jest aspekt ekonomiczny rozporządzania budynkiem jak właściciel. Innego zdania był Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który stwierdził, że zbycie poniesionych nakładów jest odpłatnym przekazaniem ulepszeń, w związku z czym powinno być uznane za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. WSA w Warszawie podzielił stanowisko organu twierdząc, że operator pocztowy, nie posiadając prawa do rozporządzania budynkiem jak właściciel, nie mógł przenieść tego prawa na inny podmiot.
2. Jaka stawka VAT dla obiektu rekreacyjnego?
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21.02.2019 r., sygn. akt I FSK 1352/16
W rozpoznawanej sprawie NSA wskazał, że nie można zastosować niższej stawki podatkowej w momencie, gdy starosta uzna lokal apartamentowy za użytkowy.
Sprawa dotyczyła dewelopera, który w ramach inwestycji wybudował lokale spełniające przesłanki techniczne do uznania je za lokale przeznaczone na cele mieszkalne. Z treści zaświadczenia starosty wynikało, że przedmiotowy, całoroczny apartament to lokal rekreacyjny czy wypoczynkowy. Tym samym w opinii organu podatkowego deweloper nie może sprzedać go z 8-proc. VAT.
Sądy obu instancji potwierdziły stanowisko organu podatkowego, który uznał, że dla potrzeb podatkowych kluczowe jest zaświadczenie starosty o przeznaczeniu lokali. Sąd dodatkowo argumentował, iż preferencyjna stawka dotyczy budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i ma na celu zwiększenie dostępności własnych mieszkań, a nie obniżanie kosztów budowy obiektów rekreacyjnych.
3. Kto jest zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05.03.2019 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.821.2018.1.MN
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży kursów w postaci elektronicznej (audiobooki, ebooki) poprzez serwisy internetowe. Sprzedaż dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest rejestrowana na kasie fiskalnej, dla odbiorców będących podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą wystawiane są faktury VAT. Zakupione produkty wysyłane są na podany przez klienta adres e-mail dopiero po uregulowaniu należności. Zapłaty za zakupione produkty dokonywane są przez osoby fizyczne jedynie za pośrednictwem płatności elektronicznych (za pomocą serwisów płatności on-line, np. PayPal, tpay.com, PayU, dotpay.pl) lub przelewem bankowym na konto spółki. Dokumentacja spółki zawiera zestawienia płatności klientów oraz zestawienia dokonanej sprzedaży odpowiadające tym wpłatom.
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w przypadku prowadzenia sprzedaży online oraz otrzymywania płatności bezgotówkowych od klientów nieprowadzących działalności gospodarczej może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej.
Organ podatkowy uznał, że w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę spełnione zostaną warunki konieczne do zwolnienia sprzedaży kursów w postacie elektronicznej z ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w związku z poz. 39 załącznika do ww. rozporządzenia. Należy zwrócić uwagę, że treść regulacji zawartej w poz. 39 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20.12.2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązującego do 31.12.2018 r., znalazło się również w niezmienionej treści pod poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.12.2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), obowiązującego od 01.01.2019 r.
4. Jaka stawka podatku przy sprzedaży lodów „na wynos”?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 04.03.2019 r., znak: 0113-KDIPT1-3.4012.882.2018.2.OS
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się sprzedażą lodów wielosmakowych. Lody te kupowane są od krajowych producentów i sprzedawane odbiorcom detalicznym. Lody „na wynos” podawane są w wafelkach, kubeczkach lub pojemnikach styropianowych, zaś lody przeznaczone do spożycia w lokalu podawane są w pucharach, dekorowane bitą śmietaną, posypką, polewą, owocami. W lokalu nie prowadzi się obsługi kelnerskiej. Wnioskodawca przyjmuje: dla lodów sprzedawanych „na wynos”, symbol PKWiU 10.52.10.0, dla lodów sprzedawanych „na miejscu”, czyli dla gotowego zestawu z dodatkami w postaci bitej śmietany, posypki lub owoców symbol PKWiU 56.10.13.0.
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż lodów „na wynos” stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaną według stawki 5% VAT.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że do dostawy lodów „na wynos” – w wafelku, kubeczku lub pojemniku styropianowym z różnymi dodatkami, w sytuacji gdy, jak wskazał wnioskodawca, mieszczą się one w grupowaniu PKWiU 10.52.10.0., zastosowanie znajduje obniżona stawka podatku VAT w wysokości 5%, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, w związku z poz. 21 załącznika nr 10 do tej ustawy.
5. Jak opodatkować opłaty eksploatacyjne ponoszone przez najemców?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 04.03.2019 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.59.2019.1.RR
Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT wynajmuje podmiotom trzecim powierzchnie biurowe dla celów prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Z tytułu najmu powierzchni biurowej najemcy zobowiązani są do ponoszenia stałych opłat z tytułu czynszu oraz do uiszczania tzw. opłaty eksploatacyjnej, która wyliczana jest według określonego w umowie wzoru jako udział w kosztach i opłatach ponoszonych przez wnioskodawcę na utrzymanie i korzystanie z nieruchomości, na które składają się: zużycie energii elektrycznej (na podstawie odczytów liczników), zużycie wody (na podstawie odczytów liczników), zużycie energii cieplnej, zużycie gazu, usługi ochrony, wywóz nieczystości stałych oraz usługi sprzątania, a także opłata stała za zużycie mediów przez najemcę. Wysokość opłaty eksploatacyjnej dla każdego najemcy ustalana jest jako zryczałtowany udział w ogólnych opłatach ponoszonych dla całej nieruchomości wyliczony w oparciu o udział wynajmowanej powierzchni w całej powierzchni nieruchomości oraz w oparciu o wysokość czynszu ustalonego za 1 m2.
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy opłata eksploatacyjna stanowi składową czynszu należnego z tytułu kompleksowej usługi wynajmu pomieszczeń biurowych i w konsekwencji jest ona w całości opodatkowana według jednolitych zasad.
Organ podatkowy uznał, że opłaty eksploatacyjne stanowią element kalkulacyjny czynszu najmu, a zatem zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, będą wliczone do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług usługi najmu. W związku z powyższym należy je opodatkować według zasad właściwych dla usługi najmu.
