WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

PDOP

1. Upoważnienie do reprodukcji, ukorzeniania oraz sprzedaży odmian roślin nie podlega pod WHT

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05.06.2020, znak 0111-KDIB2-1.4010.62.2020.2.BJ. Wnioskodawca nabywa na podstawie umów upoważnienie do reprodukcji, ukorzeniania oraz sprzedaży odmian roślin. Prawo do odmian tych roślin jest chronione prawnie, czy to na podstawie wspólnotowego systemu ochrony roślin, czy też na podstawie systemów ochrony odmian roślin funkcjonujących w poszczególnych państwach. W ramach tych umów spółka zyskała upoważnienia (licencje) do niewyłącznego prawa ukorzeniania, reprodukcji, oferowania do sprzedaży oraz sprzedaży chronionych odmian roślin. W zamian za uzyskanie licencji spółka zobowiązała się płacić wynagrodzenie za każdą wyhodowaną i sprzedaną odmianę. Spółka nie korzysta z know-how licencjodawców, a proces produkcyjny spółki jest oparty na jej wiedzy i doświadczeniu. Właścicielami odmian roślin pozostają licencjodawcy. Organ zaakceptował stanowisko Wnioskodawcy, że wyłączne prawo do odmiany rośliny nie jest żadnym z praw wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP. Zatem od wynagrodzenia wypłacanego podmiotowi, któremu przysługuje takie prawo, na podstawie umowy licencyjnej upoważniającej do reprodukcji, ukorzeniania oraz sprzedaży odmian roślin nie jest pobierany podatek u źródła na podstawie wskazanego przepisu. Powołano wyrok NSA dnia 11 lipca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1845/16) w którym Sąd stwierdził, że skoro wyłączne prawo do odmian roślin nie powstaje ex lege, jak w przypadku prawa autorskiego, zaś indywidualny charakter odmiany osiągany jest nie tylko ze względu na osobę twórcy, ale również ze względu na udział sił przyrody, w znacznej mierze niezależnych od woli człowieka, to przyjąć należy, że wyłączne prawo do odmiany rośliny, wynikające z ustawy o ochronie prawnej roślin nie stanowi prawa autorskiego lub prawa pokrewnego. Z kolei ustawa – Prawo własności przemysłowej stanowi, że patentów nie udziela się na odmiany roślin lub rasy zwierząt oraz czysto biologiczne sposoby hodowli roślin lub zwierząt, a także wytwory uzyskiwane takimi sposobami.

2. Usługi wsparcia działalności B+R są objęte podatkiem u źródła

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05.06.2020, znak 0111-KDIB2-1.4010.99.2020.1.AR. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja podzespołów i części dla branży samochodowej. Spółka nabywa od podmiotów zagranicznych usługi R&D Performance (Usługi R&D7), których celem jest udzielenie wsparcia w zakresie efektywności działań badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Spółkę, poprzez koordynację tych działań oraz tworzenie strategii w tym zakresie. W zakres świadczeń wykonywanych w ramach Usług R&D7 wchodzi w szczególności:

• organizacja prac badawczo-rozwojowych w celu spełnienia oczekiwań odbiorcy Produktów,
• wspieranie efektu synergii poprzez rozwijanie narzędzi służących efektywnej wymianie wiedzy między zespołami badawczymi;
• definiowanie, implementowanie oraz dalsza obsługa narzędzi informatycznych,
• centralizacja oraz udostępnianie danych uzyskanych w ramach prac,
• definiowanie standardów produktów oraz procesów produkcyjnych, ukierunkowanych na osiąganie najlepszych efektów w zakresie rozwoju Produktów i procesów produkcyjnych, bezpieczeństwa oraz efektywności kosztowej;
• monitorowanie efektywności i prawidłowości implementacji i zastosowania procedur, metod i narzędzi;
• ochrona i egzekwowanie praw związanych z własnością intelektualną, będącą wynikiem działalności badawczo-rozwojowej.

Organ nie zgodził się z Wnioskodawcą i uznał, że powyższe usługi będą objęte podatkiem u źródła. Dokonując wykładni językowej pojęć „usługi doradztwa” oraz „usług zarządzania i kontroli”, Organ doszedł do wniosku, że usługi R&D7 są świadczeniami o podobnym charakterze. Przez doradztwo rozumie się bowiem udzielanie fachowych zaleceń, porad, a świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu. Także pojęcie „zarządzania” musi być rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania. Jest to zestaw metod i technik opartych na akceptowanych zasadach zarządzania (administrowania) używanych do planowania, oceny i kontrolowania pożądanych rezultatów. W przedmiotowej sprawie, podmioty zagraniczne w rzeczywistości organizują i kierują prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową poprzez jej planowanie, dokonywanie wyboru który projekt badawczy powinien być zrealizowany, zarzadzanie zasobami, ocenę efektów (monitorowanie prawidłowości implementacji i zastosowania procedur, metod, narzędzi) oraz kontrolowanie pożądanych rezultatów (monitorowanie efektywności). Powyższym działaniom towarzyszą czynności charakterystyczne dla usług doradczych.

PDOF

1. Uznanie zarzutu przedawnienia, nie tworzy po stronie dłużnika stanu otrzymania przychodu w postaci wartości nieodpłatnego świadczenia

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12.02.2020 r., sygn. akt: II FSK 808/18
W komentowanym wyroku NSA wskazał – powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego – że przez „inne nieodpłatne świadczenie” należy rozumieć przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości. Podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu, czy dane świadczenie nieodpłatne stanowiło przychód, jest wystąpienie przysporzenia, czy to w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Tymczasem w zaistniałym stanie faktycznym, przedawnione roszczenie wierzyciela dotyczyło zobowiązania, które nie wygasło z powodu przedawnienia, ale które w przypadku podniesienia przez dłużnika uzasadnionego zarzutu przedawnienia nie będzie mogło zostać zasądzone i przymusowo wyegzekwowane. Analizowane stanowisko wierzyciela nie powoduje więc po stronie dłużnika jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego o określonej wartości. Uznanie przez wierzyciela uzasadnionego zarzutu przedawnienia, jest potwierdzeniem niemożności prawnego dochodzenia przedawnionego długu. Nie oznacza to jednak odmowy przyjęcia świadczenia z przedawnionego zobowiązania, to jest nieaprobowania dobrowolnego wykonania przedawnionego, ale istniejącego nadal zobowiązania. Tym samym NSA uznał, iż oświadczenie wierzyciela, że uznaje zarzut przedawnienia, cofa pozew i nie będzie dochodził przedawnionego zobowiązania cywilnoprawnego nie tworzy po stronie dłużnika stanu otrzymania przychodu w postaci wartości nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF.