Polscy przedsiębiorcy często muszą wysyłać próbki wytarzanych przez siebie produktów za granicę – w celu przeprowadzenia ich kontroli (kontrola jakości, kontrola dotycząca dopuszczenia na rynek itp.). Czy dokonanie zapłaty za taką usługę na rzecz podmiotu nieposiadającego w Polsce rezydencji podatkowej (osoby prawnej) powoduje obowiązki polskiego podmiotu w zakresie opodatkowania tzw. podatkiem u źródła?
Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o PDOP), polscy podatnicy zobowiązani są do poboru podatku u źródła z tytułu określonych rodzajów przychodów osiąganych na terytorium RP przez podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (podmioty niebędące polskimi rezydentami w rozumieniu ustawy o PDOP). Kategorie przychodów podlegających temu obowiązkowi zostały zawarte w art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (nierezydentów) z tytułu usług doradczych, księgowych, badań rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – ustala się w wysokości 20% przychodów.
Wyjaśnić należy, że regulacja art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP zasadniczo stanowi otwarty katalog usług – o czym świadczy sformułowanie „oraz usług o podobnym charakterze”. Jednocześnie jednak w ramach tego katalogu za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać jedynie te świadczenia, które są równorzędne pod względem prawnym do tych wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, to musi ono wykazywać liczne cechy wspólne z którymkolwiek z określonych świadczeń. Stanowisko takie potwierdzają także organy podatkowe. Dla przykładu, w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej 03.01.2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak: ITPB3/423-511/11/AM) stwierdzono: „aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej (art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy PDOP), należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określone”.
Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma zatem charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Z uwagi na powyższe, usługi badania próbek nie mogą być zaliczone do którejkolwiek kategorii usług, jakie zostały wymienione w art. 21 ust.1
pkt 2a ustawy o PDOP. W szczególności usługi te nie mogą być uznane za usługi doradcze, badania rynku, zarządzania i kontroli czy przetwarzania danych. Ponieważ omawiane usługi nie wchodzą także w zakres świadczeń zawartych w art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP w ustępach innych niż 2a (odsetki, należności licencyjne, transport morski czy lotniczy itp.) – nie mogą one podlegać opodatkowaniu w Polsce tzw. podatkiem u źródła.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Dla przykładu, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 24.01.2014 r. (znak ILPB4/423-422/13-4/DS) wskazał: „Analizując charakter usług będących przedmiotem umowy opisanej w stanie faktycznym należy stwierdzić, iż usługi badania jakości towarów nie mieszczą się w katalogu usług w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT”.
Grzegorz Wachołek
Kierownik w Departamencie Podatków Bezpośrednich
ECDDP Sp. z o.o.
Opublikowane na portalu Skarbiec.biz
