Zmiany w obszarze podatków bezpośrednich
(17 – 21 czerwca 2019)
1. Czy wydatki na należności licencyjne z tytułu korzystania z praw do marek podlegają ograniczeniu zaliczenia ich do KUP?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14.06.2019 r., znak 0111-KDIB2-1.4010.162.2019.1.AT
Podatnik działa w ramach międzynarodowej grupy, będącej wiodącym przedsiębiorstwem w branży napojów alkoholowych. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza napoje alkoholowe marek należących do zagranicznych spółek z grupy, które następnie dystrybuuje na polskim rynku lub odsprzedaje podmiotom z grupy. Podstawę prawną transakcji stanowi umowa licencyjna pomiędzy podmiotami z grupy, zgodnie z którą podmiot udziela odpowiedniemu producentowi kontraktowemu niewyłącznej licencji na korzystanie z praw do marki w związku z wytwarzaniem i dostarczaniem produktów na właściwym terytorium oraz odpowiedniemu dystrybutorowi w związku z dystrybucją i sprzedażą produktów na właściwym terytorium. Organ interpretacyjny utrwalił dotychczasową linię interpretacyjną i przyznał rację podatnikowi, że w odniesieniu do należności licencyjnych nie znajdzie zastosowania ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, jeśli wydatki na należności licencyjne mogą zostać uznane za bezpośrednio związane z wytworzeniem/nabyciem towarów w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP.
2. Wynagrodzenie za złomowane elementy obudowy będzie stanowić w przychód do opodatkowania
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17.06.2019 r., znak 0111-KDIB2-3.4010.70.2019.2.HK
Podatnik jest producentem obudów górniczych. W związku z prowadzoną działalnością powziął wątpliwości, czy koszty złomowanych elementów obudowy stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności, a także czy wynagrodzenie uzyskane za złomowane elementy obudowy stanowi dla przychód podlegający opodatkowaniu. Organ podatkowy stanął na stanowisku, iż jedynie koszty materiałów i obróbki obcej mogą stanowić koszt uzyskania przychodów. Ze stanowiska zajętego przez organ wynika, że koszty wytworzenia złomowanych elementów takich jak: amortyzacja maszyn i urządzeń, materiały pomocnicze, energia elektryczna, gaz, czynsze czy dzierżawa, nie mogą być uznane za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem złomowanych elementów obudowy i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Z kolei wynagrodzenie jakie podatnik otrzyma za złomowane elementy obudowy w całości stanowić będzie przychód do opodatkowania
3. Poręczenie wspólnika jako przychód spółki
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28.05.2019 r., sygn. akt: II FSK 1772/17
NSA wskazał, że udzielenie sobie wzajemnie przez powiązane ze sobą spółki gwarancji czy poręczenia, podlega opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP. W takim bowiem przypadku spółki te uzyskują przysporzenie, gdyż nie ponoszą żadnych kosztów, które musiałyby ponieść gdyby uzyskiwały poręczenie w obrocie gospodarczym, na podstawie cen rynkowych. Nie ma w tym przypadku żadnego znaczenia, że jedna spółka będzie zobowiązana na zasadzie wzajemności do udzielenia poręczenia innej spółce z grupy, gdyż w tym przypadku także nie ponosi żadnego uszczerbku majątkowego.
PDOF
4. Kara umowna za niedotrzymany termin nie jest kosztem podatkowym
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17.06.2019 r., znak 0112-KDIL3-3.4011.174.2019.2.MC
Wnioskodawca przekroczył o 35 dni termin dostawy mebli laboratoryjnych do klienta i został obciążany karą z tytułu niedotrzymania terminów realizacji danej umowy. Organ interpretacyjny nie zgodził się z podatnikiem, że art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PDOF przewiduje możliwość zaliczenia sumy kary z tytułu niedotrzymania terminów do kosztów uzyskania przychodów, w sytuacji gdy nie wystąpiła zwłoka w dostarczeniu towaru wolnego od wad. Argumentując zajęte stanowisko, organ dokonał obszernej wykładni art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PDOF i powołał się na pojęcia z zakresu prawa cywilnego (odszkodowanie, kara umowna, wada, zwłoka). Jak wskazał organ interpretacyjny, dla wykluczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odszkodowania i kary umowne z tytułu nieterminowego wykonania usług czy też opóźnienia w dostawie towarów nie ma znaczenia przyczyna niedochowania przez dłużnika terminu świadczenia – wystarczającą przesłanką jest wystąpienie odpowiedzialności dłużnika za opóźnienie czy zwłokę, a pojęcie „wadliwości” w rozumieniu powołanego przepisu odnosi się do każdego przypadku nienależytego wykonania obowiązków dłużnika wynikających ze stosunku obligacyjnego, za które ponosi on odpowiedzialność. Reasumując, organ interpretacyjny wskazał, iż opóźnienie w wykonaniu świadczenia, nawet niezawinione przez dłużnika, stanowi wadę wykonywanych robót/usług, a zapłata kary za nieterminowe wykonanie umowy jest karą za wadliwe wykonanie usługi i mieści się w katalogu kar umownych i odszkodowań wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisu art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PDOF.
5. Właściwie udokumentowana strata spowodowana nierzetelnym postępowaniem kontrahenta stanowi KUP
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14.06.2019 r., znak 0115-KDIT3.4011.182.2019.1.AK
Podatnik nawiązał współpracę z hurtownią mająca na celu kupno dużych ilości materiałów eksploatacyjnych do drukarek i na podstawie faktur proforma dokonał częściowej opłaty za zamówione towary. Zamówione towary nigdy nie zostały dostarczone, bowiem kontrahent okazał się oszustem podszywającym się pod hurtownię. Z wyłudzonej sumy podatnik odzyskał ok. 10%, a pozostała część stanowi stratę. Na dowód poniesionych wydatków podatnik posiada przelewy bankowe i artykuły z portali podatkowych opisujące podobne zdarzenia. Organ interpretacyjny potwierdził stanowisko podatnika i wskazał, że poniesiona strata czyni zadość wymaganiom art. 23 ustawy o PDOP i jest kosztem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Możliwość zaliczenia poniesionej straty w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowana jest od spełnienia następujących warunków: strata musi być związana z całokształtem prowadzonej działalności, jej powstanie musi być spowodowane działaniem niezawinionym przez podatnika, musi być właściwie udokumentowana, podatnik winien podjąć właściwe działania zabezpieczające przed powstaniem tejże straty. Przedmiotowa interpretacja zdaje się pomijać art. 23 ust. 1 pkt 54 ustawy o PDOF, stosownie do którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy.
6. Koszty użytkowania samochodu w postaci zużytego paliwa, a wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6.06.2019 r. sygn. akt: II FSK 1723/17
Jak wyjaśnił NSA w przywołanym wyroku, świadczeniem o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o PDOF nie jest samo udostępnienie samochodu przez pracodawcę. Jest nim zapewnienie możliwości jego prawidłowego używania, w tym także ponoszenie wszystkich niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie, tj. kosztów eksploatacji, takich jak koszty związane z zakupem paliwa czy badań technicznych. Powyższe wynika z brzmienia przepisu art. 12 ust. 2a ustawy o PDOF, który określa ryczałtowy przychód pracownika z tytułu „wykorzystania” samochodu służbowego, a nie z tytułu „prawa do wykorzystywania”. Zdaniem natomiast sądu, tylko wówczas możliwe jest skuteczne wykorzystywanie samochodu, jeżeli jest on w pełni przygotowany do eksploatacji. Nie ma zatem żadnego uzasadnienia, aby wydatki na paliwo uznać za wydatki stanowiące odrębne nieodpłatne świadczenie.
PROCES LEGISLACYJNY
Projekt rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie przedłużenia terminu do wpłaty przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych podatku należnego od dochodu z niezrealizowanych zysków.
Projekt zakłada przedłużenie dla osób fizycznych terminu wpłaty podatku z niezrealizowanych zysków, podlegającego wykazaniu w miesięcznych deklaracjach składanych za okres od 1 stycznia 2019 r. do 30 listopada 2021 r. W projekcie przewidziano następujące terminy:
- 7 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik utracił w całości lub części składnik majątku będący przedmiotem opodatkowania tym podatkiem – w przypadku gdy utrata w całości lub w części tego składnika majątku nastąpiła przed dniem 1 grudnia 2021 r.;
- 31 grudnia 2021 r. – w pozostałych przypadkach.
W projekcie przewidziano także szczególne zasady zapłaty podatku w sytuacji zbycia części składnika majątku, podlegającego wykazaniu w miesięcznej deklaracji. W takim przypadku podatnik będzie zobowiązany uiścić podatek w proporcji w jakiej dochód z niezrealizowanych zysków ustalony dla tego składnika majątku lub tych składników majątku lub ich części, pozostaje do dochodu od wartości składnika majątku lub składników majątku podlegającego wykazaniu w tej deklaracji.
Projekt znajduje się obecnie w fazie uzgodnień.
