Zmiany w obszarze podatków bezpośrednich
(24 – 28 czerwca 2019)

1.      Brak podatku u źródła od przejęcia ryzyka gwarancyjnego

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21.06.2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.119.2019.2.MM

Podatnik należy do międzynarodowej grupy kapitałowej z branży motoryzacyjnej, którego głównym przedmiotem działalności jest produkcja autobusów oraz pozostałych pojazdów samochodowych przeznaczonych do przewozu osób. Stosownie do modelu biznesowego, spółka z grupy (niemiecki rezydent podatkowy) obciąża podatnika kosztem związanym z przejęciem ryzyka gwarancyjnego. Mając na uwadze powyższy model biznesowy, podatnik powziął wątpliwość, czy jako płatnik jest zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat należności na rzecz niemieckiej spółki z grupy. Organ interpretacyjny dokonał obszernej wykładni art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP i stwierdził, że wypłata świadczeń tytułu przejęcia ryzyka gwarancyjnego nie została literalnie wymieniona jako podlegająca opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP jak również nie sposób uznać jej za świadczenia o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Organ m.in. wskazał, iż przedmiotowe koszty nie mogą być także utożsamiane z pojęciem gwarancji o jakiej mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o PDOP, ani świadczeń o podobnym charakterze. W konsekwencji, należności płacone przez podatnika z tytułu ww. świadczeń nie mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP i w związku z tym nie podlegają obowiązkowi poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

          PDOF

2.      Odszkodowanie wynikające z ugody będzie stanowić dla byłego pracownika przychód ze stosunku pracy

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24.06.2019 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011.119.2019.2.AMN

W przedmiotowej sprawie pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony bez wypowiedzenia. Zarzuty postawione w wypowiedzeniu były bezzasadne, a pracownik ze względu na swój wiek znajdował się w okresie ochronnym przewidzianym w Kodeksie Pracy. Pracownik złożył do sądu pozew o przywrócenie do pracy na dotychczasowych warunkach. Następnie pracodawca wystąpił z wnioskiem o zawarcie ugody sądowej. Podatnik (były pracownik) powziął wątpliwości, czy  odszkodowanie wynikające z zawartej ugody sądowej w przypadku bezpodstawnego i niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych. Organ interpretacyjny wskazał, iż odszkodowanie wynikające z ugody stanowi dla podatnika przychód ze stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu, ponieważ wypłata świadczenia ma swoje źródło w łączącym pracownika z byłym pracodawcą stosunku pracy. Co więcej wedle Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wypłacone pracownikowi przez byłego pracodawcę odszkodowanie nie skorzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PDOF, ponieważ nie stanowi rekompensaty za szkodę z tytułu bezpodstawnego sposobu rozwiązania umowy o pracę. Jak stwierdził organ, przedmiotowe odszkodowanie ma za zadanie zrekompensować zarobek, jaki były pracownik mógłby otrzymać, gdyby nadal łączył go stosunek pracy z byłym pracodawcą.