WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE
1. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 14.07.2020 r., sygn. akt I SA/Łd 297/20
Do US wpłynęła deklaracja VAT-7 za sierpień 2017 r. z wykazaną kwotą nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 60 dni w wysokości 261.607,00 zł. Naczelnik US w postanowieniu dokonał przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za sierpień 2017 r. – do dnia 29 marca 2019 r. na podstawie art.87 ust. 2 ustawy o VAT. Spółka skierowała skargę do sądu.
Sąd zauważył, że procedura przedłużenia terminu zwrotu VAT została wdrożona nie dlatego, że istnieje podejrzenie funkcjonowania oszustw lub wyłudzeń podatku jak np. przestępstw karuzelowych, lecz z powodu braku wiary tych organów w racjonalność inicjatywy gospodarczej skarżącej, w tym zwłaszcza w to, że cel gospodarczy zostanie zrealizowany. Według WSA ocena poziomu ryzyka w działalności gospodarczej dokonywana przez podmiot niepowołany profesjonalnie i ustrojowo do tego rodzaju działań, a mianowicie przez organ podatkowy, musi budzić wątpliwości. Sąd zauważył, że Spółka posiada tytuł prawny do nieruchomości, na której prowadzi działalność gospodarczą i w jej ramach buduje linię technologiczną. Dokończenie inwestycji niekoniecznie jest poza zasięgiem możliwości finansowych Spółki, a twierdzenie organu, że nie wystarczy jej na to środków wynika z błędnego przyjęcia, że wartość kompletnej linii technologicznej można utożsamiać z kosztem wytworzenia linii. Tym samym nie jest konieczne kupienie gotowej linii technologicznej, ale można ją zbudować samemu po znacznie niższej cenie. Brak zatrudnienia pracowników oraz brak zawartych umów z dostawcami surowców uzasadnione jest względami ekonomicznymi – zatrudnienie pracowników z tak dużym wyprzedzeniem byłoby nieracjonalne, ze względu na konieczność wypłacania im pensji pomimo braku uruchomionej produkcji. Natomiast brak zezwolenia na zbieranie i przerób odpadów, wynika z konieczności uzyskania wszystkich niezbędnych, wymaganych prawem decyzji. Spółka skutecznie podjęła już starania w tym przedmiocie. Jak Sąd słusznie zauważył, brak ww. ustaleń sprawia, że materiał dowodowy należało uznać za niekompletny, a jego ocenę – za dokonaną z przekroczeniem zasad swobodnej oceny dowodów. Oznacza to, że organ podatkowy nie jest powołany do oceny poziomu ryzyka, a zwlekanie z terminem zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym jest niezgodne z prawem.
2. Określenie daty dostawy towaru z chwilą pobrania go z magazynu nabywcy
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10.08.2020 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.238.2020.1.PM. Wnioskodawca produkuje węzły cieplne do poszczególnych lokalizacji według indywidualnych projektów. W celu zapewnienia stałej produkcji węzłów cieplnych Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć z dostawcą wybranych elementów wykorzystywanych w ich procesie produkcyjnym umowę, której przedmiotem będzie ciągła dostawa określonych produktów. Towary dostawcy składowane będą w magazynie Wnioskodawcy w wyodrębnionym miejscu oddzielnie od innych towarów. Wnioskodawca będzie uprawniony do pobierania z magazynu produktów według własnego uznania, niezbędnych do produkcji węzłów cieplnych i wnioskowania o uzupełnienie ich stanu takimi samymi produktami. Zgodnie z zapisami umowy towary składowane w magazynie Wnioskodawcy będą własnością dostawcy do momentu pobrania ich z magazynu do produkcji węzłów cieplnych. Dostawca zobowiązuje się uzupełniać stan produktów w magazynie w miarę ich pobierania. W momencie pobrania produktu przez Wnioskodawcę następuje jego sprzedaż i przeniesienie prawa własności. Do momentu pobrania towarów przez Wnioskodawcę dostawca zachowuje prawo ich własności oraz może swoje towary wycofać z magazynu lub sprzedać je stronie trzeciej. Z projektu umowy wynika, że sprzedaż będzie miała miejsce z chwilą pobrania produktów z magazynu i ta data będzie wskazana na fakturze jako data dokonania dostawy. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż w momencie pobrania towaru przez Wnioskodawcę oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Organ podatkowy uznał, że faktura dokumentująca sprzedaż w momencie pobrania towaru przez Wnioskodawcę będzie wystawiona zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Wnioskodawcy będzie więc przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w tej fakturze.
3. Refakturowanie usług notarialnych
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7.08.2020 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.414.2017.11.KC/JG. Wnioskodawca świadczy usługi prawnicze i doradztwa podatkowego, podlegające opodatkowaniu VAT. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób trzecich na podstawie umowy o świadczenie pomocy prawnej i podatkowej. Z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za świadczone usługi. Za wykonane prace Wnioskodawca wystawia faktury i otrzymuje zapłatę z tytułu wynagrodzenia oraz poniesionych kosztów i opłat. Zdarza się, że w związku ze świadczeniem usług na rzecz Klientów, niezbędny jest udział notariusza dla dokonania określonych czynności. W razie zaistnienia takiej potrzeby, kancelaria notarialna, za dokonanie czynności notarialnej, wystawi fakturę VAT, w której jako nabywcę usługi notarialnej wskaże Wnioskodawcę. Faktury wystawiane na Wnioskodawcę obejmować będą koszty usług notarialnych (tzw. taksa notarialna), podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak i inne należności, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (np. podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowe). Wnioskodawca uiszczać będzie należność wynikającą z faktury na rzecz notariusza, a następnie poniesione koszty (w wysokości nominalnej) uwzględni w fakturze (w odniesieniu do taksy notarialnej – doliczając ją do podstawy opodatkowania własnych usług świadczonych na rzecz Klienta, a w odniesieniu do kwot niepodlegających opodatkowaniu VAT – wskazując je na własnej fakturze na rzecz Klienta jako należności niepodlegające VAT), którą wystawi Klientowi, na rzecz którego świadczyć będzie swoje usługi i który będzie finalnym beneficjentem usług notarialnych. W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez kancelarię notarialną faktury. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odsprzedaży usług kancelarii notarialnej w drodze wystawienia stosownej faktury na rzecz klienta będącego faktycznym beneficjentem tych czynności. Usługi świadczone przez kancelarię notarialną na rzecz Wnioskodawcy będą w sposób bezpośredni wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych: będą bowiem refakturowane na rzecz klienta, jako opodatkowane podatkiem VAT odpłatne świadczenie usług w oparciu o art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Wnioskodawcy będzie zatem przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez Kancelarię notarialną faktury za usługi notarialne. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabyte przez Wnioskodawcę usługi notarialne będą służyły czynnościom opodatkowanym, a Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
