Zespół ECDDP zwraca Państwa uwagę na projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne złożony przez Ministerstwo Rozwoju i Finansów 06.07.2017 r. Jedną ze zmian budzących najwięcej kontrowersji jest propozycja dodania art. 15e do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o PDOP). Reguluje on zagadnienie ograniczania w kosztach podatkowych wydatków na usługi doradcze, księgowe, badania rynku, usługi prawne, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczenia o podobnym charakterze; wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o PDOP, tj. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa własności przemysłowej, wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej.
Zgodnie z treścią projektowanego przepisu, wspomniane koszty będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jedynie w wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym 5% kwoty stanowiącej sumę:
- dochodu uwzględnionego w podstawie opodatkowania,
- wysokości odpisów amortyzacyjnych, zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,
- różnicy między przychodami i kosztami finansowania zewnętrznego.
Kwota kosztów nieodliczona w danym roku podatkowym nie będzie podlegała odliczeniu w latach następnych.
Zgodnie z projektem ustawy zmieniającej, zasadę tę stosować się będzie wyłącznie do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 1.200.000 zł. W przypadku podatnika, którego rok podatkowy jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, omawiany limit będzie wyliczany poprzez przemnożenie kwoty 100.000 przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego. Oznacza to, że jeżeli suma wydatków na usługi niematerialne, wskazane powyżej, wynosić będzie mniej niż 1.200.000 zł w roku podatkowym, podatnik będzie mógł zakwalifikować je do kosztów podatkowych według zasad ogólnych, tj. bez uwzględniania powyższego ograniczenia.
Omawiane ograniczenie nie będzie miało zastosowania do opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości,o których mowa w art. 16b ust.1 pkt 4-7 ustawy o PDOP, o ile będą ona zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem towaru lub usługi.
Zapowiadane zmiany projektu
Ministerstwo Rozwoju i Finansów, w odpowiedzi na pojawiające się liczne głosy krytyki planowanej nowelizacji zapowiedziało w tym zakresie zmiany w projekcie ustawy zmieniającej. Planuje się dwa wyłączenia stosowania omawianych ograniczeń. Wskazano, iż jeżeli zysk przedsiębiorstwa zależy bezpośrednio od nabytych usług niematerialnych, limit nie będzie obowiązywał. Przykładowo, koszty licencji na wytworzenie produktu nie będą wliczane do limitu. Drugie wyłączenie miałoby dotyczyć usług profesjonalnych świadczonych przez podmioty niepowiązane kapitałowo. Zapowiedziano przy tym, iż oba wyłączenia limitu kosztów usług niematerialnych będą opatrzone dodatkowymi zabezpieczeniami, tak aby podatnicy nie optymalizowali kosztów w sposób nieuczciwy poprzez sztuczne kreowanie kosztów usług niematerialnych.
