Zespół ECDDP pragnie poinformować, że 8.06.2017 r. został wydany wyrok NSA (sygn. akt I FSK 1839/15), z którego wynika, że odpowiednie ukształtowanie postanowień umowy konsorcjum może skutkować brakiem opodatkowania podatkiem VAT rozliczeń realizowanych pomiędzy konsorcjantami.
Sprawa dotyczyła trzech spółek, które zawarły konsorcjum w celu wyprodukowania i dostarczenia pojazdu specjalnego na rzecz jednej z agencji rządowych Azerbejdżanu oraz przeprowadzenia odpowiedniego szkolenia. Umowę z zamawiającym podpisał Lider konsorcjum, przy czym przewidywała ona, że każdy Członek Konsorcjum pozostaje właścicielem swojej części przedmiotu umowy do chwili odbioru go przez Końcowego Użytkownika w Azerbejdżanie (każdy z konsorcjantów udzielał na swoją część gwarancji). Rozliczenia zostały ustalone w następujący sposób: każdy z Członków Konsorcjum, oprócz Lidera Konsorcjum, miał wystawić fakturę na rzecz Zamawiającego i przesłać ją do Lidera. Lider miał wystawić na podstawie tych faktur fakturę zbiorczą, uwzględniając również jego część zamówienia. Zamawiający miał otrzymać jedynie fakturę zbiorczą od Lidera wraz z załącznikiem (specyfikacją), wskazującym jaka część faktury przypada na każdego z Członków Konsorcjum. Członkowie i Lider w ewidencji sprzedaży VAT mieli uwzględnić tylko swoją część przedmiotu zamówienia wyszczególnioną w załączonej do faktury specyfikacji. W związku z powyższym Spółka zapytała, czy Lider Konsorcjum prawidłowo księguje fakturę zbiorczą, uwzględniając w przychodach podatkowych i ewidencji sprzedaży VAT jedynie swoją część przedmiotu zamówienia wyszczególnioną w załączonej do faktury specyfikacji, pomimo że faktura opiewa na całość przedmiotu zamówienia.
Organ podatkowy na podstawie ww. stanu faktycznego uznał, że wzajemne rozliczenia pomiędzy członkami konsorcjum a Liderem powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a Lider powinien wystawić fakturę dokumentującą całość robót wykonanych przez konsorcjum na rzecz Zamawiającego.
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że z umowy konsorcjum wynika, iż dostawy towarów czy świadczenia usługi na rzecz Zamawiającego dokonuje każdy z Członków Konsorcjum w odniesieniu do swojej części – każdy w swojej części przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na Zamawiającego oraz każdy w swojej części świadczy na rzecz Zamawiającego usługę. Wobec powyższego NSA uznał, że wzajemne rozliczenia pomiędzy konsorcjantami nie podlegają w tym przypadku opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a faktury zostały wystawione w sposób prawidłowy. Naszym zdaniem tezy zawarte w przedstawionym wyroku są nieszablonowe i wymagają głębokiej analizy.
