Tax&Roll | nowości w podatkach bezpośrednich

Sprawdź, co istotnego wydarzyło się w minionym tygodniu w zakresie wyroków sądowych, interpretacji podatkowych i procesu legislacyjnego.

Pobierz cały #PodatkowyPrzeglądTygodnia nr 129

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

PDOP

► Zwolnienie od podatku zysku wypłacanego przez spółkę komandytową

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20.04.2021 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.32.2021.3.AK

X spółka akcyjna spółka komandytowa (dalej: „Spółka”) jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, w której od 2019 r. komandytariuszem jest Y spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „Spółka Holdingowa”). Obie spółki są polskimi rezydentami podatkowymi. Spółka Holdingowa posiada większościowy udział w zysku Spółki. Spółka planuje w przyszłości wypłacać na rzecz Spółki Holdingowej zyski wynikające z rocznych sprawozdań finansowych i przeznaczonych do podziału uchwałą wspólników (dalej: „Dywidenda”). Wysokość Dywidendy będzie odpowiadać udziałowi w zysku wynikającemu z umowy Spółki.

Organ zgodził się, że Spółka będzie mogła zastosować zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o PDOP, ale jedynie do przychodów z udziału w zyskach tych spółek uzyskanych przez ich wspólników od dnia, w którym do ww. spółki zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT. Jak wynika bowiem z art. 13 ust. 3 ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zauważyć przy tym należy, że dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o PDOP nie jest wystarczające spełnienie przez komandytariusza spółki komandytowej otrzymującego dochód z udziału w zyskach tej spółki jedynie warunków określonych w tym przepisie. Warunkiem koniecznym jest również określone w art. 22 ust. 4a ustawy o PDOP posiadanie udziałów (akcji) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Przy czym dwuletni okres posiadania akcji/udziałów – bądź ogółu praw i obowiązków – należy liczyć tylko w spółce (w rozumieniu art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o PDOP), która jest podatnikiem w podatku CIT. Wcześniejsze posiadanie przez komandytariusza udziałów w zysku spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku CIT, a więc nie spełniającej warunku uznania za spółkę w rozumieniu ww. art. 4a pkt 21 ustawy o PDOP powoduje, że bieg dwuletniego okresu posiadania przez komandytariusza ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej będącej jednocześnie podatnikiem CIT rozpocznie się dopiero od dnia w którym wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

► Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek oraz opłaty prolongacyjnej w związku z obowiązkiem zwrotu dofinansowania

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.04.2021 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.42.2021.1.SK

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe X Sp. z o.o. na podstawie decyzji Zarządu Województwa. zostało zobowiązane do zwrotu części dofinansowania pochodzącego ze środków europejskich. X. został zobowiązany do zwrotu dofinansowania wraz odsetkami, liczonymi jak dla zaległości podatkowych od dnia przekazania środków. Obowiązek zwrotu środków powstał w związku ze zmianą struktury właścicielskiej X., w wyniku której właścicielem 60% udziałów stał się Y. W konsekwencji, X. stał się tzw. dużym przedsiębiorstwem w rozumieniu przepisów unijnych o pomocy publicznej. Zdaniem Zarządu Województwa stanowiło to naruszenie zasad przyznanej pomocy (niezachowanie trwałości projektu), skutkującym obowiązkiem zwrotu części przyznanego dofinansowania.

Organ nie zgodził się, że odsetki od zwracanego dofinansowania mogą być kosztem uzyskania przychodu. Uznał, że poniesienie przez spółkę wydatków z tytułu obowiązku zapłaty odsetek oraz opłaty prolongacyjnej w związku ze zwrotem otrzymanej dotacji nie jest działaniem w celu uzyskania przychodów, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, bowiem poniesienie wydatku z tego tytułu nie wiąże się z jakimś rzeczywistym zdarzeniem, mającym lub mogącym mieć wpływ na wysokość osiągniętego lub potencjalnego przychodu, stanowi natomiast rezultat niedochowania warunków otrzymanego dofinansowania, a więc jest następstwem niewłaściwego działania spółki. Wnioskodawca zawierając umowę o dofinansowanie musiał być świadomy ewentualnych konsekwencji wynikających z niedotrzymania jej warunków. Brak należytej staranności skutkujący wykorzystaniem dofinansowania z naruszeniem obowiązujących zasad (niezachowanie trwałości projektu), nie może być rekompensowany z wykorzystaniem przepisów podatkowych. Podatnik nie może kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, będących następstwem jego niewłaściwego działania, bądź niezachowania przez niego należytej staranności, bowiem to on obarczony jest ryzykiem prowadzonej działalności.

► Możliwość skorzystania ze zwolnienia wynikającego z decyzji o wsparciu rozpoczyna się w momencie poniesienia wydatków kwalifikowanych

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 18.03.2021 r., sygn. akt I SA/Op 22/21

Spór w przedmiotowej sprawie dotyczył podatnika, który uzyskał decyzję o wsparciu na realizację nowej inwestycji. Inwestycja przeprowadzana przez podatnika polegała na zwiększeniu efektywności produkcji, a także jej częściowej automatyzacji. Działalność inwestycyjna podatnika dotyczyła zarówno dotychczas istniejących środków trwałych, jak również aktywów podlegających rozbudowie w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu. W związku z powyższym podatnik powziął wątpliwość dotyczącą momentu, w którym będzie mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego wynikającego z decyzji o wsparciu. Zdaniem podatnika momentem tym będzie miesiąc poniesienia pierwszych kwalifikowanych wydatków.

Dyrektor KIS uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe, wyjaśniając że wsparcie na realizację nowej inwestycji polega na zwolnieniu z podatku – dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Dopóki więc podatnik nie uzyska takiego dochodu nie może skorzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o wsparciu nowych inwestycji, a w konsekwencji zwolnienia na podstawie ustawy o PDOP. Dopóki podatnik nie osiągnie przychodów, które będą następstwem dokonanej nowej inwestycji, nie można mówić o uzyskaniu dochodu. Zdaniem organu wymogu nie może zmienić fakt, że nowa inwestycja jest ściśle powiązana z istniejącym już zespołem składników, a sposób zintegrowania nowej i istniejącej inwestycji, położonych na tym samym terenie, nie pozwala na określenie dochodu (przychodu) wyłącznie z nowej inwestycji, bez uwzględnienia zintegrowanej z nią całości lub części istniejącej inwestycji. Tym samym poniesienie kosztów, które są uznane za koszty kwalifikowane nie uprawnia jeszcze do skorzystania z możliwości zwolnienia dochodów w ramach decyzji o wsparciu. Rozpoczęcie procesu inwestycyjnego powinno prowadzić każdorazowo do uzyskania dochodu, który umożliwia zastosowanie zwolnienia.

Stanowiska Dyrektora KIS nie podzielił WSA w Opolu. Zdaniem sądu działalność podatnika jest realizowana z zaangażowaniem dotychczas istniejących środków trwałych, jak i aktywów podlegających rozbudowie w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu. Wydzielenie podatkowych w odniesieniu do nowej inwestycji mogłoby się okazać w tej sytuacji praktycznie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, a w rezultacie gdyby podzielić stanowisko organu – że dla skorzystania z analizowanego zwolnienia, istotne jest uzyskanie dochodów z nowej inwestycji – mogłoby to uniemożliwić w ogóle skorzystanie ze zwolnienia. Zdaniem sądu analizowane zwolnienie ma charakter przedmiotowy i odnosi się wyłącznie do dochodów uzyskanych z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej wskazanej w decyzji o wsparciu i prowadzonej na terenie wskazanym w tej decyzji. Dla ustalenia momentu, od którego podatnik będzie uprawniony do stosowania zwolnienia bez znaczenia pozostaje moment uzyskania przez niego dochodu z realizowanej inwestycji. Istotny jest natomiast moment, w którym poniesie on koszty na realizację inwestycji. Ten moment bowiem wyznacza miesiąc, od którego podatnik może korzystać z przysługującego jej na podstawie decyzji zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie i na warunkach wskazanych w tej decyzji. Podatnik będzie zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały wydatki kwalifikowane w ramach inwestycji, niezależnie od momentu, w którym zacznie uzyskiwać dochód z realizowanej inwestycji.