Zespół ECDDP ponadto zwraca Państwa uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20.04.2017r., znak:2461-IBPB-1-2.4510.33.2017.2.MS. Spółka zadała pytanie, czy wydatek poniesiony na zakup szkieł korygujących dla pracowników może stanowić koszt podatkowy? W przedstawionym stanie faktycznym wskazano, że zgodnie z przepisami prawa pracy pracodawca zobowiązany jest do przeprowadzania badań profilaktycznych. Jeśli uzyskane w ten sposób wyniki wskazują na konieczność posiadania przez pracownika okularów korekcyjnych do pracy przy komputerze,  dokonują oni takiego zakupu na podstawie zaświadczenia wydanego przez lekarza medycyny pracy. W zależności od rodzaju soczewek, pracownik dokonuje ich wymiany zgodnie ze wskazaną w zaleceniu częstotliwością (np. co miesiąc, co kwartał). Spółka stała na stanowisku, że wszystkie ponoszone przez pracownika i refundowane przez Spółkę wydatki, mogą być zakwalifikowane do kosztów podatkowych, o ile uprawniona osoba okaże właściwy dowód ich nabycia.

Organ podatkowy uznając powyższe stanowisko za prawidłowe podkreślił, że ponoszone przez Spółkę wydatki stanowią koszt „pracowniczy” i realizują przesłanki wskazane w art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o PDOP). Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracodawca zobowiązany jest dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Jednocześnie ustawa o PDOP nie przewiduje żadnych ograniczeń kwotowych w tym zakresie. Mając to na uwadze organ podatkowy stwierdził, że Spółka uprawniona jest do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na nabycie szkieł korekcyjnych w pełnej wysokości.