Zmiany w obszarze podatków bezpośrednich
(4 – 8 marca 2019)
1. Opłaty licencyjne na rzecz podmiotu powiązanego jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1.03.2019 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.7.2019.1.PP
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1.03.2019 r., znak: 0111-KDIB2-3.4010.407.2018.3.MK
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4.03.2019 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.528.2018.2.AR
Interpretacje stanowią potwierdzenie dotychczasowego stanowiska organów podatkowych. Wydatki z tytułu opłat licencyjnych na rzecz podmiotów powiązanych mogą stanowić koszty bezpośrednio związane z nabyciem lub wytworzeniem towaru w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o PDOP – a w konsekwencji – nie podlegać limitowaniu zgodnie z art. 15e ustawy o PDOP. Kluczowe jest jednak, aby nabycie licencji przez danego podatnika było warunkiem koniecznym do wykonywania zadań produkcyjnych oraz sprzedaży wytworzonych towarów. Co również istotne, opłata licencyjna powinna wpływać na finalną cenę produkowanych przez podatnika towarów i stanowić czynnik obiektywnie kształtujący cenę wytworzonego produktu.
2. Czy koszty związane z demontażem instalacji zwiększą wartość początkową nowej inwestycji?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1.03.2019 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.2.2019.1.PH
Spółka prowadzi inwestycję związaną z budową i rozbudową sieci ciepłowniczej. W ramach jej realizacji, ponosi wydatki związane z demontażem starej instalacji np. przygotowanie terenu pod nową inwestycję. Jak wskazała spółka, wszelkie wydatki są ściśle związane z budową nowego środka trwałego. Organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że wszelkie wydatki związane z usługą demontażu starej sieci ciepłowniczej – poniesione do dnia przyjęcia do użytkowania nowej sieci – stanowią składnik wartości początkowej nowego środka trwałego. Jak bowiem wskazano – stosownie do treści art. 16g ust. 4 ustawy o PDOP – za koszty wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, koszty wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi, i inne koszty, które daje się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.
3. Czy wydatki na zakup usług gastronomicznych w związku ze spotkaniami z klientami stanowią koszty uzyskania przychodu?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4.03.2019 r., znak: 0111-KDIB2-3.4010.46.2019.1.AD
Spółka organizuje spotkania biznesowe poza miejscem prowadzenia działalności (kawiarnie, restauracje i inne punkty gastronomiczne). W trakcie ich trwania, Spółka nabywa usługi gastronomiczne, wydatki dokumentowane są fakturami VAT. Spotkania organizowane są dla obecnych oraz potencjalnych partnerów biznesowych, służąc ściśle zawieraniu kontaktów handlowych i omawianiu warunków współpracy z kontrahentami. Jak wskazała Spółka, spotkania nie są organizowane w celu budowania wizerunku Spółki. Organ interpretacyjny wskazał, że jeżeli w istocie wydatki spółki nie stanowią kosztów reprezentacji, to spełniają warunki do zakwalifikowania jako koszty uzyskania przychodów.
4. Czy nabywane od podmiotu powiązanego usługi pośrednictwa sprzedaży podlegają limitowaniu?
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4.03.2019 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.551.2018.2.AW
Spółka zawarła umowę agencyjną z podmiotem powiązanym, której przedmiotem jest nabycie usługi doprowadzania do zawierania umów sprzedaży produktów wytworzonych i wyprodukowanych przez Spółkę (pośrednictwo sprzedażowe). Podmiot powiązany jest m.in. odpowiedzialny za negocjowanie cen, wsparcie w rozwiązywaniu bieżących problemów, np. problemów jakościowych. Ponadto do jego zadań należy informowanie klientów o dostępnych produktach Spółki, a także utrzymywanie kontaktu z klientami.
Jak stwierdził organ, usługa nabywana przez spółkę niewątpliwie nosi szereg cech charakterystycznych dla usług doradczych, reklamowych, badania rynku, a tym samym jest usługą o podobnym charakterze do wymienionych. W konsekwencji, podlega ograniczeniu wynikającemu z art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. Ponadto stwierdzono, że cechy nabywanych usług – przedstawione przez Spółkę – przeważają nad elementami charakterystycznymi dla innych świadczeń.
5. Jak opodatkować najem serwera komputerowego od firmy niemieckiej?
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 6.02.2019 r., sygn. akt I SA/Go 537/18
W przywołanym wyroku sąd uznał, że serwera komputerowego nie można uznać za urządzenie przemysłowe. Zdaniem sądu pojęcie „urządzenie przemysłowe” należy rozumieć jako składnik majątku pełniącego pomocniczą funkcję w ramach procesu przemysłowego rozumianego jako ciąg działań mechanicznych lub chemicznych służących do masowej produkcji towarów. Takim zaś urządzeniem nie jest serwer komputerowy wykorzystywany przez Skarżącą.
Wobec powyższego organ stwierdził, że z tytułu nabycia od pomiotu niemieckiego usługi wynajmu serwerów w celu przechowywania na nim baz danych, Skarżąca Spółka nie będzie zobowiązana jako płatnik, do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 w związku
z art. 21 ust. 1 pkt. 1 ustawy o PDOP.
6. Kara umowna jako koszt uzyskania przychodów
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 6.02.2019 r., sygn. akt I SA/Go 545/18
Jak wskazał sąd, co do zasady, kary umowne wiążą się z niewłaściwym (w znaczeniu też nieterminowym) czy nienależytym wykonaniem (np.) usług. Niemniej jednak, ustawodawca tylko w ściśle określonych przypadkach – enumeratywnie wymienionych w ustawie (art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o PDOP) wyłączył możliwość zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach wydatek – kara umowna – winien być oceniany przy uwzględnieniu treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP).
W zaistniałym stanie faktycznym kary umowne nie były objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o PDOP. Jak wskazała strona skarżąca, uregulowanie kar umownych było warunkiem kontynuowania współpracy z kontrahentem. Na skutek uregulowania kar umownych, usługi na rzecz kontrahenta zostały finalnie wykonane. Skarżąca będzie mogła wykonać także dodatkowe usługi na rzecz kontrahenta, z tytułu czego otrzyma wynagrodzenie. Sąd podzielił zatem zdanie skarżącej, że opłacenie kar umownych było w przedmiotowej sprawie działaniem racjonalnym, uzasadnionym biznesowo, oraz, co najważniejsze, ukierunkowanym na osiąganie przychodów z realizacji Umowy.
W tym przypadku została zatem spełniona przesłanka pozytywna uznania wydatku, jakim były kary umowne, za koszt uzyskania przychodu.
PDOF
1. Uzupełnienie umowy leasingu zawartej przed 1.01.2019 r.
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1.03.2019 r., znak: 0114-KDIP3-1.4011.657.2018.1.IF
Spółka komandytowa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy leasingu operacyjnego samochodów osobowych. Niektóre umowy zostały zawarte przed dniem 1 stycznia
2019 r. Pojazdy będące przedmiotem leasingu często były przekazywane po tej dacie. Tym samym, w dniu podpisania umowy nie były znane numery VIN pojazdów, będących przedmiotem umowy – zostały uzupełnione po wejściu w życie nowych przepisów. Jak wynika z przepisów przejściowych do ustawy wprowadzającej z nowym rokiem zmiany w ustawach o podatkach dochodowych – w przypadku umów leasingu zawartych przed dniem 1 stycznia 2019 r. podatnik będzie mógł rozliczyć leasing na zasadach obowiązujących do końca 2018 r., chyba że umowa taka została zmieniona lub odnowiona po 31 grudnia 2018 r.
Organ interpretacyjny uznał za prawidłowe stanowisko podatnika zgodnie z którym, działanie polegające na uzupełnieniu treści umowy o brakujący numer VIN nie stanowi zmiany umowy w rozumieniu przepisów przejściowych. W konsekwencji, do umów podpisanych przed wejściem w życie regulacji z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PDOF (do 31.12.2018 r.) – podatnik ma prawo stosować stare zasady rozliczeń.
PROCES LEGISLACYJNY: Projekt rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie przedłużenia terminu do złożenia zeznania przez niektórych podatników osiągających dochody wolne od podatku dochodowego od osób prawnych
Projekt zakłada przedłużenie do 31.10.2019 r. terminu na złożenie zeznania CIT-8, dla podatników:
- których rok podatkowy rozpoczął się po 31.12.2017 r. i zakończy się przed 1.07.2019 r.,
- osiągających wyłącznie dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o PDOP,
- którzy nie byli zobowiązani w roku podatkowym, którego zeznanie dotyczy, do sporządzenia określonych deklaracji lub informacji wskazanych w odpowiednich przepisach ustawy o PDOF.
Projekt jest obecnie w fazie konsultacji publicznych.
https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12321269/katalog/12572097#12572097
