Kwestia kart paliwowych pozostaje sporna. Rozwiązanie powinno przynieść orzeczenie unijnego trybunału.
Zespół ECDP pragnie poinformować o wydanym 23.11.2017 r. postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. I FSK 63/16. W orzeczeniu tym NSA skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prejudycjalne dotyczące tego, czy w pojęciu usług udzielania kredytów i pośrednictwa kredytowego mieszczą się czynności polegające na udostępnieniu kart paliwowych oraz negocjowaniu, finansowaniu i rozliczaniu nabywania paliwa z wykorzystaniem tych kart, czy też takie czynności złożone mogą być uznane za transakcje łańcuchowe, których podstawowym celem jest dostawa paliwa.
Postanowienie zapadło na kanwie sprawy, w której podatnik (pośrednik) udostępniał swojemu kontrahentowi (ostatecznemu odbiorcy) karty paliwowe. Pośrednik otrzymywał od sprzedawców (dostawców) faktury za paliwo, a następnie wystawiał na rzecz ostatecznego odbiorcy fakturę obejmującą wartość paliwa (plus marżę).
Należy zauważyć, że w tego rodzaju przypadkach prezentowane są dwa stanowiska. Zgodnie z pierwszym, mamy do czynienia wtedy z tzw. dostawą łańcuchową. W ramach transakcji łańcuchowych przyjmuje się, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw zrealizował odpłatną dostawę towarów, pomimo iż faktycznie miało miejsce wyłącznie jedno fizyczne wydanie towaru. Tak więc to pośrednik (udostępniający kartę) dokonywałby dostawy towaru (czynności opodatkowanej VAT) na rzecz ostatecznego odbiorcy. Tego typu pogląd zaprezentowano m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19.10.2015 r., znak: IBPP2/4512-655/15/KO oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 18.09.2015 r., znak: IPTPP3/4512-247/15-5/MK.
Stosownie do drugiego poglądu, w przypadku transakcji z użyciem kart paliwowych nie występują dostawy łańcuchowe. Mamy wtedy natomiast do czynienia z usługa finansową (kredytowaniem zakupu lub obsługą płatności) ze strony pośrednika. Świadczenie to jest zwolnione z VAT. W konsekwencji, pośrednik nie powinien wystawiać na korzystającego faktur z tytułu dostaw paliwa (lub innego towaru). Stanowisko takie przyjął np. WSA w Warszawie w wyroku z 26.06.2015 r., sygn. III SA/Wa 158/15.
Zagadnienie kart paliwowych wywołuje obecnie spory. Rozstrzygniecie tej kwestii przez TSUE (jeśli Trybunał odpowie na pytanie prejudycjalne) może mieć więc istotne znaczenie dla praktyki obrotu. Zdaniem ECDP każdy przypadek powinien być rozpatrywany odrębnie. Szczególnie istotna jest analiza postanowień konkretnej umowy łączącej pośrednika z podmiotem korzystającym z karty.
W razie dodatkowych pytań lub wątpliwości prosimy o kontakt z Państwa opiekunem z Departamentu Podatków.