Zmiany w obszarze podatku od towarów i usług
(13 – 17 maja 2019)

1.      Brak obowiązku zwrotu ulgi na zakup kasy rejestrującej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13.05.2019 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.100.2019.2.MN

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej skorzystał z ulgi na zakup kasy fiskalnej i otrzymał zwrot w wysokości ustawowej – 700 zł. W 21 grudnia 2018 r. swoją jednoosobową działalność gospodarczą wniósł do spółki cywilnej. Kasa fiskalna została przekazana do urzędu skarbowego gdzie zczytano pamięć dotychczasową i wgrano nową. Wnioskodawca i spółka cywilna nie są podatnikami VAT z uwagi na niskie obroty oraz brak sprzedaży towarów lub usług obligujących do zgłoszenia do VAT.

W związku z powyższym powstała wątpliwość czy w związku z wniesieniem działalności gospodarczej do spółki cywilnej i zczytaniem starej pamięci i wgraniem nowej do dotychczasowej kasy fiskalnej celem ewidencji sprzedaży w spółce cywilnej wnioskodawca jest obowiązany zwrócić ulgę na kasę fiskalną otrzymaną gdy działalność była prowadzona jednoosobowo.

Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej wskazał, że wnioskodawca nie ma obowiązku zwrotu ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej obecnie użytkowanej przez spółkę cywilną, gdyż nie nastąpią przesłanki wynikające z § 6 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących. Spółka cywilna kontynuuje działalność wnioskodawcy „przejmując” istniejący już u niego obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

2.      Wpłata na rzecz faktora uprawnia do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 09.05.2019 r., znak 0112-KDIL1-1.4012.80.2019.2.AK

Z wnioskiem o wydanie interpretacji zwróciła się wnioskodawczyni, której kontrahent wnioskodawczyni korzysta z faktoringu i dokonuje na rzecz faktora cesji przysługujących mu wierzytelności. Następnie faktor przesyła do wnioskodawczyni zawiadomienie o cesji wierzytelności. Na fakturze wystawionej przez kontrahenta widnieje rachunek bankowy faktora, na który należy dokonać wpłaty. Wpłaty (niejednokrotnie przekraczające 15.000 złotych) dokonywane są zawsze z rachunku bankowego wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym.

W związku z tym wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy opłacenie faktury na konto faktora, której wartość przekracza 15.000 złotych, pozbawia ją prawa do zwrotu w terminie 25 dniowym na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, bo wlicza się do limitu wynikającego z punktu b) tego artykułu.

Zdaniem organu regulowanie zobowiązań wobec kontrahenta na rachunek bankowy faktora należy traktować jako zapłatę bezpośrednio kontrahentowi będącemu wystawcą faktury, co uprawnia do wnioskowania o przyspieszony zwrot różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT.

3.      Warunki do zastosowania 0% stawki VAT przy prowizji od sprzedaży usług turystycznych przez agentów

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 08.05.2019 r., znak 0112-KDIL1-3.4012.137.2019.1.KB

W ramach prowadzonej działalności agencyjnej wnioskodawca prowadzi sprzedaż usług turystycznych świadczonych turystom przez innych touroperatorów. Usługi turystyczne, które Wnioskodawca sprzedaje w imieniu i na rzecz touroperatora, organizowane są na terytorium kraju, na terenie Unii Europejskiej, jak również poza terytorium Unii.

W związku z tym wnioskodawca powziął wątpliwość czy sługi sprzedaży imprez turystycznych świadczone przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz touroperatorów, w sytuacji gdy imprezy te odbywają się poza terytorium Unii Europejskiej podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej uznał, że do usług świadczonych przez agentów na rzecz touroperatorów zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 0%, na podstawie § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia, w takim zakresie w jakim imprezy turystyczne odbywają się faktycznie poza terytorium Unii Europejskiej.

4.      Status podatnika a możliwość skorzystania z ulgi na złe długi

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 8.05.2019 r. w sprawie C-127/18

Spór dotyczył czeskiego podatnika, który chciał skorzystać z ulgi na złe długi. Chodziło o możliwość odzyskania VAT odprowadzonego przez firmę do skarbówki, ale nieuregulowanego przez klienta. Sprawę niestety komplikował fakt, że kontrahent przestał być podatnikiem VAT a przepisy czeskie w takiej sytuacji nie pozwalały na skorzystanie z ulgi. Podatnik wskazywał, że takie ograniczenie jest sprzeczne z przepisami Dyrektywy 112. Czeski sąd podzielał te wątpliwości. Skierował więc zapytanie do TSUE. Unijny trybunał uznał, że dla celów skorzystania z ulgi na złe długi, status podatnika nie ma znaczenia i podatnik może skorzystać z ulgi na złe długi, nawet jak klient przestanie być podatnikiem VAT.

W rozstrzygnięciu TSUE wskazał, iż art. 90 dyrektywy 2006/112/WE (dyrektywy VAT) stoi na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, które przewidują, że podatnik nie może dokonać korekty podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) w przypadku całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności przez dłużnika kwoty należnej z tytułu transakcji podlegającej temu podatkowi, jeżeli dłużnik ten nie jest już podatnikiem VAT.

5.      Udostepnienie kart paliwowych jako usługa kredytowa zwolniona z VAT

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15.05.2019 r. w sprawie C-235/18

Rozstrzygnięcie zapadło w ramach sporu pomiędzy Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH z siedzibą w Austrii (zwaną dalej „Vega International”) a Dyrektorem Izby Skarbowej w Warszawie w przedmiocie odmowy przez tego ostatniego zwrotu na rzecz Vega International podatku od wartości dodanej (VAT) związanego z transakcjami nabycia paliwa z wykorzystaniem kart paliwowych. Vega International prowadziła działalność w zakresie transportu samochodów użytkowych z fabryki bezpośrednio do klientów. Usługa ta była świadczona za pośrednictwem kilku spółek zależnych Vega International mających siedziby w różnych państwach członkowskich, w tym spółki zależnej Vega Poland sp. z o.o., z siedzibą w Polsce.

Vega International zajmuje organizowała zaopatrywanie wszystkich swoich spółek w karty paliwowe wydawane przez różnych dostawców paliw. Transportowane przez Vega Poland pojazdy tankowane były przy użyciu imiennych kart paliwowych wystawionych na kierowców. Ze względów organizacyjnych oraz z uwagi na wysokość kosztów wszystkie transakcje za pomocą kart paliwowych realizowane były przez spółkę dominującą w Austrii, która otrzymywała od dostawców paliw faktury wykazujące w szczególności zakup paliwa wraz z VAT. Następnie, na koniec każdego miesiąca, Vega International refakturowała na spółki zależne, w tym Vega Poland, paliwo udostępnione do celów świadczenia usługi przewozu pojazdów, i obciąża je opłatą w wysokości 2%. Spółki zależne były natomiast upoważnione do skompensowania faktur dotyczących wykorzystania kart paliwa z fakturami wystawionymi na spółkę austriacką lub do uregulowania tych faktur w terminie od jednego do trzech miesięcy od dnia ich otrzymania.

Organ podatkowy odmówił Vega International zwrotu  VAT. W tych okolicznościach sąd odsyłający powziął wątpliwości dotyczące wykładni przepisu art. 135 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112, który nawiązuje do transakcji takich jak udzielanie kredytów lub pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę. Wskutek czego zwrócił się do TSUE z pytaniem, czy czynności podejmowane przez Vega International w Austrii w związku z udostępnianiem i rozliczaniem kart paliwowych służących do zakupu paliwa przez spółki zależne w ramach grupy mogą zostać uznane za takie transakcje.

TSUE podkreślił, że Vega International nie dysponuje paliwem, od zakupu którego domaga się zwrotu VAT, jak właściciel. Paliwo to jest bowiem nabywane przez Vega Poland bezpośrednio od dostawców i według jej wyłącznego uznania. Z tego względu Vega Poland decyduje w szczególności o sposobach nabycia paliwa, ponieważ może wybrać, na jakiej stacji usługowej spośród dostawców wskazanych przez Vega International może zatankować paliwo, korzystając z pełnej swobody wyboru jego ilości oraz jakości, jak również momentu zakupu i sposobu wykorzystania paliwa. Ponadto zdaniem TSUE to VEGA Poland ponosiła całość kosztów tankowania, bowiem kwota za karty paliwowe była refakturowana właśnie na nią. Zatem nie doszło do dostawy towarów, ale świadczenia usług.

Następnie Trybunał podkreślił, że udostępnienie kart paliwowych przez spółkę dominującą swoim spółkom zależnym, umożliwiające tym ostatnim zaopatrzenie w paliwo pojazdów, których transport zapewniają, może zostać uznane za usługę udzielenia kredytu zwolnioną z VAT w rozumieniu tego przepisu.

PROCES LEGISLACYJNY

6.     Nowelizacja ustawy o VAT i innych ustaw

Projekt z dnia 14 maja 2019 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (numer z wykazu UA45)

Obowiązkowy split payment

Projekt wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności (MPP, split payment) w niektórych branżach, w przypadku transakcji pomiędzy podatnikami na kwotę ponad 15.000 zł. Transakcje opiewające na kwoty poniżej 15 000 zł podlegałyby natomiast rozliczaniu na ogólnych zasadach (split payment będzie wtedy dowolny).

Pełen katalog czynności objętych obligatoryjnym MPP zostanie zawarty w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, będą to zasadniczo:

1. towary dotychczas objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia (załącznik nr 11 do ustawy o VAT), a więc m.in. laptopy, telefony komórkowe, metale szlachetne i nieszlachetne, biżuteria i wyroby jubilerskie, odpady i surowce wtórne – szkło, guma, papier, wyroby stalowe, pręty, druty, żelazostopy, złom;
2. usługi objęte dotychczas odwrotnym obciążeniem (załącznik nr 14 do ustawy o VAT) – usługi budowlane oraz usługi w zakresie uprawnień do emisji gazów cieplarnianych;
3. towary do tej pory objęte solidarną odpowiedzialnością nabywcy (załącznik nr 13 do ustawy o VAT) – niektóre wyroby stalowe, paliwa, a także m.in. olej rzepakowy, dyski HDD i SDD, aparaty cyfrowe;
4. inne towary – m.in. części i akcesoria do pojazdów silnikowych; węgiel i produkty węglowe; maszyny i urządzenia elektryczne, ich części i akcesoria, urządzenia elektryczne i ich części i akcesoria.

Koniec odwrotnego obciążenia w transakcjach krajowych

Zniesiony zostanie mechanizm odwrotnego obciążenia w transakcjach krajowych. Wszystkie towary i usługi nim objęte będą podlegały obowiązkowemu MPP (w przypadku transakcji na kwotę ponad 15.000 zł).

Koniec dotychczasowego systemu solidarnej odpowiedzialności nabywcy

Wszystkie towary dotychczas objęte solidarną odpowiedzialnością nabywcy za zaległości podatkowe dostawcy podlegały obligatoryjnemu MPP (w przypadku transakcji na kwotę ponad 15.000 zł). Dotychczasowy mechanizm solidarnej odpowiedzialności nabywcy zostanie zniesiony – nastąpi m.in. koniec kaucji gwarancyjnych (które dotychczas były sposobem na uniknięcie tej odpowiedzialności).

Nowy system solidarnej odpowiedzialności nabywcy

Wg nowych regulacji system solidarnej odpowiedzialności nabywcy za zaległości podatkowe zbywcy będzie niejako uzupełniał obowiązkowy split payment. Będzie on bowiem dotyczył wszystkich towarów (ale nie usług) wskazanych w załączniku nr 15 do ustawy, jeżeli w danym miesiącu wartość netto takich towarów nabytych od jednego podmiotu wyniesie ponad 12.000 zł.

Solidarna odpowiedzialność nie znajdzie jednakże zastosowania w odniesieniu do:

1. transakcji na ponad 15.000 zł (a więc takich co do których split payment jest obowiązkowy);

2. transakcji na mniejszą kwotę, jeżeli split payment zostanie zastosowany dobrowolnie.

Treść faktury

Faktury dokumentujące transakcje pomiędzy podatnikami na ponad 15.000 zł, których przedmiotem są towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy będą musiały zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”. Niedopełnienie obowiązku może spowodować nałożenie sankcji w wysokości 100% podatku wykazanego na takiej fakturze.

Obowiązek przyjęcia płatności

W projekcie wprowadzono zapis wprost nakazujący podatnikowi, który jest obowiązany do wystawiania faktur oznaczonych „mechanizm podzielonej płatności”, przyjęcie płatności wynikających z takiej faktury w mechanizmie podzielonej płatności. Ma to na celu wyeliminowanie przypadków omijania MPP, przykładowo poprzez stosowanie przez wystawcę faktur rachunków oszczędnościowo- rozliczeniowych (ROR).

Jeden przelew do wielu faktur

Wprowadzona będzie możliwość dokonywania jednym komunikatem przelewu zapłaty za więcej niż jedną fakturę przy zastosowaniu MPP. W takim przypadku komunikat przelewu musi obejmować wszystkie faktury otrzymane przez podatnika w danym okresie (min. 1 dzień, max. 1 miesiąc) od jednego dostawcy i zawierać całą kwotę podatku VAT wykazanego na tych otrzymanych fakturach.

Sankcja dla nabywcy

Nabywca niestosujący split paymentu pomimo istnienia takiego obowiązku będzie podlegał sankcji w wysokości 100% kwoty podatku z faktury.

Rekompensata dla podatnika spoza Polski

Będzie istniał system rekompensat dla podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie RP. System ten zakłada zwrot kosztów obsługi rachunku rozliczeniowego oraz prowadzonego dla niego rachunku VAT (koniecznego w przypadku obowiązkowego MPP) dla tych podmiotów.

Odmowa zgody na przekazanie środków z rachunku VAT

Dotychczas naczelnik urzędu skarbowego odmawiał wydania zgody na przekazanie środków zgromadzonych na rachunku VAT m.in. w sytuacji posiadania przez podatnika zaległości w tym podatku. Według nowych zasad odmowa wydania zgody będzie dotyczyć także przypadku zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa.

Rozszerzenie przeznaczenia środków zgromadzonych na rachunku VAT

Wprowadzona ma być zmiana Prawa bankowego, zgodnie z która środki na rachunku VAT będą mogły być przez podatnika przeznaczone, nie tylko na zapłatę zobowiązania w podatku VAT, ale również na zapłatę podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku akcyzowego, należności celnych oraz składek ZUS.

Nowy czyn zabroniony

W Kodeksie karnym skarbowym znajdzie się nowy czyn zabroniony – niewywiązywanie się przez podatników z obowiązku dokonania płatności przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności. Zakładana sankcja to kara grzywny w wysokości do 720 stawek dziennych, a w przypadku mniejszej wagi – kara grzywny za wykroczenie skarbowe.

Projekt obecnie znajduje się na etapie prac rządowych i ma wejść w życie 1.09.2019 r.