Zmiany w obszarze podatków bezpośrednich
(3 – 7 czerwca 2019)
1. Opłaty licencyjne na rzecz podmiotów powiązanych jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów, w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3.06.2019 r., znak 0114-KDIP2-2.4010.153.2019.1.RK
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3.06.2019 r., znak 0111-KDIB1-1.4010.145.2019.1.BSA
Organ interpretacyjny potwierdził zajmowane dotychczas stanowisko, zgodnie z którym, wydatki poniesione na rzecz podmiotu powiązanego, stanowiące opłaty licencyjne m.in. za prawo do używania znaku towarowego czy też wzoru przemysłowego – nie podlegają limitowaniu wynikającemu z at. 15e ustawy o PDOP. Jak wskazuje organ, opłaty te należy uznać za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów, w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP. Wyłączenie z obowiązku stosowania limitowania ma jednak zastosowanie, jeżeli ponoszone wydatki (opłaty licencyjne) są czynnikiem warunkującym produkcję. Tym samym, bez ich poniesienia, nie jest możliwe wytworzenie konkretnych towarów w ramach działalności operacyjnej podatnika. Co więcej, opłaty muszą być powiązane ze sprzedawanym wyrobem – stanowiąc jeden z kosztów wytworzenia, a ich wartość uwzględniana przy ustalaniu ceny gotowego produktu. Dodatkowo organy stoją na stanowisku, że istotny jest również związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kwotą wynagrodzenia na rzecz podmiotu powiązanego, a wysokością sprzedaży produktów, wytworzonych przez podatnika z wykorzystaniem nabytego prawa wynikającego z licencji.
2. Wypłata należności licencyjnych na rzecz podmiotu pośredniczącego, a limit o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o PDOP
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3.06.2019 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.73.2019.2.AW
Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, w której podmioty wypłacają sobie nawzajem należności licencyjne za wzajemne wykorzystanie posiadanych przez siebie praw własności intelektualnej. W ramach działalności, spółka przekazuje do centrum rozliczeń – posiadającego rezydencję podatkową w USA – sumę płatności z tytułu należności licencyjnych, które następnie są wypłacane przez centrum na rzecz rzeczywistych odbiorców należności licencyjnych. Organ zgodził się ze spółką, że obowiązek określony w art. 26 ust. 2e ustawy o PDOP – należy stosować indywidualnie, w odniesieniu do każdego odbiorcy należności. Tym samym, limit w wysokości 2 mln zł, nie ma zastosowania w odniesieniu do płatności na rzecz centrum rozliczeniowego, nie będącego w realiach sprawy rzeczywistym odbiorcom należności. Jak wskazał organ, bez znaczenia dla potrzeby stosowania wskazanej regulacji pozostaje fakt, w jakiej wysokości spółka przekaże środki na rzecz centrum rozliczeń. Istotne jest natomiast określenie, czy w stosunku do konkretnego podmiotu otrzymującego (ostatecznie) należności licencyjne, wypłaty przekroczą 2 mln zł w skali roku. Podsumowując, spółka powinna stosować regulację z art. 26 ust. 2e ustawy o PDOP w stosunku do każdego rzeczywistego odbiorcy należności licencyjnych.
3. Zasady uwzględniania w rozliczeniach podatku dochodowego faktur korygujących z tytułu premii i rabatów, w przypadku podziału przedsiębiorstwa
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31.05.2019 r., znak 0114-KDIP2-2.4010.152.2019.1.RK
Podatnik dokonał podziału przedsiębiorstwa, poprzez wydzielenie z jego struktur zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci hurtowni, a następnie przeniesienie jej na nowo zawiązaną spółkę kapitałową. Po dniu podziału, kontrahent wystawił na rzecz spółki nowopowstałej (spółka przejmująca), faktury korygujące dotyczące zakupów dokonanych jeszcze przed dniem podziału przez spółkę dzieloną. Powodem zmniejszenia ceny, a co za tym idzie korekty faktur, były rabaty udzielone podatnikowi. Organ zgodził się z podatnikiem, że to spółka przejmująca ma prawo uwzględnić otrzymane faktury korygujące, w bieżących rozliczeniach podatku dochodowego. Jak stwierdził organ, zastosowanie mają tutaj zasady sukcesji generalnej, wynikające z Ordynacji podatkowej. W konsekwencji, spółka przejmująca będzie zobowiązana do uwzględnienia na bieżąco w rozliczeniach w podatku dochodowym od osób prawnych faktur korygujących (dotyczących otrzymanych premii i rabatów), otrzymanych po dniu podziału. Bez znaczenia pozostaje fakt, że koszty pierwotnie ujęte zostały w księgach przez spółkę dzieloną.
PDOF
5. Obowiązki płatnika w związku z oddelegowaniem pracowników do wykonywania zadań poza terytorium kraju
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31.05.2019 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.33.2019.4.SJ
Podmiot zatrudnia wyspecjalizowanych pracowników, wykonujących swoje obowiązki na podstawie umowy o pracę. Często zdarza się, że pracownicy wykonują swoje zadania poza siedzibą spółki. Pracodawca, w celu należytego wykonywania obowiązków przez pracowników zwraca lub ponosi koszty podróży oraz noclegów – poniesionych w związku z czasowym wykonywaniem pracy we wskazanych przez pracodawcę lokacjach w innych krajach UE oraz krajach trzecich (określonych w umowie o pracę). Jak wskazano, wyjazdy te, nie stanowią podróży służbowych w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Organ interpretacyjny nie zgodził się ze stanowiskiem spółki, że opisane wydatki nie stanowią dla pracowników przychodów ze stosunku pracy. Jak wskazał organ, świadczenia w postaci zwrotu kosztów zakwaterowania w czasie świadczenia przez pracowników pracy określonej w umowie o pracę lokacjach, innych niż stałe miejsce zamieszkania, a także świadczenia w postaci zwrotu kosztów dojazdu pracowników do miejsca świadczenia pracy w innych lokalizacjach niż stałe miejsce zamieszkania, spółka – jako płatnik – powinna traktować jako przychody pracownika ze stosunku pracy oraz pobierać i odprowadzać z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.
W odniesieniu do wydatków na zakwaterowanie, przy kalkulacji zaliczki, płatnik ma prawo uwzględniać możliwość zwolnienia, wynikającą z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o PDOF.
PROCES LEGISLACYJNY
6. Rozliczanie „złych długów” w podatku dochodowym
Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych
Zgodnie z uzasadnieniem projektu, celem ustawy jest poprawa otoczenia prawnego, w jakim funkcjonują strony transakcji handlowych, w celu ograniczenia zatorów płatniczych.
Ustawa przewiduje m.in. modyfikacje przepisów ustawy o PDOP i ustawy o PDOF, w zakresie rozpoznawania skutków w podatku dochodowym tzw. „złych długów”. Regulacja ta ma być pewnego rodzaju przeniesieniem na grunt podatku dochodowego przepisów dotyczących nieściągalnych wierzytelności, które obowiązują w ustawie o VAT.
Głównym założeniem projektu (w części dotyczącej podatków dochodowych) jest wprowadzenie możliwości pomniejszenia przez wierzyciela podstawy opodatkowania o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, jeżeli wierzytelność ta nie zostanie uregulowana lub zbyta w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (rachunku).
Dodatkowo, w sytuacji dłużnika nieregulującego zobowiązań, projekt przewiduje nałożenie obowiązku doliczenia do podstawy opodatkowania zaliczanej do kosztów uzyskania przychodu wartości zobowiązania.
Projekt skierowano do I czytania na posiedzeniu Sejmu.
