13 – 17 stycznia | nowości w podatkach bezpośrednich | ECDP Group

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE PDOP

1. Program stypendialny w kosztach uzyskania przychodów

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10.01.2020 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.495.2019.1.PC

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji stolarki budowlanej, plastikowej i aluminiowej oraz w zakresie usług montażowych stolarki budowlanej. Prowadzenie wskazanej działalności wymaga zatrudniania m.in. kadry inżynierskiej posiadającej wyższe wykształcenie techniczne, głównie w zakresie budownictwa. W związku z deficytem na rynku pracy osób z wyższym wykształceniem technicznym, w szczególności budowlanym, a w konsekwencji, z przewidywanymi trudnościami w pozyskiwaniu takich osób do pracy, Spółka podjęła decyzję o stworzeniu programu stypendialnego, mającego na celu pozyskanie przyszłych pracowników z wyższym wykształceniem technicznym w zakresie niezbędnym dla funkcjonowania Spółki. Po ukończeniu studiów, Spółka – zgodnie z postanowieniami regulaminu i umowy stypendialnej – przedstawia absolwentowi-stypendyście ofertę pracy na stanowisku uwzględniającym jego wykształcenie i posiadane umiejętności. W przypadku odrzucenia przez stypendystę oferty pracy lub w przypadku rozwiązania przez stypendystę zawartej ze Spółką umowy o pracę przed terminem, na który została zawarta, jest on zobowiązany do zwrotu odpowiednio całości lub części sumarycznej kwoty otrzymanego stypendium. Organ interpretacyjny zaakceptował stanowisko Spółki i wskazał, że w niniejszej sprawie istnieje związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez Spółkę wydatkami związanymi ze stypendiami ufundowanymi w celu pozyskania pracowników, a prowadzoną działalnością gospodarczą (osiąganiem przychodów). Tym samym, wydatki związane z ufundowaniem stypendiów dla studentów w zamian za zobowiązanie się przez nich do podjęcia pracy w Spółce po ukończeniu nauki, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

PDOF

2. Wydatki na studia informatyczne w kosztach uzyskania przychodów

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10.01.2020 r., znak 0115-KDIT3.4011.410.2019.2.MJ

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania tłumaczeń, organizowania konferencji oraz usług związanych z zakwaterowaniem. Każda z tych działalności wymaga zaangażowania dużych środków w celu prowadzenia skutecznych działań marketingowych mających na celu zwiększenie przychodów. Ponadto, wraz ze wzrostem obrotów przedsiębiorstwa pojawiły się potrzeby wzrostu wydatków na konserwację jego infrastruktury informatycznej. W związku z deficytem dostępnych na rynku pracowników posiadających odpowiednie umiejętności i wykształcenie oraz wiążącym się z tym kosztem zatrudnienia pracownika, który mógłby zająć się z jednej strony infrastrukturą informatyczną przedsiębiorstwa, a z drugiej promowaniem przedsiębiorstwa w elektronicznych kanałach sprzedaży, podatnik podjął decyzję o samodzielnym nabyciu takich umiejętności i podjął studia w zakresie informatyki. Organ interpretacyjny nie zaakceptował stanowiska podatnika i wskazał, że wydatki ponoszone w związku ze studiami w zakresie informatyki nie spełniają kryterium celowości wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF. Jak wskazano, przedmiotowe wydatki mają charakter wydatków osobistych, związanych przede wszystkim z podnoszeniem ogólnego poziomu „wiedzy i umiejętności” z zakresu informatyki i zdobyciem przez podatnika kwalifikacji – niezwiązanych jednak z prowadzoną działalnością w zakresie wykonywania tłumaczeń, organizowania konferencji oraz usług związanych z zakwaterowaniem. Nie można ich bowiem uznać za wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji, przedmiotowe wydatki za studia, tj. m.in. opłacenie rat i innych opłat nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatnika.

3. Nagrody w konkursie stanowią nieodpłatne świadczenie

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21.08.2019 r., sygn. akt: II FSK 2958/17

NSA wskazał, że drobne nagrody wydawane w konkursie mającym na celu promocję i reklamę organizatora stanowią dla otrzymującego tę nagrodę nieodpłatne świadczenie, w stosunku do którego zastosowanie znajduje zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF.
Powyższej kwalifikacji nagród uzyskiwanych w konkursach, nie stoi na przeszkodzie fakt, że nagrody otrzymują wyłącznie uczestnicy, którzy spełnią ściśle określone w regulaminie warunki i uzyskują najlepsze wyniki podczas rywalizacji. Zdaniem sądu, obowiązek przestrzegania regulaminu konkursu oraz wymóg osiągnięcia najlepszego rezultatu nie może być bowiem poczytywany jako obowiązek spełnienia świadczenia wzajemnego.
Jak wskazał sąd, w przypadku konkursu nie mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym obu stron, tj. organizatora oraz uczestnika konkursu do dokonania pewnych czynności, gdyż zachowanie drugiej strony – uczestnika konkursu – nie stanowi świadczenia ekwiwalentnego względem świadczenia w postaci uzyskanej w nim nagrody.

20 stycznia 2020