WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE
1. Przekazanie tokenów w zamian za kryptowalutę lub waluty tradycyjne należy traktować jako transfer bonów różnego przeznaczenia
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22.11.2019 r., znak 0115-KDIT1-1.4012.504.2019.2.MN
Spółka zamierza zebrać środki na finansowanie swojej działalności poprzez przeprowadzenie crowdfundingu kryptowalutowego lub walut tradycyjnych. Spółka wyemituje token użytkowy, wydawany osobom i podmiotom ją wspierającym. Spółka będzie zbierać środki na rozwój własnego systemu informatycznego dedykowanego dla udzielania porad prawnych online. W crowdfundingu mogą wziąć udział zarówno osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz inne podmioty (spółki osobowe, kapitałowe) z siedzibą w Polsce lub poza Polską, w tym poza Unią Europejską. Z racji tego, że platforma docelowo będzie oferować usługi (porady) i towary (książki, etc.) dla osób w różnych krajach Unii Europejskiej, Spółka postanowiła zbudować system rozliczeń oparty o token rozliczeniowy zbudowany w ramach technologii blockchain Przyszły system Spółki będzie łączyć użytkowników i prawników oraz pośredniczyć w świadczeniu usług, które rozliczane będą za pomocą technologii blockchain – tokenów. Przy czym właścicielem systemu jest i będzie Spółka. W przypadku świadczenia usług poza granicami Polski, System będzie licencjonowany podmiotom zagranicznym (powiązanym ze Spółką. System w krajach unijnych połączy grupy kancelarii prawnych działających w systemie wraz z użytkownikami. Będzie on posiadał dwa rodzaje użytkowników: użytkowników standardowych, którzy będą dokonywać płatności tokenem za usługi prawne (lub towary) oraz użytkowników – prawników świadczących usługi prawne w zamian za tokeny.
Zdaniem organu podatkowego w chwili emisji ww. bonów (dostawy tokenów) nie będzie znane miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których ww. tokeny dotyczą, a ponadto nie będzie znana kwota podatku należnego z tytułu przeszłej dostawy lub świadczenia usług, co konsekwentnie oznacza, że w opisanych okolicznościach tokeny nie będą stanowić bonu jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy o VAT. Token daje bowiem możliwość nabycia towarów i usług (porady prawnej, przygotowania dokumentu, reprezentacji przez wybranego prawnika w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, publikacji książkowych np. kodeksów, komentarzy, zbiorów pism etc. oraz innych gadżetów), dla których miejscem dostawy towarów lub świadczenia usług uzależnione jest od statusu nabywcy (usługobiorcy) oraz miejsca jego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (w przypadku świadczenia ww. usług dla tego miejsca) lub w przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu. Dodatkowo – jak wynika z wniosku – oferowane towary, które będą mogły być nabyte przy użyciu tokenów są opodatkowane wg różnych stawek VAT – 23% lub 8%, co dodatkowo wskazuje, że kwota podatku należnego w chwili emisji bonu (dostawy tokenów) nie będzie znana.
Obowiązek podatkowy dla dostawy tokenów powstanie w momencie faktycznej dostawy towaru lub faktycznego świadczenia usług w zamian za ww. tokeny, tj. podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub świadczenia usług i co do zasady powinien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy, przy założeniu, że zapłata tokenem dotyczyć będzie dokonanej dostawy towaru lub wyświadczonej usługi.
2. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej dla towarów wysyłanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz możliwości rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22.11.2019 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.492.2019.1.ISK
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi sprzedaż detaliczna odzieży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Ewidencja takiej sprzedaży prowadzona jest za pomocą kas fiskalnych. Dostawa odzieży następuje w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). Wnioskodawca otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy lub na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej). W przypadku wymiany towarów zapłatę/dopłatę przyjmuje kurier a otrzymane pieniądze są wpłacane na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Sprzedaż jest dokumentowana przez kuriera w postaci zestawienia wpłat ze wskazaniem numeru zamówienia, numeru listu przewozowego, kwoty pobranych pieniędzy, danych osobowych nabywcy (wpłacającego), co powoduje, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres). Wiadomo jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy i identyfikuje czego dotyczy wpłata poprzez przypisanie wpłaty do konkretnej sprzedaży. Z kurierem firma Wnioskodawcy dokonuje rozliczeń bezgotówkowych. Łącznie obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekracza 20.000 zł rocznie.
W związku z powyższym powstała wątpliwość czy Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pomocą kas fiskalnych oraz czy może zrezygnować z ewidencjonowania tego rodzaju sprzedaży i wyrejestrować kasy.
W opinii organu podatkowego Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w powiązaniu z poz. 36 załącznika do tego rozporządzenia, gdyż zostały spełnione następujące warunki:
- dostawa towarów musi odbywać się w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),
- zapłata za towar musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;
- z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana oraz
- przedmiotem dostawy nie są towary wymienione w § 4 rozporządzenia.
W związku z tym Wnioskodawcy będzie również przysługiwało prawo wyrejestrowania posiadanych kas.
3. Brak obowiązku zapłaty podatku w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem oleju napędowego w celu przerobienia na olej smarowy
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22.11.2019 r., znak 0461-ITPP3.4512.581.2016.10.APR
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której nabywał wewnątrzwspólnotowo olej napędowy – kod CN 27101941-49 w trybie zawieszenia poboru podatku akcyzowego na własne potrzeby. Olej napędowy o kodzie CN 27101941-49 jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Wnioskodawca posiada skład podatkowy. Olej napędowy był nabywany z Niemiec jako surowiec do produkcji przez Wnioskodawcę innego produktu, to jest oleju smarowego o kodzie CN 27101999. Olej napędowy nie był używany jako paliwo silnikowe, ani nie był odprzedawany przez Wnioskodawcę osobom trzecim jako paliwo silnikowe, był on w całości przerabiany w procesie technologicznym dotyczącym wytwarzania innego produktu, czyli oleju smarowego, niebędącego paliwem silnikowym.
W związku z powyższym powstała wątpliwość czy obowiązek zapłaty podatku VAT powstanie w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem ww. oleju napędowego.
Zdaniem organu podatkowego przepisu art. 103 ust. 5a ustawy o VAT nie można rozszerzać na podatników/płatników dokonujących nabyć wewnątrzwspólnotowych olejów na cele inne niż do napędu silników spalinowych. Skoro zatem olej napędowy, który Wnioskodawca nabywa wewnątrzwspólnotowo, mieści się wśród wyrobów wymienionych w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym (objętych pozycjami CN od 2704 do 2715) i ustawodawca nie określił w tym przepisie żadnego przeznaczenia dla tych wyrobów (jak uczynił to w przypadku wyrobów o symbolach CN wymienionych w art. 86 ust. 1 pkt 1 tej ustawy), należy uznać, że nabywany olej nie jest paliwem silnikowym przeznaczonym do napędu silników spalinowych.
