Zmiany w obszarze podatku od czynności cywilnoprawnych
(11 – 15 marca 2019)
1. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa na przykładzie galerii handlowo-usługowej
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 13.02.2013 r. sygn. akt: I SA/Sz 894/18
Spółka na podstawie dwóch umów nabyła prawo użytkowania wieczystego na nieruchomości oraz prawo własności budynku wraz z budowlami położonymi na ww. nieruchomości. W przedmiot sprzedaży wchodził m.in. budynek galerii handlowo-usługowej wraz z parkingiem, przyłączami do budynku, panelami reklamowymi oraz infrastrukturą towarzyszącą pozwalającą na prowadzenie na tej nieruchomości działalności gospodarczej. Zbywca oznaczonych składników majątku prowadził w nich handlowo-usługową działalność gospodarczą.
Od powyższej transakcji nie został uiszczony podatek od czynności cywilnoprawnych. Strony umowy wskazały w jej treści, iż zbywane składniki majątku nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa i tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe potwierdził notariusz sporządzający umowę (forma aktu notarialnego), który powołał się w postanowieniach końcowych aktu notarialnego na interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaną na rzecz Spółki.
W toku kontroli skarbowej organ podatkowy powziął wątpliwość co do właściwego opodatkowania transakcji. Zdaniem organu przedmiotem sprzedaży byłą zorganizowana część przedsiębiorstwa, co wyłącza możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług (art. 6 ust. 1 ustawy o VAT). Tym samym, zdaniem organu, transakcja powinna zostać opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Po przeprowadzonej kontroli wydana została decyzja wymierzająca Spółce podatek do zapłaty. Spółka wniosła od tej decyzji odwołanie, które nie zostało uwzględnione przez organ II instancji. Decyzja ta stała się przedmiotem skargi, a więc rozstrzygnięcie zostało poddane kontroli sądowo administracyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że wydana decyzja nie odpowiada prawu, a kluczem do rozstrzygnięcia sprawy jest prawidłowa klasyfikacja zawartych umów sprzedaży. Mianowicie wszystko zależało od tego, czy przedmiotem sprzedaży były poszczególne składniki majątku, czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa. Oprócz tego WSA podkreślił, że organ podatkowych całkowicie zignorował interpretacje indywidualną wydaną na korzyść Spółki.
Sąd rozważając kwestię wyodrębnienia organizacyjnego wskazał, że należy mieć między innymi na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze. Tymczasem, w przedmiotowej sprawie, jest poza sporem, że Centrum Handlowe nie było działem, wydziałem ani oddziałem przedsiębiorstwa zbywcy, oraz że nie istniał dokument rangi statutu, regulaminu, który stanowił o wyodrębnieniu przedsiębiorstwa.
Ponadto w opinii Sądu Sprzedaż pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie może być uznana bowiem za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości – wciąż jest to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych. Na dodatek, za wyodrębnieniem organizacyjnym nie może przemawiać istnienie Regulaminu funkcjonowania obiektu, gdyż jest to jedynie dokument, który statuuje prawa i obowiązki wynajmującego i najemców. Zdaniem Sądu nie doszło też do wyodrębnienia finansowego, a budżet obiektu, jest jedynie projekcja przychodów i kosztów dla Centrum Handlowego w danym odcinku czasu i nie stanowi świadectwa wyodrębnienia finansowego z całokształtu działalności Spółki. Ponadto w stosunku do nieruchomości będących przedmiotem sprzedaży nie prowadzono odrębnej dokumentacji księgowej, co również świadczy o braku samodzielności organizacyjnej Centrum Handlowego.
Wobec powyższych argumentów Sąd uznał rozstrzygnięcia organów za niezgodne z prawem.
