18 grudnia | aktualności w podatkach bezpośrednich | ECDP Group

PODATKI BEZPOŚREDNIE

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

PDOP

1. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15.12.2020 r., znak 0111-KDIB2-1.4010.430.2020.1.BJ

Moment powstania przychodu przy zaliczeniu nadpłaty podatku od nieruchomości na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych

Po przeprowadzeniu wewnętrznych audytów wnioskodawca (spółka z o.o.) stwierdził wystąpienie nadpłaty w podatku od nieruchomości za okres 2017-2019 r. oraz 2015 – kwiecień 2020 r. (częściowo w różnych zakresach). W konsekwencji, spółka złożyła dwukrotnie korekty deklaracji na podatek od nieruchomości oraz dwukrotnie wnioski o stwierdzenie nadpłaty. Organ podatkowy zaakceptował i uznał za prawidłowe wnioski o nadpłatę w podatku od nieruchomości i wydał w tym zakresie stosowne decyzje w 2019 i 2020 r..

Z momentem wydania każdej z ww. decyzji organu podatkowego spółka rozliczyła przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, wnioskując a contrario z przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o PDOP,  że do przychodów zalicza się zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty stanowiące dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Organ nie zgodził się z tym podejściem. Zdaniem organu aby ustalić moment powstania przychodu z tytułu nadpłaty, podlegającej przerachowaniu na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, należy posiłkować się przepisami ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 76 § 1 o.p., nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Zgodnie zaś z regulacją art. 59 § 1 pkt 4 ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zaliczenia nadpłaty. Zatem zaliczenie nadpłaty podatku jest efektywnym sposobem wygaszania zobowiązań podatkowych. W świetle obowiązujących przepisów nie jest możliwym dokonanie zaliczenia nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych dopóki obowiązek podatkowy nie przekształci się w wymagalne zobowiązanie podatkowe, bowiem dopiero w tym momencie jest możliwe żądanie zaspokojenia zobowiązania. Zatem w ocenie Organu, w przypadku gdy nadpłata zostaje przerachowana/zaliczona przez organ podatkowy na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych za dzień otrzymania nadpłaty należy uznać dzień wymagalności przyszłego zobowiązania, na który ma zostać przerachowana nadpłata. Z tym też dniem należy uznać, że wnioskodawca uzyskał przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, co wynika o contrario z dyspozycji art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o PDOP.

2. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15.12.2020 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.358.2020.2.KS

Dofinansowanie z FGŚP wynagrodzeń pracowników SSE a przychód podatkowy

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spółce zostało przyznane dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników, którzy zostali objęci obniżonym wymiarem czasu pracy na podstawie art. 15g Ustawy o Covid-19. Pracownicy Wnioskodawcy, których wynagrodzenie objęte jest dofinansowaniem ze środków FGŚP, w ramach swoich obowiązków wykonują zadania związane z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE (dalej: „Działalność strefowa”). W konsekwencji koszty wynagrodzeń tych pracowników i uiszczane składki na ubezpieczenie społeczne stanowią zasadniczo koszty związane z działalnością podlegającą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP jako koszty bezpośrednio alokowane do wyniku z działalności strefowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki otrzymane z FGŚP na podstawie art. 15g Ustawy Covid-19 jako dofinansowanie wynagrodzeń pracowników strefowych nie stanowią przychodu w ujęciu podatkowym w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PDOP, gdyż stanowią one zwrot wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, który to zwrot zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o PDOP nie zalicza się do przychodów. W przypadku, gdy zdarzenie w postaci poniesienia wydatków nie wywołało skutków podatkowych (w postaci zmniejszenia podstawy opodatkowania na skutek zaliczenia wydatku w poczet kosztów), późniejszy zwrot tego wydatku do majątku podatnika – z uwagi na nie definitywność całej operacji majątkowej – również powinien być neutralny podatkowo. Wnioskodawca przytoczył wyrok NSA i szereg interpretacji wydanych w analogicznym stanie faktycznym.

Organ nie zgodził się jednak ze stanowiskiem wnioskodawcy. Wskazał, że możliwość zastosowania przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o PDOP dotyczy tylko takich wydatków, które nie są kosztami obiektywnie, nie zaś tych, które nie zostały przez podatnika zarachowane jako koszty. Wobec powyższego, aby otrzymane dofinansowania wyłączyć z przychodów należy przeanalizować sfinansowane z nich wydatki. Z opisu stanu faktycznego wynika, że „przyznane środki zostały już w całości wykorzystane, bowiem wydatkowano je na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne pracowników za okres od 14 kwietnia 2020 r. do 13 lipca 2020 r.” Zdaniem organu, w analizowanej sprawie przesłanki zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 6a updop nie wystąpiły, gdyż, jak podaje wnioskodawca, argumentem zastosowania ww. regulacji jest fakt, że „wydatki na przedmiotowe wynagrodzenia zostały w istocie pokryte ze środków FGŚP, nie zaś z zasobów majątkowych wnioskodawcy”. Nie można zgodzić się z twierdzeniem, że wydatek w postaci zapłaty wynagrodzeń dla pracowników, obiektywnie nie jest kosztem.

3. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 15.12.2020 r., znak: 0111-KDWB.4010.51.2020.1.KP

Konsekwencje podatkowe obniżenia wartości nominalnej udziałów w spółce z o.o.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która powstała w wyniku uproszczonego przekształcenia spółki jawnej. Wartość bilansowa majątku spółki jawnej w całości pokryła wartość udziałów powstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca planuje obniżyć swój kapitał zakładowy poprzez zmniejszenie wartości nominalnej wszystkich udziałów. Za zgodą wspólników obniżenie kapitału zakładowego odbyłoby się bez wypłaty wynagrodzenia wspólnikom. Wartość obniżenia kapitału zakładowego zostanie w całości przekazana na kapitał zapasowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, obniżenie kapitału zakładowego Spółki poprzez obniżenie wartości nominalnej wszystkich udziałów Wnioskodawcy, bez wypłaty wynagrodzenia na rzecz wspólników Wnioskodawcy, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z którym przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, gdyż w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego nie można stwierdzić, że doszło do otrzymania świadczenia. Spółka poprzez opisane działanie, nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego, ponieważ w wyniku obniżenia wartości nominalnej udziałów majątek Spółki nie zostanie powiększony. Skutek obniżenia wartości nominalnej udziałów, a w związku z tym obniżenia kapitału zakładowego wnioskodawcy, widoczny będzie jedynie w bilansie Spółki. Opisana sytuacja przyszła nie może też być uznana za umorzenie zobowiązania, o którym mówi art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP. Obniżenie wartości udziałów nastąpi bez wynagrodzenia, więc po stronie spółki nie powstanie zobowiązanie wobec wspólników.

Organ zaakceptował stanowisko.

PROCES LEGISLACYJNY

Projekty: Rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej zmieniające rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej zmieniające rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 41 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Po raz kolejny, tym razem do 30 czerwca 2021 r., odroczone zostaje stosowanie przepisów, które nakazują płatnikom podatku u źródła, pobieranie podatku od kwot powyżej 2 milionów w ciągu roku, bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie przedłużenia terminu na wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe przychodu uzyskanego w 2018 r. z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych

Przedłuża się do dnia 31 grudnia 2021 r. termin na wydatkowanie przez podatnika na własne cele mieszkaniowe przychodu uzyskanego w 2018 r. z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o   którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PDOF (w brzmieniu z   dnia 1  stycznia 2009 r., Dz. U. z 2008 r.  poz. 1316).

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Zmienione zostaną wzory deklaracji i informacji: CIT-8, CIT-8AB, CIT/IP, CIT/WZ, CIT/8Si CIT/8SP.

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych
Zmienione zostaną wzory deklaracji i informacji: PIT-4R, PIT-8AR, PIT-11, IFT-1 / IFT-1R

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie wzorów zawiadomienia o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych oraz oświadczenia o podmiotach, w których posiada prawa udziałowiec lub akcjonariusz podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych
Określone zostają wzory:

1) zawiadomienia o  wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych(ZAW-R);

2) oświadczenia o podmiotach, w których posiada prawa udziałowiec lub akcjonariusz podatnika opodatkowanego ryczałtem  od dochodów spółek kapitałowych (OSW-R),

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie wzoru informacji o wpłaconej przez płatnika zaliczce na podatek dochodowy od osób prawnych od dochodu ze zbycia praw do spółki nieruchomościowej.
Określa się wzór informacji o wpłaconej  przez płatnika zaliczce na  podatek dochodowy od osób prawnych od dochodu ze zbycia praw do spółki nieruchomościowej (CIT-ISN). Wzór stanowiący załącznik do rozporządzenia stosuje się do dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 2021 r.

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie wzoru informacji o podatnikach posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku spółki jawnej

Określa się wzór informacji o podatnikach podatku dochodowego posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku spółki jawnej.

Począwszy od 1.01.2021 r. ustawodawca wprowadza zmiany w definicji używanych środków trwałych, w stosunku do których podatnicy mogą ustalać indywidualne stawki amortyzacyjne. Od nowego roku za używane środki trwałe będzie można uznać te środki trwałe, które przed ich nabyciem przez podatnika były wykorzystywane przez wskazany w przepisach okres, przez podmiot inny niż podatnik. Dotychczas używanym środkiem trwałym mógł być także środek trwały wykorzystywany przez podatnika, o ile nie został wprowadzony przez niego do ewidencji środków trwałych (np. był używany w oparciu o umowę leasingu operacyjnego).  To dodatkowe zastrzeżenie (doprecyzowanie) w definicji używanego środka trwałego ma zapobiec – jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy nowelizującej [Dz.U.2020.2123]  „(…) działaniom optymalizacyjnym, w których podatnik początkowo leasinguje jako korzystający nowy środek trwały (np. nieruchomość), po to aby uzyskał on status „używanego” w świetle ww. przepisu, a następnie wykupuje z firmy leasingowej i amortyzuje go już przy wykorzystaniu wyższej stawki amortyzacyjnej, albo wręcz nabyty nowy środek trwały – przed jego wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych – odsprzedaje firmie leasingowej, a następnie ponownie go nabywa (tzw. „leasing zwrotny”) po okresie kwalifikującym dany środek trwały do uznania go za używany (…)”

 

18 grudnia 2020