PDOF

1. Zastosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów przez wykładowcę

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20.03.2020 r., znak 0112-KDIL2-1.4011.47.2020.2.AK

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego i usług księgowych. Poza działalnością gospodarczą przeprowadza wykłady i szkolenia w formie wykładów na podstawie umów o dzieło zawieranych z Uczelnią niepubliczną (dalej: Uczelnia). Przedmiotem w/w umów jest przygotowanie i przeprowadzenie wykładów z dziedziny ekonomii i podatków w oparciu o przygotowany przez podatnika autorski program wykładu/szkolenia na temat określony w umowie o dzieło. Na podstawie umowy o dzieło, podatnik jest zobowiązany do przygotowania i wygłoszenia wykładu oraz przekazania przygotowanego materiału wykładowego i przeniesienia autorskich praw majątkowych do powstałego wykładu. Zgodnie z umową na wykład wraz z przekazaniem autorskiego programu/konspektu/opracowania prezentowanych zagadnień, z chwilą przyjęcia przez Uczelnię prawidłowo wykonanego utworu (wykładu, szkolenia w formie wykładu) przechodzą na Uczelnię wszystkie prawa autorskie do przeprowadzonego wykładu w całości i we fragmentach w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ewentualne prawo własności do nośników, na których powstałe utwory utrwalono. Zawierane umowy o dzieło nie obejmują żadnych innych czynności poza napisaniem i wygłoszeniem wykładu, tak więc umowa nie zobowiązuje podatnika do wykonywania żadnych czynności niebędących czynnościami o charakterze twórczym i takie czynności nie są, w ramach realizacji umowy, wykonywane. Organ interpretacyjny zaakceptował stanowisko podatnika i wskazał, że do przychodów uzyskanych z działalności naukowo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej – jako twórcy osiągającemu te przychody z tytułu korzystania z praw autorskich – podatnikowi przysługuje prawo zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, na zasadach wynikających z ww. art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PDOF.

2. Odsetki od odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądowym nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30.01.2020 r., sygn. akt II FSK 433/18

Zaistniały spór dotyczył tego, czy tak jak w przypadku odszkodowania, również uzyskane wyrokiem sądowym odsetki korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PDOF. Zdaniem NSA objęcie odsetek od odszkodowania zwolnieniem z opodatkowania nie znajduje uzasadnienia w językowych ramach analizowanego przepisu, który wyraźnie traktuje o odszkodowaniu oraz zadośćuczynieniu. Skoro odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego nie są ani właściwym odszkodowaniem, ani zadośćuczynieniem, to nie mieszczą się w zakresie zwolnienia podatkowego. Sąd dodał – powołując się na orzecznictwo – że jeśli ustawodawca nie wymienił odsetek od odszkodowania jako podlegających zwolnieniu, to przyjęcie odmiennego poglądu byłoby przejawem niedopuszczalnego zastosowania wykładni rozszerzającej. Tym samym należało uznać, że otrzymane przez podatnika odsetki od zasądzonego odszkodowania, jako niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, stanowią przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych.

PROCES LEGISLACYJNY

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) i wpłaty należnego podatku przez niektórych podatników podatku dochodowego od osób prawnych

Rozporządzenie przedłuża do dnia 31 maja dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych termin do:

1. złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym, który zakończył się w okresie od dnia 1 grudnia 2019 r. do dnia 31 stycznia 2020 r.
2. wpłaty podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, albo różnicy między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w tym zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych spełniających co najmniej jeden z następujących warunków:

1. podatnik w roku podatkowym, który zakończył się w okresie od dnia 1 grudnia 2019r. do dnia 31 marca 2020r., osiągał wyłącznie dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;
2. uzyskane przez podatnika w roku podatkowym, o którym mowa 1 pkt 1 powyżej, przychody z działalności pożytku publicznego, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, stanowiły co najmniej 80% łącznych przychodów uzyskanych w tym roku przez tego podatnika

– termin do złożenia zeznania i wpłaty podatku za rok podatkowy, który zakończył się w okresie od dnia 1 grudnia 2019r. do dnia 31 marca 2020r., przedłuża się do dnia 31 lipca 2020 r. Rozporządzenie weszło w życie z dniem ogłoszenia.