Podatek od towarów i usług
WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE
1. Kasy rejestrowe
Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19.02.2019 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.779.2018.2.MN
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą edukacji z zakresu nauki jazdy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i na rzecz rolników ryczałtowych. Wszelkie poniesione koszty oraz dochody uzyskiwane z prowadzenia szkoły nauki jazdy wnioskodawca księguje w PKPiR na podstawie faktur oraz wyciągów bankowych.
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy z uwagi na to, że świadcząc usługi nauki jazdy na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych otrzymuje zapłatę na rachunek bankowy, jest zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Organ podatkowy uznał, że sprzedaż usług nauki jazdy dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za które świadczący otrzymuje zapłatę w całości na jego rachunek bankowy, będzie korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w związku z poz. 39 załącznika do ww. rozporządzenia.
2. Transakcje objęte umowami sekurytyzacji a VAT
Brak opodatkowania VAT transakcji objętych umowami sekurytyzacji
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18.02.2019 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.4.2019.1.MSU
Wnioskodawca (spółka prawa polskiego) prowadzi działalność gospodarczą, polegającą w szczególności na udzielaniu pożyczek, jest też czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka planuje przystąpić do programu sekurytyzacji wierzytelności, którego celem jest umożliwienie poprawy płynności finansowej poprzez szybsze pozyskanie środków finansowych ze zbycia własnych niewymagalnych wierzytelności. W zamian za nabywane wierzytelności Fundusz zobowiąże się do wypłaty wynagrodzenia na rzecz spółki. Wynagrodzenie należne od Funduszu będzie przewyższać wartość nominalną kapitału pożyczek. Wszelkie spłaty klientów z tytułu wierzytelności po ich transferze do Funduszu będą należne Funduszowi. Spółka będzie powołana przez Fundusz jako obsługujący wierzytelności i będzie zobowiązana do administrowania wierzytelnościami przeniesionymi na Fundusz. W zamian za realizację usługi administrowania wierzytelnościami, Spółce będzie przysługiwało wynagrodzenie. Fundusz będzie zobowiązany do utrzymania w gotowości wymaganej kwoty środków finansowych, a spółka będzie zobowiązana do uiszczania opłat z tytułu gotowości Funduszu do nabywania w przyszłości wierzytelności niewymagalnych od spółki i zapewnienia spółce określonego limitu sekurytyzacyjnego, w ramach którego spółka będzie miała prawo przedstawiać portfele do wykupu przez Fundusz, a Fundusz będzie miał obowiązek takie portfele od spółki nabywać. Opłata sekurytyzacyjna stanowić będzie wynagrodzenie Funduszu za przeprowadzenie programu sekurytyzacji, w wysokości ustalanej przez Fundusz. Opłata sekurytyzacyjna nie będzie zwracana wnioskodawcy w żadnej formie.
Wnioskodawca powziął wątpliwości czy w związku z przystąpieniem do programu sekurytyzacji wierzytelności i realizacją umów zawartych z Funduszem będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.
Organ podatkowy uznał, że to Fundusz będzie świadczyć na rzecz wnioskodawcy usługę, polegającą na zapewnieniu mu środków finansowych przed terminem wymagalności wierzytelności. Zatem to Fundusz ewentualnie wykona czynności podlegające opodatkowaniu VAT, o których mowa w art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ustawy o VAT. Natomiast w związku ze zbyciem wierzytelności do Funduszu oraz uzyskaniem od funduszu ceny, po stronie spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w VAT. Należy zatem przyjąć, że w związku z zawarciem umowy ramowej z Funduszem w ramach programu sekurytyzacji wierzytelności, spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT.
3. Jak opodatkować przekazanie nieruchomości wspólnikom przez Spółkę?
Opodatkowanie VAT przekazania przez Spółkę nieruchomości na rzecz jej wspólników w związku z wniesionymi przez nich dopłatami
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15.02.2019 r., znak: 0115-KDIT1-2.4012.854.2018.3.RS
Spółka z o.o. pozyskała od wspólników dopłaty na zakup nieruchomości do celów gospodarczych. Mimo zakupu nieruchomości składającej się z jednej niezabudowanej działki Spółka nie zrealizowała na niej celów inwestycyjnych z uwagi na zmianę planu zagospodarowania przestrzennego tego terenu przez gminę. Wspólnicy mają roszczenie do spółki o zwrot dopłat wniesionych na zakup nieruchomości, natomiast spółka nie posiada środków pieniężnych i dlatego zgromadzenie wspólników postanowiło o zwrocie części dopłat w postaci rzeczowej, tj. o przekazaniu tej nieruchomości wnoszącym dopłaty. Zwrot dopłat ma nastąpić w wysokości równej wartości rynkowej przekazywanej wspólnikom nieruchomości, a spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia.
Wnioskodawca powziął wątpliwość czy do celów opodatkowania VAT należy obniżyć podstawę opodatkowania tej czynności o wartość zwróconych dopłat wniesionych przez wspólników.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że skoro spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia niezabudowanej działki, jej planowane nieodpłatne przekazanie na rzecz wspólników wypełni przesłanki wynikające z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, uznające ww. czynność za odpłatną dostawę towarów, dlatego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu. Podstawą opodatkowania nieodpłatnej dostawy będzie zaś cena nabycia tej nieruchomości pomniejszona o kwotę podatku. Wniesione przez wspólników dopłaty stanowiły dopłaty, o których mowa w art. 177 i 179 kodeksu spółek handlowych i przeznaczone były na nabycie nieruchomości. Dopłaty te nie były dopłatami mającymi bezpośredni wpływ na cenę sprzedawanej przez spółkę nieruchomości, o których mowa w art. 29a ust. 10 ust. 4 ustawy o VAT. Czynności dokonywane przez spółkę będą stanowiły zatem dostawę nieruchomości.
4. Różne miejsca prowadzenia firmy a opodatkowanie
Brak stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce a nabywane usługi i ich opodatkowanie
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 7.01.2019 r. sygn. akt III SA/Gl 912/18
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka wskazywała, iż siedzibą i miejscem prowadzenia działalności gospodarczej są Niemcy. Z opisu sprawy wynikało, iż Spółka prowadzi rejestrację dla celów VAT w Polsce, gdyż będzie dokonywała przemieszczania własnych towarów z terytorium innych państw członkowskich UE na teren Polski. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja i dystrybucja obuwia. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dystrybuuje towary wyprodukowane w krajach spoza UE oraz innych niż Polska państwach UE.
Po wykonaniu usługi przez kontrahenta z Niemiec towar będzie: sprzedawany odbiorcom końcowym w różnych wariantach: na terytorium Polski; dostarczany do innego kraju UE niż Polska i rozpoznany jako sprzedaż wysyłkowa; Spółka dokona przemieszczenia własnych towarów z Polski do Niemiec jako WDT opodatkowany w Polsce a następnie dokona dostawy do konsumenta w Niemczech; dokona dostawy na rzecz konsumenta spoza UE i wówczas rozpozna transakcję jako eksport opodatkowany w Polsce.
W związku z powyższym Spółka zadała pytanie czy w związku z brakiem w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nabywane w Polsce usługi magazynowania, konfekcjonowania i pakowania od firmy – kontrahenta będą opodatkowane w Niemczech (państwie siedziby Wnioskodawcy) zgodnie z art. 28b ustawy VAT?
WSA w uzasadnieniu zwrócił uwagę, że Spółka w opisie sprawy nie będzie wykonywała głównego przedmiotu swojej działalności gospodarczej na terytorium Polski. Spółka nie produkuje w Polsce obuwia, a jedynie sprowadza wyroby gotowe do dalszej odprzedaży bezpośrednio konsumentom lub dystrybutorom. Kupuje usługi pomocnicze dla głównej działalności prowadzonej poza Polską w postaci pakowania, konfekcjonowania i magazynowania. Nie jest to zatem działalność samodzielna i niezależna. Zatem WSA stwierdził, iż wadliwe było przyjęcie przez organ podatkowy, że Spółka będzie prowadzić w Polsce działalność, która spełnia cechy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Przy wskazanym we wniosku o interpretację sposobie prowadzenia działalności gospodarczej należało się zgodzić ze Spółką, że nie będzie ona posiadać na terenie Polski żadnego zaplecza czy też stałej struktury, która pozwalałaby przyjąć, że będzie mieć w kraju stałe miejsce prowadzenia działalności, rodzące konieczność zmiany zasad rozliczeń podatkowych.
