WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

1. Opodatkowanie transakcji dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11.09.2020 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.363.2020.1.PK. Wnioskodawca będzie nabywał towary od sprzedawców z krajów trzecich. Następnie Wnioskodawca dokona odpłatnej dostawy tych towarów na rzecz Klientów, zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak i przedsiębiorców. Przeważnie będą to podmioty posiadające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Towary będą transportowane bezpośrednio od sprzedawcy do Klienta. Klient będzie informowany o wysyłce towarów z kraju spoza Unii Europejskiej. Opisana powyżej transakcja dostawy towarów, będzie spełniała warunki do uznania jej za tzw. dostawę łańcuchową, w której występują trzy podmioty, a rozporządzanie towarem jak właściciel przechodzi pomiędzy pierwszym i drugim podatnikiem, jak również pomiędzy drugim i trzecim podatnikiem w łańcuchu, natomiast wydanie towarów następuje bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu. Wnioskodawca nie będzie występował jako importer towarów i nie będzie dokonywał opłat celnych. Nie będzie również występował jako przedstawiciel Klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towarów spoczywać będzie na Kliencie (ostatecznym odbiorcy) oraz sprzedawcy (organizatorze transportu). Klient również dokona ewentualnych opłat z tytułu należnego cła i to on będzie podatnikiem z tytułu importu towarów. Klient jako trzeci w kolejności podmiot w łańcuchu dostaw i jednocześnie importer towarów, nabędzie przedmiotowe towary od Wnioskodawcy z tym, że towary trafią bezpośrednio z kraju trzeciego. Wątpliwości Wnioskodawcy  dotyczą tego czy  dostawa towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Organ podatkowy uznał, że transakcję dostawy przez Wnioskodawcę towarów na rzecz Klienta, który jest równocześnie importerem tych towarów, należy uznać – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że dostawa towarów dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski

2. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłaconego wadium w ramach przetargu dotyczącego sprzedaży nieruchomości

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14.09.2020 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.446.2020.1.KO. Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość gruntową niezabudowaną w formie przetargu ustnego nieograniczonego. Podstawowym warunkiem przystąpienia do przetargu jest wpłata wadium w określonym terminie. Na podstawie przepisów § 4 rozporządzenia Rady Ministrów wadium zwraca się niezwłocznie po odwołaniu albo zamknięciu przetargu, z zastrzeżeniem ust. 8, jednak nie później niż przed upływem 3 dni od dnia, odpowiednio: odwołania przetargu, zamknięcia przetargu, unieważnienia przetargu, zakończenia przetargu wynikiem negatywnym. Wadium wniesione w pieniądzu przez uczestnika przetargu, który przetarg wygrał, zalicza się na poczet ceny nabycia nieruchomości lub pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. Wnioskodawca podaje, że w protokole z przeprowadzonego przetargu zostanie zawarta treść: „Kwota wadium zostanie zaliczona na poczet ceny w dniu wyłonienia nabywcy nieruchomości tj. w dacie podpisania niniejszego protokołu, co oznacza że na otrzymaną kwotę wadium zostanie wystawiona faktura zaliczkowa”. W dniu odbycia się przetargu i podpisania protokołu wystawiana jest faktura z wskazaniem obowiązku podatkowego tj. „data zakończenia dostawy” jest tożsama z datą podpisania protokołu a termin płatności rozpoznajemy jako „przedpłata przelewem” i wskazywana jest faktyczna data wpływu wadium na konto bankowe Wnioskodawcy. Uczestnik przetargu może w ciągu 7 dni złożyć skargę na czynności przetargowe do Wojewody. W przypadku wniesienia skargi, starosta wstrzymuje czynności związane ze zbyciem nieruchomości. Wojewoda może uznać skargę za zasadną i nakazać powtórzenie czynności przetargowych lub unieważnić przetarg albo uznać skargę za niezasadną. Po rozpatrzeniu skargi wojewoda zawiadamia skarżącego, a właściwy organ wywiesza niezwłocznie, na okres 7 dni, w swojej siedzibie informację o sposobie rozstrzygnięcia skargi. W przypadku uznania skargi za niezasadną, starosta podaje do publicznej wiadomości, wywieszając na okres 7 dni, informację o wyniku przetargu. Nabywca nieruchomości przed przystąpieniem do spisania umowy notarialnej jest zobowiązany dopłacić w określonym terminie różnicę ceny pomiędzy ceną brutto a wpłaconym wadium. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłaconego wadium. Organ podatkowy uznał, że w momencie wygrania przetargu i podpisania protokołu z przeprowadzonego przetargu wadium oferenta, którego oferta została przyjęta, zostaje zarachowane na poczet ceny nabycia i przybiera postać zaliczki na przyszłą dostawę, z tytułu której powstaje obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT.

3. Podstawa opodatkowania dla transakcji zamiany nieruchomości

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14.09.2020 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.426.2020.2.IK. Wnioskodawca – Miasto zamierza nabyć w drodze zamiany prawo własności jednej nieruchomości, stanowiącej własność Skarbu Państwa, w użytkowaniu wieczystym osób fizycznych. Wartość jej prawa własności obciążona prawem użytkowania wieczystego wynosi 481.300,00 zł. Skarb Państwa w zamian za ww. nieruchomość otrzyma, działkę (…) w użytkowaniu wieczystym. Strony umowy zamiany – Miasto i Skarb Państwa – nie będą dokonywać dopłat. Celem planowanej transakcji zamiany jest regulacja stanu prawnego nieruchomości. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy podstawę opodatkowania przy zamianie nieruchomości będzie stanowiła różnica pomiędzy wartością prawa własności a wartością prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Organ podatkowy uznał, jeżeli jedynym wynagrodzeniem Wnioskodawcy od nabywcy Skarbu Państwa będzie otrzymana w wyniku zamiany nieruchomość (działka gruntu), to działka ta będzie stanowiła zapłatę za dokonaną dostawę prawa użytkowania wieczystego gruntów i wartość tej działki pomniejszona o kwotę podatku należnego będzie stanowiła, zgodnie z brzmieniem art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania (z uwzględnieniem braku dopłat do transakcji).

4. Partnerstwo gospodarcze dwóch osób fizycznych, a status podatnika VAT

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 16.09.2020 r., sprawa C-528/19, XT. TSUE wskazał, że „działalność gospodarcza nie może być powiązana z podmiotem utworzonym na mocy umowy o wspólnym przedsięwzięciu, gdyż partnerzy handlowi nie działali razem w stosunkach z osobami trzecimi, a osoba upoważniona do działania w imieniu wszystkich partnerów handlowych nie występowała w tych stosunkach zgodnie z zasadami reprezentacji ustanowionymi w tej umowie, co oznacza, że nie można uznać, iż podmiot ten dokonał transakcji podlegających opodatkowaniu będących przedmiotem postępowania głównego. Zważywszy, że partner handlowy nie dokonał sam żadnej transakcji, z ogółu tych elementów wynika, że w niniejszym przypadku tylko jedna osoba, jaką jest XT, powinna być uznana za działającą samodzielnie, a zatem za działającą w charakterze podatnika. (…) osoba fizyczna, która zawarła z inną osobą fizyczną umowę o wspólnym przedsięwzięciu, ustanawiając partnerstwo nieposiadające osobowości prawnej charakteryzujące się tym, że pierwsza z osób jest upoważniona do działania w imieniu wszystkich partnerów handlowych, ale działa sama i we własnym imieniu w stosunkach z osobami trzecimi przy wykonywaniu czynności stanowiących działalność gospodarczą prowadzoną przez to partnerstwo, powinna być uznana za <<podatnika>>”.

Wyrok trybunału – kliknij tutaj.

5. Przedsiębiorca rozbudowujący drogę gminną w związku z prowadzoną przez siebie inwestycją.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 16.09.2020 r., sprawa C-528/19, Mitteldeutsche Hartstein-Industrie AG. TSUE stwierdził, że „podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu robót budowlanych w zakresie rozbudowy drogi gminnej zrealizowanych na rzecz gminy, gdy droga ta jest zarówno wykorzystywana przez tego podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jak i otwarta do użytku publicznego, o ile te roboty drogowe nie wykroczyły poza to, co było konieczne do zapewnienia wykonywania przez rzeczonego podatnika jego działalności gospodarczej, a związane z nimi koszty zostały zawarte w cenie realizowanych przez tego podatnika transakcji objętych podatkiem należnym (…) zezwolenie na eksploatację kamieniołomu wydane jednostronnie przez organ administracji państwa członkowskiego nie stanowi świadczenia wzajemnego uzyskanego przez podatnika, który wykonał, bez otrzymania świadczenia wzajemnego w formie pieniężnej, roboty budowlane w zakresie rozbudowy drogi należącej do gminy, co oznacza, że te roboty budowlane w zakresie rozbudowy nie stanowią transakcji odpłatnej (…) roboty budowlane w zakresie rozbudowy, na rzecz gminy, drogi gminnej otwartej do użytku publicznego, ale wykorzystywanej przez podatnika, który wykonał te roboty nieodpłatnie, w ramach jego działalności gospodarczej, a także przez ogół społeczeństwa, nie stanowią transakcji, którą należy uznać za odpłatną dostawę towarów”.

Wyrok trybunału – kliknij tutaj.