Tax&Roll | nowości w podatku od nieruchomości

Sprawdź, co istotnego wydarzyło się w minionym tygodniu w zakresie wyroków sądowych, interpretacji podatkowych i procesu legislacyjnego.

Pobierz cały #PodatkowyPrzeglądTygodnia nr 130

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

► Wartość budowli dla obliczenia podatku od nieruchomości nie uwzględnia odpisów amortyzacyjnych

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3.03.2021 r., sygn. akt III FSK 999/21

Spółka przywołała art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIOL określający podstawę opodatkowania dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a następnie zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, że w zakresie ustalenia wartości budowli całkowicie zamortyzowanej, należy rozumieć w ten sposób, iż jest nią wartość stanowiąca podstawę obliczenia amortyzacji na dzień 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego, uwzględniająca dotychczas poczynione odpisy amortyzacyjne od tejże budowli. Podatnik twierdził, iż w toku eksploatacji przedmiot opodatkowania podlega zużyciu, starzeniu i zazwyczaj spadkowi wartości. Dlatego też w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podatnik nie otrzymuje już korzyści w postaci możliwości faktycznego obniżenia podatku dochodowego, dlatego nieuzasadnione byłoby obciążanie go podatkiem dochodowym od nieruchomości w takiej samej wysokości jak w okresie, gdy przedmiot opodatkowania podlegał amortyzacji w podatku dochodowym.

Z powyższym stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy, który stwierdził, że podatnik nie może wedle własnego uznania ustalać podstawy podatkowania, gdyż stanowiłoby to obejście prawa w tym zakresie. W ocenie organu, uwzględniając literalne brzmienie art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o PiOL, wykluczona jest możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania o poczynione w trakcie użytkowania odpisy amortyzacyjne. Jak zaznaczono w wydanej interpretacji analizowany przepis jednoznacznie stanowi, że podstawą opodatkowania jest ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego wartość, stanowiąca podstawę obliczenia amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne.

Stanowisko podatnika zostało zaaprobowane przez sąd I instancji, który w wyroku stwierdził, że w odniesieniu do budowli całkowicie zamortyzowanych ustawodawca jednoznacznie przyjął, że podstawą opodatkowania będzie ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Ustawodawca zdecydował się na wyróżnienie tej podkategorii budowli wprowadzając specyficzny i odmienny od budowli w trakcie amortyzacji moment ustalenia wartości budowli, jak również pominął w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych nakaz nieuwzględniania dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Odmienne stanowisko przyjął NSA. Zgodnie z wyrokiem NSA opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają także budowle w całości zamortyzowane. Wartość budowli po dokonaniu odpisów amortyzacyjnych mogłaby ulec znacznemu zmniejszeniu, a nawet wynieść 0 zł. Przyjęcie stanowiska nakazującego pomniejszanie wartości budowli (całkowicie zamortyzowanej) o odpisy amortyzacyjne prowadziłoby zatem do zmniejszenia wysokości podatku, bądź nieopodatkowania budowli. Dlatego też nie ma żadnych podstaw do uznania, że taki był cel ustawodawcy. Takie stanowisko prowadziłoby również do niczym nieuzasadnionego uprzywilejowania podatników, którzy dokonywali amortyzacji budowli, wobec podatników, którzy naliczali podatek według wartości rynkowej. W konsekwencji wyroku dla budowli całkowicie zamortyzowanych podstawę podatku od nieruchomości stanowi ich wartość dla obliczania amortyzacji z 1 stycznia roku ostatniego odpisu, niepomniejszona o wszystkie odpisy.