WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE PDOP
1. Wynagrodzenie z tytułu realizacji prac badawczo-rozwojowych nie stanowi zwrotu kosztów B+R
W rozumieniu art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP.
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16.01.2020 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.516.2019.1.JKU
Spółka prowadzi działalność w zakresie wytwarzania części i elementów z polipropylenu spienionego. Klientami spółki są światowi liderzy w branży motoryzacyjnej, a części i podzespoły wytwarzane przez Spółkę są montowane do samochodów produkowanych przez klientów Spółki. W ramach organizacji spółki funkcjonuje wyspecjalizowany Dział R&D (Research and Development), którego podstawową funkcją jest udział w projektowaniu i rozwoju produktów spółki oraz procesów związanych z wytwarzaniem tych produktów. W ramach procesu projektowania i rozwoju produktu pracownicy Działu R&D są wspierani przez pracowników pozostałych działów spółki, w tym Działu Zarządzania Jakością, Narzędziowni i wydziałów produkcyjnych. Spółka dokonuje, po przeprowadzeniu prac badawczo-rozwojowych, sprzedaży form na rzecz klienta, a otrzymana cena sprzedaży stanowi wynagrodzenie z tytułu realizacji prac badawczo-rozwojowych. Organ interpretacyjny zaakceptował stanowisko spółki, zgodnie z którym koszty działalności badawczo-rozwojowych – uwzględnione w kwocie wynagrodzenia otrzymanego od innego podmiotu (klienta) z tytułu świadczenia usług – nie stanowią kosztów zwróconych Spółce w rozumieniu art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP. Jak wskazał organ, wykładnia językowa art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP, wskazuje wyraźnie, że jeżeli koszt kwalifikowany został w jakiejkolwiek formie zwrócony podatnikowi, to w tej części nie podlega odliczeniu. Natomiast, taki koszt może być odliczony w części niepokrytej dofinansowaniem. Jak wskazano, do takiego wniosku prowadzi też wykładnia funkcjonalna art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP. Celem tego przepisu jest zapewnienie, by w kosztach stanowiących podstawę obliczenia ulgi badawczo-rozwojowej nie były uwzględniane koszty, których ciężaru ekonomicznego nie poniósł podatnik. W konsekwencji, w przypadku prowadzenia przez spółkę działalności badawczo-rozwojowej spełniającej warunki wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o PDOP, do poniesionych przez spółkę kosztów kwalifikowanych spełniających warunki wskazane w ustawie o PDOP, nie będzie miał zastosowania art. 18d ust. 5 ustawy o PDOP.
2. Odliczanie dywidendy od podstawy opodatkowania CFC
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 1.10.2019 r., sygn. akt: I SA/Rz 556/19
Sąd przyznał rację skarżącej spółce, zdaniem której dochody otrzymane z tytułu dywidend od zagranicznej jednostki kontrolowanej (CFC) przed 1.01.2018 r., nieodliczone od podstawy opodatkowania CFC z uwagi na jej niewystarczający dochód, mogą być odliczone w następnych, kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych.
Należy przypomnieć, że od 1.01.2018 r. od podstawy opodatkowania zagranicznej jednostki kontrolowanej można wyłączyć jedynie dywidendę efektywnie opodatkowaną w Polsce. Treść znowelizowanego art. 24a ust 4 ustawy o PDOP, pozwala bowiem na pomniejszenie podstawy opodatkowania zagranicznej jednostki kontrolowanej jedynie o te dywidendy otrzymane od tej jednostki, które zostały uwzględnione w podstawie opodatkowania podatnika.
Zdaniem sądu, warunek ten dotyczy jednak dywidend wypłacanych od roku 2018. Spółka uzyskała dochody z tytułu dywidend przed 1.01.2018 r. i nabyła przed tym dniem prawo do odliczenia kwot nieodliczonych dywidend w następnych, kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Do odliczenia tych dochodów od podstawy opodatkowania za rok 2018 należy zatem stosować przepisy ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym do końca 2017 r.
Tym samym, sąd stwierdził, że spółka ma prawo do odliczenia w roku podatkowym 2018 i w latach następnych od dochodu zagranicznej jednostki kontrolowanej nieodliczonych kwot dywidend otrzymanych w latach 2015-2017.
3. Wyłączenie z limitu, nie odnosi się do wydatków ponoszonych przez finalnego odbiorcę
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12.09.2019 r., sygn. akt: III SA/Wa 88/19
Wyłączenie z limitu, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o PDOP, nie odnosi się do wydatków ponoszonych przez finalnego odbiorcę na rzecz podmiotu refakturującego
W komentowanym wyroku sąd stwierdził, że na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o PDOP, uprawnionymi do korzystania z wyłączenia z limitu, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, są tylko te podmioty, które czynnie refakturują (przenoszą) koszt usługi na inny podmiot powiązany.
Jak słusznie zauważył sąd, wyłączenie kosztów refakturowanych z limitu zostało wprowadzone przez ustawodawcę poprzez odesłanie do ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o PDOP, ograniczenie, o którym mowa w art.15e ust. 1 ustawy o PDOP nie ma zastosowania m.in. do kosztów usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Z kolei w myśl art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Mając na uwadze powyższe odesłanie należy zauważyć, że ustawa o VAT kwestię refakturowania usług reguluje pod kątem podmiotu odsprzedającego usługi. W ocenie Sądu oznacza to, że wyłączenie z limitu, o którym mowa w art.15e ust. 11 pkt 2 ustawy o PDOP, odnosi się do podmiotu, który koszt nabytej przez siebie usługi refakturuje na inny podmiot. Natomiast finalny odbiorca refakturowanej usługi nie może korzystać ze zwolnienia i jest objęty limitem z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP.
4. Czy przeniesienie na wspólników prawa własności składników majątku likwidowanej spółki powoduje jej przychód? Nie
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2.10.2019 r., sygn. akt: I SA/Po 387/19
W komentowanym wyroku sąd podkreślił, że przekazując majątek wspólnikowi, spółka realizuje dyspozycję zawartą w art. 286 § 1 i 2 k.s.h. Podział pozostałego po uregulowaniu zobowiązań majątku spółki pomiędzy jej wspólników, następuje zatem niejako automatycznie i wynika wprost z odpowiednich przepisów – nie poprzedza go powstanie zobowiązania spółki wobec wspólnika.
Wobec powyższego podział majątku likwidowanej spółki między wspólników jest czynnością o innym charakterze niż regulowanie zobowiązań. Tym samym, do takiej czynności, nie znajdzie zastosowania przepis art. 14a ustawy o PDOP, nakazujący rozpoznanie przychodu w przypadku regulowania zobowiązań przez wykonanie świadczenia niepieniężnego.
Czynność, w wyniku której następuje przeniesienie na wspólników prawa własności składników majątku likwidowanej spółki, nie jest także odpłatnym zbyciem tego majątku i w konsekwencji nie powoduje powstania z tego tytułu przychodu, przewidzianego w art. 14 ust. 1 ustawy o PDOP.
Sam fakt dokonania podziału składników majątku pomiędzy wspólników likwidowanej spółki nie będzie zatem rodził po jej stronie przychodu podatkowego.
PDOF
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17.01.2020 r., znak 0115-KDIT2.4011.45.2019.1.MD
Dofinansowanie wycieczki integracyjnej z ZFŚS nie stanowi przychodu ze stosunku pracy
Spółka zorganizowała jednodniową wycieczkę krajową o charakterze turystyczno-wypoczynkowym pracowników i osób uprawnionych do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej jako: ZFŚS). Wycieczka została sfinansowana z ZFŚS. Udział w wycieczce był dobrowolny i powszechnie dostępny dla osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS. Pracownicy, którzy skorzystali z wycieczki dokonali dopłaty do kosztów wycieczki, której wysokość jest uzależniona od sytuacji materialnej danej osoby, zgodnie z regulaminem ZFŚS. Większość osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS, uczestniczących w wycieczce, przekroczyła w bieżącym roku kalendarzowym obowiązujący limit 1000 zł zwolnienia z opodatkowania przewidzianego dla świadczeń socjalnych z ZFŚS. Organ interpretacyjny zaakceptował stanowisko Spółki i wskazał, że udział pracowników w wycieczce turystyczno-integracyjnej na terenie Polski, dofinansowanej z ZFŚS, nie stanowi dla pracowników przysporzenia majątkowego, a tym samym nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF. W konsekwencji, dofinansowanie przez Spółkę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych kosztów wycieczki turystyczno-integracyjnej nie spowodowało powstania po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF. Co więcej, na pracodawcy nie ciążą zatem żadne obowiązki płatnika z tego tytułu.
