Zmiany w obszarze podatków bezpośrednich
(25 – 29 marca 2019)
1. Czy wynajem palet/pojemników od podmiotów mających siedzibę na terytorium UE wiąże się z obowiązkiem poboru podatku u źródła?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22.03.2019 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.26.2019.1.BKD
Spółka w ramach prowadzonej działalności wynajmuje od spółki niemieckiej, a także innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Unii Europejskiej, plastikowe pojemniki, palety metalowe, palety plastikowe, dekle plastikowe oraz pojemniki składane z tworzywa sztucznego. Spółka nie wykorzystuje pojemników do produkcji (przemysłu), a jedynie do przechowywania i transportu gotowych produktów do klienta. Organ interpretacyjny zgodził się z podatnikiem, że wynajmowanych pojemników i palet nie należy w takim wypadku uważać za urządzenia przemysłowe – w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP – a tym samym spółka, nie jest zobligowana do potrącania podatku u źródła od dokonywanych wypłat na rzecz kontrahentów. Pogląd ten – w głównej mierze – oparto na fakcie, że pojemniki nie są wykorzystywane do masowej produkcji towarów. Tym samym, decydujące okazały się względy wykładni literalnej.
2. Czy różnice kursowe powstałe w wyniku spłaty kredytu walutowego, zaciągniętego na zabezpieczenie wahań kursowych powinny być uwzględniane przy kalkulacji kosztów finansowania dłużnego?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22.03.2019 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.539.2018.2.MM
Spółka w ramach polityki zabezpieczenia ryzyka walutowego wykorzystuje kredyty walutowe. Zabezpieczają one kluczowe dla działalności Spółki transakcje zakupu i sprzedaży towarów. W wyniku uregulowania zobowiązań z tytułu zaciągniętego kredytu dochodzi do wygenerowania różnic kursowych. Zgodnie ze stanowiskiem Spółki, z uwagi na fakt, że zaciągnięte kredyty walutowe pełnią wraz z instrumentami pochodnymi (w formie kontraktów forward), funkcję instrumentów zabezpieczających, zrealizowane różnice kursowe (dodatnie i ujemne) powstałe w związku z ich spłata nie mieszczą się w definicji kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o PDOP, a tym samym pozostają bez wpływu na określenie kosztów finansowania dłużnego. Organ nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika stwierdzając, że bez znaczenia dla faktu uznania za koszt finansowania dłużnego pozostaje to, jaka była podstawa zaciągnięcia kredytu (zabezpieczenie przed wahaniami kursowymi czy też finansowanie bieżącej działalności). Z tego względu, koszty finansowania dłużnego powinny być korygowane o zrealizowane różnice kursowe powstałe z tytułu spłat tych kredytów.
Jednocześnie organ nie zgodził się z podatnikiem, że jeżeli nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza kwotę 3 000 000 zł, to podatnik nie może zaliczyć do kosztów podatkowych tylko nadwyżki ponad wskazaną kwotę. Jak wskazał organ, kwota nadwyżki kosztów finansowania brana pod uwagę przy wyliczania wzoru o którym mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o PDOP, nie powinna być pomniejszana o kwotę 3 000 000 zł. Kwota ta może co najwyżej zwiększyć limit wynikający z zastosowania wzoru, tj. stanowiąc jego górny pułap, gdy kwota wyliczona w oparciu o wzór jest niższa.
PDOF
3. Jakie są obowiązki płatnika, w związku z wypłatą świadczeń pieniężnych zasądzonych wyrokiem sądu?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22.03.2019 r. sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.611.2018.5.ACZ
Pracownik rozwiązał z pracodawcą umowę o pracę na mocy porozumienia stron. Po ustaniu zatrudnienia pracownik złożył do sądu pozew o wypłatę utraconego wynagrodzenia za pracę w soboty, niedziele i święta. Sąd w wydanym wyroku zasądził od pracodawcy na rzecz pracownika wypłatę stosownych kwot. Pracodawca zakwalifikował zasądzone świadczenie jako odszkodowanie, ustalając brak zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od wypłaconych kwot. Organ interpretacyjny nie zgodził się z tym poglądem uznając, że świadczenie to ma źródło w stosunku pracy. Z uwagi na fakt, że podstawą niewypłaconych przez pracodawcę dodatków były postanowienia układu zbiorowego pracy, świadczenia te należy uznać za część, element wynagrodzenia i zakwalifikować do przychodu ze stosunku pracy. Ponadto, zasądzone przez sąd świadczenie pieniężne nie może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF. Na pracodawcy – jako płatniku – ciążył obowiązek poboru i przekazania na rachunek urzędu skarbowego należnej zaliczki na podatek dochodowy.
PROCES LEGISLACYJNY
4. Rozporządzenie MF ws. przedłużenia terminu do złożenia zeznania przez niektórych podatników osiągających dochody wolne od PDOP
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 marca 2019 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia zeznania przez niektórych podatników osiągających dochody wolne od podatku dochodowego od osób prawnych
Rozporządzenie przedłuża do 31.10.2019 r. termin złożenia zeznania CIT-8 dla podatników:
- których rok podatkowy rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2017 r. i zakończy się przed dniem 1 lipca 2019 r.,
- osiągających wyłącznie dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 tej ustawy,
- nieobowiązanych w roku podatkowym, o którym mowa w pkt 1, do sporządzenia deklaracji lub informacji na podstawie przepisów wymienionych w treści rozporządzenia
Rozporządzenie weszło w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
http://www.dziennikustaw.gov.pl/DU/2019/549
Projekt rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie przedłużenia terminu do zawiadamiania o dokonaniu wyboru opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych kwoty odsetek oraz dyskonta, wypłacanych w ramach emisji danej serii obligacji.
Projekt zakłada przedłużenie do 30.06.2019 r. terminu do złożenia zawiadomienia o wyborze opodatkowania kwoty odsetek oraz dyskonta, wypłacanych w ramach emisji danej serii obligacji zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Projekt znajduje się w fazie uzgodnień.
https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12321411
