PODATKI BEZPOŚREDNIE | ECDP Group

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

PDOP

1. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.10.2018 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.367.2018.2.MM

Bezpośredni związek wydatków podatnika z tytułu opłat licencyjnych na rzecz podmiotu powiązanego, z wytworzonym przez jego przedsiębiorstwo produktem, wyłącza konieczność stosowania limitowania z art. 15e ustawy o PDOP

Podatnik nabywa od podmiotów powiązanych licencje na wykorzystanie technologii w postaci patentów chronionych prawem wzorów użytkowych oraz know-how. Ich nabycie jest niezbędne do produkcji, montażu i sprzedaży wyrobów spółki. Wysokość opłat licencyjnych jest uzależniona od wartości przychodu netto osiąganego ze sprzedaży produktów danego typu (ustalony procent wartości).

W opinii organu interpretacyjnego, w opisanym przypadku zachodzi związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez podatnika wydatkami, a wytwarzanymi produktami. Co więcej, koszty te wpływają na finalną cenę towarów, są w nią „inkorporowane”. Jak stwierdził organ – koszty te stanowią czynnik obiektywnie kształtujący cenę produktów oferowanych przez spółkę. Tym samym, opłaty licencyjne stanowią koszty o których mowa w przepisie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji mogą być w całości zaliczone przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów.

2. Interpretacja  Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.10.2018 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.439.2018.1.AN

Wydatki podatnika stanowiące zwrot kosztów z tytułu nabycia licencji przez podmiot powiązany, podlegają limitowaniu zgodnie z art. 15e ustawy o PDOP

Podatnik dokonuje wypłat należności na rzecz podmiotu powiązanego. Stanowią one zwrot uprzednio poniesionych przez podmiot powiązany wydatków z tytułu nabycia licencji na rzecz podatnika. Podmiot powiązany – jednostka dominująca w grupie kapitałowej – refakturuje koszty nabytej licencji na rzecz jednostek w grupie, w tym podatnika.

Organ interpretacyjny stwierdził, że opisane powyżej wydatki podlegają ograniczeniu w możliwości zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów – zgodnie z art. 15e ustawy o PDOP. W pierwszej kolejności odniesiono się do możliwości niestosowania powyższego ograniczenia, zgodnie z treścią art. 15e ust. 11 pkt 2. W świetle przywołanej regulacji, limitowaniu nie podlegają bowiem koszty usług refakturowanych. Jak stwierdził organ, przepis ten ma zastosowanie tylko i wyłącznie w odniesieniu do wydatków refakturowanych przez podatnika na inne podmioty. Tym samym, w opisanym przypadku regulacja zawarta w art. 15e ust. 11 pkt 2 nie będzie miała zastosowania.

Ponadto stwierdzono, że jeżeli podmiot powiązany nabywa licencję od podmiotu niepowiązanego, którą następnie refakturuje na inny podmiot powiązany, to należy uznać, że ostatni w łańcuchu podmiot nabywa licencję od podmiotu powiązanego.

3. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.10.2018 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.323.2018.1.AT

Wydatki z tytułu wypłaty tzw. rabatu pośredniego na rzecz kontrahenta stanowią koszty uzyskania przychodów podatnika

Podatnik podjął działania mające na celu zwiększenie sprzedaży oferowanych przez siebie produktów. W tym celu zawarł z kontrahentami umowy w świetle których, wypłaca im rabaty pośrednie uzależnione od osiągniecia określonego w umowie poziomu zakupów produktów podatnika.

Organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że ponoszone wydatki spełniają przesłanki zawarte w art. 15 ustawy o PDOP, tym samym należy uznać je za koszty uzyskania przychodów przedsiębiorstwa. Ponadto, zgodnie z zajętym stanowiskiem, wydatki te nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskiwanych przez spółkę przychodach, należy je zatem kwalifikować do kosztów pośrednich działalności. Co za tym idzie – zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP – powinny być potrącane w dacie ich poniesienia.

 PDOF

1. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.10.2018 r., znak: 0113-KDIPT2-3.4011.442.2018.ID

Obowiązki płatnika w związku z pokryciem wydatków na nocleg i wyżywienie przedstawicieli handlowych

Sfinansowanie przez pracodawcę kosztów noclegu pracownika – przedstawiciela handlowego – nie generuje po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko organu podatkowego zostało oparte na wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8.07.2014 r. sygn. K 7/13. Jak stwierdził organ, rodzaj pracy przedstawicieli handlowych należy utożsamiać z mobilnym rodzajem pracy, w związku z tym zapewnienie bezpłatnego zakwaterowania pracownikom leży wyłącznie w interesie pracodawcy oraz służy wyłącznie realizacji obowiązku pracowniczego. Tym samym, pracodawca nie jest zobowiązany od obliczenia, pobrania i odprowadzenia do urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty zwracanego świadczenia.

Jednocześnie – w opinii organu – przychodem są zwracane przez Spółkę koszty zakupu wyżywienia przez pracownika (przedstawiciela handlowego) w trakcie wykonywania zadań służbowych. Otrzymane przez pracownika należności, stanowią przychód ze stosunku pracy, od którego pracodawca – jako płatnik – powinien obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy. Jak stwierdził organ, tego typu świadczenie jest spełniane w interesie pracownika i stanowi dla niego realne przysporzenie. To, że charakter obowiązków służbowych wykonywanych przez pracownika wiąże się z jego wyjazdami nie oznacza, że pracodawca ma obowiązek pokrywać (finansować) posiłki dla niego. Pracownik niezależnie gdzie wykonuje obowiązki służbowe zawsze przecież ponosi wydatki związane z wyżywieniem, a tylko wówczas gdy jest w podróży służbowej pracodawca jest zobowiązany do sfinansowania podwyższonych kosztów wyżywienia.

2. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23.10.2018 r., znak: 0115-KDIT2-2.4011.348.2018.1.BK

Wydatki pracodawcy ponoszone za pracownika w związku z używaniem przez niego samochodu służbowego do celów prywatnych (koszty paliwa, opłaty parkingowe, opłaty za przejazd autostradą)

Stanowisko wyrażone w interpretacji potwierdza dotychczasową linię orzeczniczą organów podatkowych. W jej świetle określona ryczałtowo – w art. 12 ust. 2a ustawy o PDOF – wartość nieodpłatnego świadczenia pracownika z tytułu używania samochodu służbowego do celów prywatnych, obejmuje wyłącznie koszty pracodawcy wynikające z udostępnienia pracownikowi samochodu, w tym koszty eksploatacyjne tj. koszty naprawy czy przeglądy techniczne.

Natomiast, wszelkie dodatkowe koszty ponoszone przez pracodawcę jak np. koszty paliwa, opłaty parkingowe czy opłaty za przejazdy autostradą – należy uznać za „inne nieodpłatne świadczenia” w rozumieniu art. 12 ust 3 ustawy o PDOF. Tym samym, ich wartość powinna być uwzględniona przy kalkulacji dochodu pracownika, a także w związku z obliczaniem i pobraniem zaliczki na podatek dochodowy.

PROCES LEGISLACYJNY

1. Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (druk 971)

Ciąg dalszy zmian wprowadzanych Ustawą:

Zmiana w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji zrzeszających pracodawców i przedsiębiorców o charakterze nieobowiązkowym

Zmieniana regulacja tj. art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o PDOP obowiązuje w niezmienionym kształcie od 2003 r. i przestała odpowiadać realiom gospodarczym, albowiem nie uwzględnia, iż nieobowiązkowe organizacje pracowników oraz przedsiębiorców realizują coraz więcej zadań i celów. W tym zakresie, Ustawa zwiększa prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu składek na rzecz takich organizacji z 0,15 do 0,25% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Ustawa przekazana 24.10.2018 r. do Senatu; obecnie jest procedowana w Komisji Budżetu i Finansów Publicznych.

Kolejne założenia zmian wprowadzanych Ustawą zostaną przedstawione w następnych wydaniach PPT.

https://www.senat.gov.pl/prace/senat/proces-legislacyjny-w-senacie/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawa,653.html

2. Ustawa o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych z 12.07.2018 r. (druk 972)

Ustawa została przekazana 24.10.2018 r. do Senatu; obecnie trwają prace w Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej. Szczegóły Ustawy zostały omówione w PPT nr 1.

https://www.senat.gov.pl/prace/senat/proces-legislacyjny-w-senacie/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawa,654.html

3. Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (druk 955)

Ustawa obecnie rozpatrywana jest przez Senat. Szczegóły Ustawy zostały omówione w PPT nr 1.

https://www.senat.gov.pl/prace/senat/proces-legislacyjny-w-senacie/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawa,638.html

4. Ustawa o pracowniczych planach kapitałowych (druk 968)

Ustawa rozpatrywana jest przez Senat. Szczegóły zostały omówione w PPT nr 1.

https://www.senat.gov.pl/prace/senat/proces-legislacyjny-w-senacie/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawa,637.html

5. Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (druk 970)

Nowe zasady zbywania pakietów wierzytelności

Ustawa przewiduje zmiany w zakresie przyznania prawa do rozpoznania pełnej bazy kosztowej nabycia pojedynczych wierzytelności oraz wprowadzenia analogicznych zasad dotyczących opodatkowania pakietów wierzytelności.

W obecnym stanie prawnym podatnik jest uprawniony do rozpoznania kosztów podatkowych związanych ze zbyciem wierzytelności w momencie w uzyskania przychodu w postaci zapłaty całej należności.

W sytuacji, gdy podatnik otrzymuje część zapłaty, uprawniony jest do rozpoznania kosztów podatkowych w odpowiedniej proporcji. W Ustawie proponuje się przyznać prawo do rozpoznania kosztów nabycia wierzytelności wprost w kwocie odpowiadającej kwocie uzyskanych z nich przychodów, do momentu zrównania się przychodów ze spłaty wierzytelności z kwotą poniesionego na ich nabycie wydatku (tj. innymi słowy, do momentu rozliczenia całości wydatków na nabycie określonej wierzytelności). Analogicznie będzie wyglądało rozliczenie nabycia pakietu co najmniej 100 wierzytelności bez wyodrębnienia ceny nabycia poszczególnych wierzytelności (pakiet wierzytelności).

Dalsze założenia Ustawy zostaną omówione w kolejnych wydaniach PPT.

Ustawa została przekazana 24.10.2018 r., do Senatu; obecnie procedowana jest przez Komisje Budżetu
i Finansów Publicznych.

https://www.senat.gov.pl/prace/senat/proces-legislacyjny-w-senacie/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawy-uchwalone-przez-sejm/ustawa,652.html

6. Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (druk nr 2862)

Dalsze uproszczenia podatkowe dla przedsiębiorców

Projekt stanowi kontynuację prac mających na celu uproszczenie przepisów podatkowych. Projekt przewiduje wprowadzenie następujących zmian:

· podwyższenie progu przychodów uprawniającego do uzyskania statusu małego podatnika z 1,2 mln euro do 2 mln euro,

· wprowadzenie możliwości jednorazowego rozliczenia straty podatkowej do wysokości 5 mln zł,

· zmiana trybu informowania naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego na inny niż rok kalendarzowy; projekt przewiduje, iż podatnicy dokonujący takiej zmiany będą składali informację w deklaracji CIT-8, co do zasady za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy,

· projekt przewiduje zmianę trybu informowania o wyborze oraz rezygnacji z rachunkowej metody rozliczania różnic kursowych (w zeznaniach CIT-8),

· wprowadzenie innego terminu informowania przez podatnika o ustalaniu daty powstania przychodu na podstawie art. 12 ust. 4g ustawy o PDOP. Podatnik będzie obowiązany stosować taki sposób ustalania daty powstania przychodu przez cały rok podatkowy. Podatnik będzie również informował o takim wyborze w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym stosował ten sposób,

· dodanie do art. 17 ust. 1 ustawy o PDOP nowego punktu, 54a wprowadzającego nowe zwolnienie podatkowe dla kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez podatnika środka trwałego (z wyjątkiem samochodu osobowego). Warunkiem zastosowania tego zwolnienia będzie wydatkowanie przez podatnika – w okresie nie późniejszym niż do upływu kolejnego roku podatkowego – równowartości otrzymanego odszkodowania na remont uszkodzonego środka trwałego bądź na zakup lub wytworzenie analogicznego środka trwałego, mogącego zastąpić środek trwały uprzednio zniszczony lub uszkodzony,

· zmiana trybu informowania naczelnika urzędu skarbowego o wyborze metody ustalania zaliczek na podatek dochodowy.

Obecnie trwają prace w Sejmie (I czytanie).

http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?id=F959F36FFD9F0370C1258313006E4C8C

26 października 2018