Sprawdź, co istotnego wydarzyło się w minionym tygodniu w zakresie wyroków sądowych, interpretacji podatkowych i procesu legislacyjnego.

Pobierz cały #PodatkowyPrzeglądTygodnia nr 126

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

PDOP

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 5.02.2021 r., sygn. akt: I SA/Kr 1263/20

Wyłączenie z kosztów usług podmiotu powiązanego – usługi IT

Spór dotyczył tego czy ponoszone przez spółkę na rzecz usługodawców wynagrodzenie z tytułu nabywania „Usługi IT” stanowi koszty, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP i tym samym podlega ograniczeniu w możliwości zaliczania go do kosztów uzyskania przychodów

W opisie stanu faktycznego spółka wskazała, że usługodawcy (podmioty powiązane) świadczą na jej rzecz szereg usług o charakterze niematerialnym, w tym w szczególności „Usług IT”, obejmujące m.in. następujące świadczenia: wdrażanie/implementację nowych rozwiązań/narzędzi z zakresu IT (nabywanych odrębnie od usług wsparcia), rozwój i bieżące utrzymanie nowych funkcjonalności wykorzystywanego dotychczas (lub nabywanego niezależnie od ww. usług) oprogramowania, przygotowywanie procedur i narzędzi zw. z bezpieczeństwem IT, udzielanie nowych dostępów do sieci i systemu informatycznego spółki (dla nowych pracowników), udzielanie niezbędnego wsparcia technicznego w zakresie użytkowania oprogramowania (Help Desk), przygotowanie instrukcji, procedur i szkoleń (także dostępnych online) związanych z oprogramowaniem, umożliwiających pracownikom spółki zapoznanie się z nowymi rozwiązaniami w zakresie IT (obsługa poszczególnych aplikacji, wymiana komentarzy na temat ich funkcjonalności itp.), utrzymanie strony internetowej grupy kapitałowej, a także Intranetu grupy kapitałowej, z których korzysta spółka.

W ocenie sądu ww. usługi (Usługi IT), są usługami (świadczeniami) o podobnym charakterze do usług, które zostały wymienione w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, w szczególności do usług doradczych oraz usług zarządzania i kontroli.

Zdaniem sądu przedmiotowe usługi jak i usługi doradcze opierają się na tych samych elementach charakterystycznych. Podstawą ich świadczenia jest jakiś zasób wiedzy, a skutkiem ich świadczenia jest podzielenie się tą wiedzą ze świadczeniobiorcą. Według sądów administracyjnych (opierających się na wykładni językowej) przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych czy finansowych. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

„Usługi IT” wymienione w stanie faktycznym są także usługami (świadczeniami) o podobnym charakterze do usług zarządzania i kontroli. Zgodnie ze słownikową definicją „zarządzać” oznacza kierować, administrować czymś a „kierować” to „stać na czele czegoś wskazywać sposób postępowania”, w związku z czym trudno przyjąć, że w realiach współpracy gospodarczej świadczenie przez inny podmiot odpłatnych Usług IT scharakteryzowanych w opisie sprawy w wymienionych powyżej dziedzinach, nie wiąże się faktycznie z udzieleniem fachowych porad oraz kierowaniem i administrowaniem. Wskazane powyżej czynności polegają w głównej mierze na zarządzaniu siecią, systemami informatycznymi i stronami internetowymi oraz doradztwie związanym z zarzadzaniem. W definicję zarządzania wpisuje się również organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów. Wymienione w stanie faktycznym usługi polegają właśnie na organizowaniu działań, w tym przypadku dotyczących dokonywanych usług IT we wskazanym wyżej zakresie.

Przypomnieć również należy, że o możliwości zaklasyfikowania usługi do świadczeń podlegających ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wystarczające jest stwierdzenie, że usługa jest świadczeniem o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych przez ustawodawcę w treści art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP.

Odmienne nazewnictwo stosowane przez skarżącą spółkę w tym przypadku nie powinno różnicować istotnie tych rodzajów usług, w sposobie postrzegania na gruncie przepisów art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. W tym kontekście nie można było zgodzić się z argumentacją spółki, że „Usługi IT”, to całkowicie odmienna kategoria od czynności, które w żaden sposób nie są podobne do usług wskazanych w tym przepisie.

W rezultacie, należało uznać, że opisane usługi świadczone na rzecz spółki przez podmioty powiązane stanowią usługi wymienione w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.03.2021 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.584.2020.2.IM

Wydatek na zakup koncentratorów tlenu oraz pulsoksymetrów w kosztach uzyskania przychodów

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży sprzętu elektroinstalacyjnego. Zatrudnia ponad 500 pracowników. Proces produkcji odbywa się w dużej mierze na hali produkcyjnej, gdzie jednocześnie pracuje kilkadziesiąt osób. Niesie to za sobą duże ryzyko bliskich kontaktów między pracownikami, w szczególności w sytuacji zagrożenia zakażeniem wirusem SARS-CoV-2. W celu ograniczenia ryzyka polegającego na uszczupleniu mocy produkcyjnych, Spółka zakupiła dwa koncentratory tlenu oraz dwa pulsoksymetry służące monitorowaniu i łagodzeniu przebiegu choroby COVID-19.

Organ zgodził się, że w przytoczonym stanie faktycznym, wydatek na zakup koncentratorów tlenu oraz pulsoksymetrów Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wydatek ten spełnia wszystkie przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, w szczególności ma na celu racjonalne zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów Spółki. Zakup koncentratorów tlenu i pulsoksymetrów jest wyrazem przezorności zarządu firmy i wpływa na zabezpieczenie możliwości generowania przychodów tak, by źródło przychodów funkcjonowało w bezpieczny sposób. Ponadto są to wydatki, które wynikają z obowiązku w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (prowadzenia działalności gospodarczej) albo wytycznych lub zaleceń organów (instytucji) kompetentnych w obszarze bezpieczeństwa sanitarnego, albo własnej decyzji i racjonalnego przeciwdziałania zagrożeniu epidemicznemu.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.03.2021 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.28.2021.1.RK

Zastosowanie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP do kosztu opłat licencyjnych

Spółka jest producentem rozbudowanych centralnych systemów klimatyzacji. W celu produkcji specjalnej aparatury do systemów będących w ofercie spółki, konieczne było pozyskanie przez spółkę wiedzy na temat technologii produkcji tego rodzaju aparatury, tj. specjalistycznej wiedzy, stosownie do standardów przyjętych w grupie. W tym celu spółka zawarła umowę o korzystanie z technologii ze spółką z grupy, tj. podmiotem powiązanym kapitałowo w rozumieniu ustawy o PDOP. Na podstawie umowy, spółka nabywa know-how związany z technologią produkcyjną aparatury w postaci dokumentów technicznych zawierających stosowne informacje i dane, jak również informacje i wiedzę dostarczoną lub udostępnioną w inny sposób. Tym samym wnioskodawca nabywa niewyłączne, niezbywalne prawo do korzystania na zasadzie licencji z dokumentacji technicznej oraz wszelkich innych informacji lub wiedzy dostarczonej lub udostępnionej na podstawie zawartej umowy do projektowania, rozwijania, produkcji, wytwarzania, używania, sprzedaży, dzierżawy i dysponowania w inny sposób aparaturą. Spółka nie ma jednak prawa do sublicencjonowania prawa do korzystania z know-how do innych podmiotów.

Zdaniem wnioskodawcy, opłata licencyjna za korzystanie z know-how będącego przedmiotem umowy, wykorzystywanego do działalności gospodarczej spółki, stanowi koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi i tym samym ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP nie znajduje w stosunku do niej zastosowania. Zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1 zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Kosztów „bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi” z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP nie należy utożsamiać z kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 nie odnosi się do sposobu związania kosztu z przychodami, ale do bezpośredniego związku poniesionego kosztu z czynnością wytworzenia czy nabywania towaru lub świadczenia usługi. Zaś funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania związku z samym przedmiotem (efektem) czynności wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym towarem lub określoną usługą. W przypadku spółki, nabywane prawa z tytułu których ponosi opłatę licencyjną, są niezbędne do tego, aby w ogóle spółka mogła prowadzić działalność, są wydatki na ich nabycie spełniają powyższą przesłankę.

PDOF

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.03.2021 r., znak: 0113-KDIPT2-3.4011.154.2017.11.SJ

Obowiązki płatnika z tytułu poniesionych wydatków na zakup paliwa do samochodów służbowych wykorzystywanych przez pracowników do celów prywatnych

Na skutek wyroku WSA uchylającego poprzednią interpretację indywidualną, Organ uznał za prawidłowe stanowisko spółki, że  doliczona pracownikom wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o PDOF, tj. w wysokości:

• 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;
• 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3;

obejmuje wszystkie niezbędne wydatki umożliwiające używanie przez pracowników wnioskodawcy samochodów służbowych w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością wnioskodawcy (do celów prywatnych), w tym koszty paliwa. Świadczeniem wnioskodawcy nie jest samo udostępnienie samochodu. Jest nim zapewnienie możliwości prawidłowego używania, a więc także ponoszenie wszystkich niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie, w tym wydatków na paliwo, gdyż nie jest możliwe wykorzystywanie samochodu bez zakupu paliwa.

PROCES LEGISLACYJNY

Brak interesujących zagadnień z perspektywy Klientów.