Zmiany w obszarze podatków bezpośrednich
(29 kwietnia – 10 maja 2019)
1. Czy usługi zarządzania kluczowymi klientami mogą być objęte ograniczeniem z art. 15e ustawy o PDOP?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26.04.2019 r., znak 0111-KDIB1-1.4010.156.2019.1.NL
Podatnik nabywa od podmiotu powiązanego usługi zarządzania kluczowymi klientami. Przedmiotem tych usług jest m.in. tworzenie nowych oraz rozwój istniejących obszarów działalności, identyfikacja potencjalnych rynków zbytu, analiza konkurencji oraz wypracowanie strategii marketingowych, przeprowadzanie analiz i zarządzanie kluczowymi klientami. Zdaniem organu interpretacyjnego, przedmiotowe usługi są usługami wprost wymienionymi, bądź co najmniej stanowią świadczenia podobne od usług wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. Należy bowiem uznać, że noszą one cechy charakterystyczne dla usług zarządzania. Tym samym, podlegają limitowaniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przytoczoną regulacją.
2. Opłata przygotowawcza z tytułu zaciągnięcia kredytu przez podatnika jako koszt pośredni działalności
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26.04.2019 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.90.2019.1.DP
Spółka w celu realizacji planowanej inwestycji, podjęła decyzję o zaciągnięciu kredytu bankowego. Warunkiem zaciągnięcia kredytu było poniesienie na rzecz banku opłaty przygotowawczej, która została dodana do kwoty głównej kredytu. Zdaniem podatnika, jeżeli zgodnie z zasadami zawartymi w ustawie o rachunkowości, poniesiony koszt jednorazowy – jak opłata przygotowawcza – powinien rachunkowo podlegać rozpoznaniu w czasie (poprzez rozliczanie międzyokresowe kosztów), to analogicznie, podatkowo należy przedmiotowy koszt rozpoznać w czasie. Organ interpretacyjny nie zgodził się z podatnikiem stwierdzając, że nie ma podstaw do uznania poniesionej opłaty za wydatek dotyczący okresu przekraczającego rok podatkowy. W konsekwencji, opłata przygotowawcza powinna być kwalifikowana do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni, potrącany w dacie jego poniesienia – zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP. Na wskazany pogląd nie wpływa w żaden sposób fakt, że rachunkowo podatnik ujął wskazany koszt jako rozliczany w czasie.
3. Zasady opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, powierzchni wynajmowanych krótkoterminowo, a także powierzchni wspólnych, z których korzystają najemcy
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26.04.2019 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.37.2019.1.MS
W niniejszej interpretacji organ, prawdopodobnie po raz pierwszy odniósł się do problematyki związanej z podatkiem dochodowym od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, w świetle nowego brzmienia art. 24b ustawy o PDOP. Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy powierzchnie wynajmowane w danym budynku na godziny lub poszczególne dni, powinny być brane pod uwagę przy kalkulacji podstawy opodatkowania. Zdaniem podatnika, tego typu najem nie powinien być uwzględniany, bowiem przepis znajduje zastosowanie do najmu na okres co najmniej miesiąca. Organ w tym zakresie nie zgodził się z podatnikiem. W jego ocenie, jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby wyłączenie najmu krótkoterminowego z podstawy opodatkowania, wprowadzona zostałaby stosowna regulacja w tym zakresie. Jak stwierdził organ, czas, na jaki zawarto umowę najmu jest pozbawiony znaczenia. W kalkulacji należy ująć nawet powierzchnię wynajętą na kilka godzin lub dni w miesiącu, jeżeli powierzchnia ta objęta jest umową najmu (dzierżawy) na pierwszy dzień miesiąca.
Ponadto, podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy części wspólne takie jak korytarze, toalety, podręczne kuchnie, w budynkach gdzie wynajmowane są poszczególne powierzchnie, z których korzystają zarówno najemcy jak i pracownicy podatnika, powinny być brane pod uwagę przy kalkulacji podstawy opodatkowania. Organ interpretacyjny zgodził się z podatnikiem, że części wspólne nie powinny być uwzględniane na potrzeby podatku. Nie jest bowiem możliwe ustalenie, jaka ich część dotyczy wynajmowanej powierzchni.
4. Wyłączenie z kosztów usług między podmiotami powiązanymi a refakturowanie
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 28.03.2019 r., sygn. akt I SA/Go 579/18
W rozpoznawanej sprawie, skarżąca ponosiła wydatki tytułem zapłaty za usługi refakturowane na nią przez podmiot powiązany w rozumieniu art. 11 ustawy o PDOP. Sąd wskazał, że wbrew temu jak twierdzi strona skarżąca, nie można uznać za słuszny poglądu, zgodnie z którym w przypadku gdy należności z tytułu usług refakturowanych wypłacane są podmiotowi powiązanemu, który zobowiązany jest do przekazania ich innemu podmiotowi, to podmiot powiązany nie może zostać uznany za rzeczywistego właściciela danej należności. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że podmiot powiązany nabywa usługi od podmiotów niepowiązanych, które następnie „refakturuje”. Skarżąca wypłaca bowiem wynagrodzenie z tego tytułu wyłącznie na rzecz podmiotu powiązanego, skoro dokonuje na jego rzecz zapłaty. Wobec powyższego, do wypłacanego wynagrodzenia może znaleźć zastosowanie art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP.
Zdaniem sądu przyjęcie wykładni przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, zgodnie z którą przepis ten znajduje zastosowanie wyłącznie w sytuacji, kiedy do definitywnego przysporzenia dochodzi na poziomie podmiotu powiązanego, stwarzałby możliwość jego prostego obejścia, poprzez wykorzystanie podmiotu trzeciego, celem ukrycia powiązania.
5. Wydatki związane z remontem pomieszczeń wykorzystywanych w ramach działalności SSE a KUP
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7.05.2019 r., znak 0111-KDIB2-1.4010.49.2019.1.AR
Podatnik prowadził działalność na terenie SSE przez utworzony zakład. W trakcie roku podatkowego, podjęto decyzję o zakończeniu prowadzenia działalności zwolnionej (strefowej). Wykorzystywane na jej potrzeby pomieszczenia zostały oddane w najem. W chwili obecnej, podatnik ponosi wydatki związane z przywróceniem tych pomieszczeń do pierwotnego stanu. Organ interpretacyjny zgodził się z podatnikiem, że ponoszone wydatki należy powiązać z działalnością opodatkowaną, tym samym, mogą być uwzględnione na potrzeby ustalania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wskazał organ, wydatki na przywrócenie pierwotnego stanu pomieszczeń, w których mieścił się zakład prowadzący działalność strefową, należy zakwalifikować jako pośrednie koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji, kosztów tych nie należy kwalifikować jako wydatków strefowych. Co więcej, mając na uwadze, że zostały poniesione po dniu, w którym zakończone zostało prowadzenie działalności strefowej – nie należy również stosować zasad alokacji kosztów pomiędzy działalność opodatkowaną, a zwolnioną.
6. Czy outsourcing pracowniczy w zakresie marketingu i reklamy może być objęty limitowaniem z art. 15e ustawy o PDOP?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7.05.2019 r., znak 0111-KDIB2-1.4010.27.2019.2.EN
Podatnik nabywa od podmiotu powiązanego usługę polegającą na zapewnieniu grupy wykwalifikowanych osób, które będą prowadzić w imieniu i na rzecz podatnika reklamę jego produktów. Usługa świadczona jest na podstawie zawartej umowy outsourcingu pracowniczego. Organ interpretacyjny nie zgodził się z podatnikiem, że opisane usługi nie podlegają limitowaniu w możliwości zaliczenia ich do kosztów podatkowych, zgodnie z art. 15e ustawy o PDOP. Jak wynika ze stanowiska organu, tego typu usługę – nazwaną jako outsourcing pracowniczy – należy uznać jako świadczenie o podobnym charakterze do usług reklamowych. W konsekwencji, wydatki związane z jej nabyciem będą podlegały ograniczeniu, o którym mowa w przytoczonym wcześniej przepisie. Jednocześnie organ wskazał, że do tego typu wydatków nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP. Wydatków podatnika, nie można bowiem uznać za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru. W ocenie organu, trudno bowiem uznać, że usługi te obiektywnie kształtują cenę konkretnych wyrobów produkowanych przez podatnika, ich wysokości nie jest uzależniona od wielkości sprzedaży. Co więcej, stanowią one tylko bieżące wsparcie działalności, ich poniesienie nie jest niezbędne do wytworzenia przez podatnika produktów handlowych.
7. Wpływ przejęcia dotychczasowego udziałowca podatnika, na bieg dwuletniego okresu posiadania udziałów wymaganego dla zwolnienia dywidendy z opodatkowania podatkiem u źródła
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7.05.2019 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.88.2019.1.MO
Jedynym udziałowcem podatnika jest spółka niemiecka, podlegająca opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów na terytorium Niemiec. Na mocy zawartej umowy, właściciel podatnika został przejęty przez inny podmiot niemiecki. Tym samym, na gruncie prawa niemieckiego, spółka przejmująca stała się następcą prawnym dotychczasowego właściciela – sukcesja generalna praw i obowiązków. Przed przejęciem, właściciel podatnika posiadał udziały podatnika przez okres dłuższy niż dwa lata. Organ zgodził się z podatnikiem, że przejęcie dotychczasowego właściciela przez inny podmiot, pozostaje bez wpływu na bieg dwuletniego terminu posiadania udziałów – o którym mowa w art. 22 ust. 4 i 4a ustawy o PDOP. Zdaniem organu, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 93 ustawy Ordynacja podatkowa. Przepis ten dotyczący również zagranicznych osób prawnych, jeżeli podmiotom tym przysługują prawa wynikające z polskich przepisów podatkowych lub ciążą na nich obowiązki wynikające z tych przepisów. W konsekwencji, w wyniku sukcesji uniwersalnej, spółka przejmująca będzie kontynuatorem minimalnego 2-letniego okresu posiadania udziałów podatnika, koniecznego dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła wypłacanej dywidendy.
PDOF
8. Umorzenie udziałów nabytych w drodze darowizny a KUP
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26.04.2019 r., znak 0112-KDIL3-3.4011.69.2019.1.DS
Ojciec podatnika wniósł przedsiębiorstwo osoby fizycznej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W zamian za aport ojciec, podatnika objął udziały w spółce kapitałowej. Podatnik otrzymał tytułem darowizny od swojego ojca przedmiotowe udziały. W przyszłości, może dojść w trybie umorzenia automatycznego części lub wszystkich udziałów otrzymanych przez podatnika od darczyńcy.
Dochód z umorzenia automatycznego udziałów otrzymanych przez podatnika w drodze darowizny, będzie stanowić nadwyżka przychodu (czyli wynagrodzenia) otrzymanego w związku z umorzeniem nad wydatkami stanowiącymi koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie, skoro umarzane udziały zostały nabyte za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa, to podatnik – na podstawie art. 24 ust. 5d ustawy o PDOF – ustali koszty według art. 22 ust. 1f pkt 2 tej ustawy.
Podsumowując, w przypadku umorzenia automatycznego udziałów w Spółce za wynagrodzeniem, podatnik będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu w wysokości wydatków poniesionych przez swojego ojca w celu objęcia udziałów w Spółce, tj. w wysokości przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa, która wynika z ksiąg i ewidencji – określonej na dzień objęcia tych udziałów, nie wyższej jednak niż wartość tych udziałów z dnia ich objęcia.
9. Koszty uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych doradców podatkowych i prawników a KUP
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 10.04.2019 r., sygn. akt I SA/Sz 1023/18
Sąd przyznał rację organowi podatkowemu, że koszty uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych doradców podatkowych i prawników (radców prawnych i adwokatów), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej w zakresie doradztwa podatkowego i prawnego.
Zdaniem organu interpretacyjnego, wydatki związane z udziałem w spotkaniach integracyjnych doradców podatkowych, jak i prawników (radców prawnych i adwokatów), w czasie których odbywać się będą, np. wspólne zwiedzanie określonego obiektu, czy miejscowości, zajęcia sportowe, wspólne posiłki, gry i konkursy, aukcje charytatywne, gry miejskie, zawody sportowe, wspólne dyskusje nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF.
Jakkolwiek wnioskodawca będzie w ramach uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych nawiązywać kontakty w środowisku doradców podatkowych i prawników – co niewątpliwie w przypadku rodzaju prowadzonej przez niego działalności jest uzasadnione, to jednak nie jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniego ani pośredniego wpływu wydatków poniesionych w tym celu, na wielkość osiąganych przychodów.
Według Organu interpretacyjnego, związek przyczynowy pomiędzy ww. wydatkami a przychodem osiągniętym z prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa podatkowego jest zbyt odległy i warunkowy, aby mógł spełniać wymogi określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF.
PROCES LEGISLACYJNY
10. Obowiązek przelewów na rachunki płatnicze zawarte w wykazie podmiotów
Ustawa z dnia 12.04.2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw
Ustawa ta wprowadza istotne zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z nowymi regulacjami podatnicy (w przypadku osób fizycznych – prowadzący działalność gospodarczą) nie będą mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność objęta obowiązkiem jej dokonania za pośrednictwem rachunku bankowego (art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub została dokonana na rachunek inny niż zawarty w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT – w przypadku transakcji z podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Zastosowanie tej regulacji może jednak zostać wyłączone, w sytuacji gdy podatnik, pomimo dokonania płatności na niewłaściwy rachunek bankowy złoży zawiadomienie o zapłacie należności na ten rachunek do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.
Ustawa zawiera także nowe przepisy dotyczące przelewów związanych z factoringiem oraz umowami podobnymi. Zgodnie z tymi regulacjami, w przypadku gdy podmiot trzeci dokonałby zapłaty dostawcy (usługodawcy) na rachunek, który nie figuruje we wskazanym wyżej wykazie, należy po jego stronie rozpoznać przychód w takiej wysokości, w jakiej płatność została dokonana na ten inny rachunek. Przepisy te również dotyczą wyłącznie płatności objętych zakresem art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców. Możliwe jest tutaj także wyłączenie ich zastosowania w przypadku złożenia zawiadomienia opisanego powyżej.
Proponowane zmiany mają wejść w życie z dniem 1 stycznia 2020 roku.
Ustawa została uchwalona przez Sejm i przekazana Prezydentowi oraz Marszałkowi Senatu.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25.04.2019 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym i wpłaty należnego podatku dochodowego od osób prawnych.
Rozporządzenie, którego założenia zostały przedstawione w PPT #31 zostało ogłoszone w Dzienniku Ustaw RP.
