Sprawdź, co istotnego wydarzyło się w zakresie wyroków sądowych, interpretacji podatkowych i procesu legislacyjnego.

Pobierz cały #PodatkowyPrzeglądTygodnia nr 127

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

PDOP

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29.03.2021 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.17.2021.2.BD

Zakres weryfikacji kontrahenta przy podatku u źródła

Część usług, które spółka nabywa w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą od kontrahentów niebędących rezydentami Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o PDOP, mieści się w katalogu usług objętych opodatkowaniem podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP. Spółka w zakresie przedmiotowych usług pełni funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. Każdorazowo, na moment wypłaty wynagrodzenia na rzecz kontrahenta niebędącego rezydentem Polski, spółka posiada aktualny certyfikat rezydencji kontrahenta dokumentujący siedzibę podatnika dla celów podatkowych. Jednocześnie, dokonywane przez spółkę wypłaty wynagrodzenia na rzecz nierezydentów nie przekraczają w danym roku podatkowym limitu 2.000.000 PLN.

Zdaniem wnioskodawcy, dla wypłat nieprzekraczających 2 000 000 PLN w trakcie roku podatkowego, płatnik, przy weryfikacji warunków niepobrania podatku u źródła nie jest zobowiązany do szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT. Zastosowanie warunków niepobrania podatku u źródła w tym zakresie (tj. w przypadku wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 PLN na rzecz tego samego podatnika) – nie zostało bowiem uzależnione przez ustawodawcę od konieczności dokonania takiej weryfikacji. Zakres koniecznej weryfikacji na gruncie ustawy o CIT wyznacza w tym przypadku art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, który w swojej treści wskazuje na konieczność dochowania należytej staranności uwzględniającej skalę i charakter działalności prowadzonej przez płatnika, jednak nie odwołuje się do art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT. Podkreślenia również wymaga fakt, iż konieczność przeprowadzenia poszerzonej weryfikacji obejmującej dodatkowe warunki, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6, wynika z treści art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, czyli w razie zaniechania poboru lub zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła z tytułu należności wypłacanych w ramach roku podatkowego na rzecz danego podmiotu w kwocie przewyższającej 2.000.000 PLN. Uznać zatem należy, iż ustawodawca rozróżnia wymogi stawiane płatnikom w zależności od tego, czy wypłaty w danym roku podatkowym dokonywane na rzecz tego samego podatnika przekraczają, czy też nie przekraczają kwoty 2.000.000 zł, i w sytuacji, gdy dokonane wypłaty tego limitu nie przekraczają, dla niepobrania podatku u źródła lub zastosowania obniżonej stawki na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, wystarczające jest posiadanie certyfikatu rezydencji podatkowej kontrahenta dokumentującego jego siedzibę dla celów podatkowych, przy założeniu, że płatnik dochował należytej staranności weryfikując możliwości zastosowania obniżonej stawki lub niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Organ nie zgodził się z tym stanowiskiem. Jego zdaniem, płatnik, który chce zastosować przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz przepisy Modelowej Konwencji i nie dokonywać poboru podatku u źródła, jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia/niepobrania podatku, zachowując przy tym należytą staranność. To oznacza w przedmiotowej sprawie, że płatnik (wnioskodawca) ma obowiązek weryfikować, czy uzyskująca dochody z tytułu usług brytyjska spółka (nierezydent) spełnia wszystkie warunki do skorzystania z możliwości niepobrania podatku u źródła. W ramach należytej staranności nie można ograniczać się jedynie do weryfikacji warunków zastosowania niepobrania podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz przepisów Modelowej Konwencji. Tym samym, poza posiadaniem certyfikatu rezydencji podatnika konieczna jest odpowiednia weryfikacja okoliczności i warunków uzasadniających możliwość niepobrania podatku u źródła. Płatnik wypłacający należności z tytułu usług, o których mowa we wniosku, ma obowiązek sprawdzać, czy istnieją okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT.

PDOF

Interpretacja ogólna NR DD2.8201.7.2020 Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 23 marca 2021 r. w sprawie określenia momentu nabycia nieruchomości należącej do majątku wspólnego małżonków, w przypadku uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia tej nieruchomości,  po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

Interpretacja ta dotyczy przypadków, w których nieruchomość została zbyta przez jednego z małżonków/byłych małżonków przyznana mu po ustaniu ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej, np. po ustaniu związku małżeńskiego przez rozwód na mocy postanowienia sądu o podziale majątku wspólnego, czy w wyniku podziału majątku wspólnego dokonanego po rozwodzie, sporządzonego przed notariuszem albo na podstawie umownego zniesienia wspólności majątkowej i podziału majątku dorobkowego. Określenie momentu nabycia nieruchomości jest istotne dla stwierdzenia powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c ustawy PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Uwzględniając dominującą linię orzeczniczą w zakresie omawianego zagadnienia, która w szczególności odwołuje się do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17, Minister stwierdził, że jeżeli zbycie nieruchomości nastąpiło po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, a nieruchomość nabyta została do majątku objętego tą wspólnością majątkową, to pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c ustawy PIT należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Powyższa interpretacja uwzględnia szczególny charakter wspólności majątkowej małżeńskiej, z której wynika, że małżonkowie mają prawo do całej nieruchomości objętej wspólnością majątkową i nie można określić przypadających na każdego z małżonków udziałów w tej wspólności w czasie jej trwania. Stąd dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się, że w przypadku ustania wspólności majątkowej małżeńskiej nie następuje nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c ustawy PIT, przez małżonka, któremu przypadła ta nieruchomość, jeżeli nieruchomość objęta była wspólnością majątkową.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30.03.2021 r., znak: 0114-KDIP3-1.4011.846.2020.2.EC

Przychód z tytułu umowy o powstrzymanie się od działań konkurencyjnych

Wnioskodawca jest jednym ze wspólników spółki A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka). Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług udostępniania operatorom sieci komórkowej treści do serwisów multimedialnych, które następnie operatorzy udostępniają końcowym użytkownikom. Wnioskodawca prowadzi także jednoosobową działalność gospodarczą w tożsamej branży co Spółka i posiada wieloletnie doświadczenie we współpracy z podmiotami zaangażowanymi w proces realizacji Serwisów w Polsce. W ramach swojej dotychczasowej kariery wnioskodawca pozyskał unikalny know-how dotyczący organizacji, planowania a także funkcjonowania Serwisów. Jedyny stosunek łączący wnioskodawcę ze Spółką wynika z faktu posiadania udziałów w zysku Spółki jako komandytariusz. Wnioskodawca zamierza w 2021 r. wystąpić ze Spółki oraz odsprzedać swoje udziały w Spółce – komplementariuszu. Bezpośrednio po wystąpieniu Wnioskodawcy ze Spółki, Spółka zamierza podpisać z wnioskodawcą osobną umowę odpłatnego terminowego powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki – tak by wnioskodawca powstrzymał się w przyszłości od podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby zaszkodzić podstawowej działalności spółki dotyczącej obsługi Serwisów (dalej: usługa powstrzymywania się).

Zdaniem wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymane przez wnioskodawcę z tytułu umowy powstrzymywania się będzie stanowić dla wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ustawa o PDOF nie reguluje precyzyjnie, do którego źródła przychodów należy przyporządkować każdy konkretny rodzaj otrzymywanego wynagrodzenia – w praktyce byłoby to oczywiście niemożliwe. Jednakże, jeżeli przychód ma swoje źródło we wcześniejszej działalności generującej przychód należący do określonego źródła przychodów, to ten dodatkowy, późniejszy przychód również należy przyporządkować do tego samego źródła – na zasadzie akcesoryjności. Mając na względzie, iż:

1. Wnioskodawca nie był związany ze Spółką umową o zarządzanie, kontraktem menedżerskim ani żadną inną umową mogącą kwalifikować się do art. 13 pkt 9 ustawy o PDOF,
2. Wnioskodawca rozliczał otrzymywane udziały w zysku Spółki w ramach przychodów z jednoosobowej działalności gospodarczej zgodnie z art. 5b ust 2 ustawy o PIT,
3. Umowa powstrzymywania się zostanie podpisana  z wnioskodawcą w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej,

– w ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie otrzymywane przez wnioskodawcę z tytułu umowy powstrzymywania się powinno stanowić dla wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Organ zaakceptował to stanowisko.

PROCES LEGISLACYJNY

Projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie wzoru deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych.

Określa się wzór:

1. deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych (CIT-8E)
2. załącznika do deklaracji CIT-8E – informacji o wysokości przychodów i innych danych uprawniających do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych  (CIT/EZ)

Wzory powyższe stosuje się począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2020 r.