Zmiany w obszarze podatku od czynności cywilnoprawnych
(18 – 22 marca 2019)
1. Opodatkowanie nabycia wierzytelności trudnych
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 6.03.2019 r. sygn. akt I SA/Po 989/18
WSA w Poznaniu rozpoznał skargę na interpretację indywidualną, która została wniesiona przez Spółkę zamierzającą rozszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o skup wierzytelności. Spółka planowała nabywać wierzytelności, których egzekucja będzie skomplikowana, tzw. wierzytelności trudne. Nabycie wierzytelności miało następować w drodze umowy sprzedaży, na podstawie której będzie dochodziło do cesji wierzytelności. Cena wierzytelności będzie ustalona poniżej jej wartości nominalnej i uzależniona będzie od ryzyka oraz ewentualnych kosztów odzyskania odszkodowań od ubezpieczycieli. Cesja podpisana przez Spółkę z cedentem będzie miała charakter definitywny, cedent pozbędzie się prawa do dysponowania tą wierzytelnością, nie będzie już mógł dochodzić tego odszkodowania we własnym imieniu i na własną rzecz. Spółka natomiast zakupi wierzytelność na własne ryzyko i we własnym imieniu.
Wobec powyższego Spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania opisanej transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych, co wykluczałoby opodatkowanie jej podatkiem od towarów i usług.
Zdaniem organu podatkowego opisana transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a zatem Spółka była obowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług.
Sąd rozpoznający sprawę przychylił się do stanowiska Spółki i podkreślił, że w orzecznictwie przyjmuje się jednoznacznie, że nabycie wierzytelności trudnych, nie będzie stanowiło świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o PTU. Zatem opisana transakcja podlegać będzie podatkowi od czynności cywilnoprawnych, a właściwą stawką będzie stawka podatku 1%.
2. Skutki podatkowe zawarcia umowy przewłaszczenia nieruchomości w celu zabezpieczenia spłaty pożyczki
Interpretacja Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z 14.03.2019 r. znak: 0111-KDIB2-2.4014.2.2019.4.MZA
Z wnioskiem o wydanie interpretacji zwróciła się spółka prowadząca działalność w zakresie udzielania pożyczek poza systemem bankowym na rzecz przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej lub osobami prawnymi. W celu zabezpieczenia swoich wierzytelności wnioskodawca planuje zawierać umowy przewłaszczenia nieruchomości pożyczkobiorcy na rzecz wnioskodawcy.
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w ramach umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie nieruchomości powstaje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Organ podatkowy uznał, że umowa przewłaszczenia nieruchomości na zabezpieczenie wierzytelności nie stanowi czynności prawnej wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a jej skutki prawne nie mogą być utożsamiane z żadną z enumeratywnie wymienionych czynności prawnych, w ocenie Wnioskodawcy umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie wierzytelności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych