Sprawdź, co istotnego wydarzyło się w minionym tygodniu w zakresie wyroków sądowych, interpretacji podatkowych i procesu legislacyjnego.

Pobierz cały #PodatkowyPrzeglądTygodnia nr 131

WYROKI SĄDOWE I INTERPRETACJE PODATKOWE

PDOP

► Interpretacja Ogólna NR SP4.8203.2.2020 Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 26 .04. 2021 r. w sprawie ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia skarbowych papierów wartościowych na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej UPDOP)

Interpretacja ta dotyczy odpłatnego zbycia bonów i obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i ustalenia, czy w związku z takim zbyciem wydatki poniesione na nabycie skarbowych papierów wartościowych (dalej jako SPW) stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 UPDOP oraz w jakiej wysokości: w całości na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 UPDOP czy tylko w części, jeżeli cena zbycia jest niższa od ceny nabycia – w świetle art. 16 ust. 1 pkt 8 i 39 UPDOP.
Jak wskazał Minister Finansów, przykładem nieracjonalnego i niezamierzonego skutku podatkowego jest taka wykładnia przepisów art. 16 ust. 1 pkt 8 i 39, która prowadziłaby do niemożliwości uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wydatków na nabycie obligacji skarbowych w części odsetkowej. Jeżeli nabycie dotyczy obligacji z oprocentowaniem stałym lub zmiennym w postaci odsetek, to w tym momencie cena nabycia może uwzględniać – oprócz wartości nominalnej – m.in. wartość przyszłych (nabycie od emitenta) lub już naliczonych (nabycie na rynku wtórnym) odsetek.
W świetle przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8, poniesiony w tej części wydatek staje się kosztem uzyskania przychodów w związku z odpłatnym zbyciem albo wykupem obligacji skarbowych. Natomiast naliczone i otrzymane przed zbyciem (wykupem) obligacji skarbowych odsetki są przychodem i podlegają opodatkowaniu (art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 4 pkt 2). Jeżeli więc zbycie obligacji skarbowych następuje przed ich wykupem przez emitenta i cena zbycia odpowiada tylko wartości nominalnej, to faktycznie poniesione wydatki na nabycie obligacji skarbowych w części odsetkowej, wprost dozwolone w art. 16 ust. 1 pkt 8 jako koszty uzyskania przychodów, mogłyby być wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 39. Rezultatem byłoby wówczas nieproporcjonalne opodatkowanie wyniku z tytułu obrotu obligacjami skarbowymi w części odsetkowej (opodatkowanie przychodu) w stosunku do części kapitałowej (brak opodatkowania). Taki sposób opodatkowania naruszałby fundamentalny sens podatku dochodowego, który polega na opodatkowaniu dochodu na zasadzie adekwatnej alokacji kosztów do przychodów oraz naruszałby istotę kosztów uzyskania przychodów, która zawiera się w potrącalności realnych i definitywnych wydatków związanych z przychodami.
Reasumując, w opinii Ministra Finansów, wydatki na nabycie SPW są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 8. Wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów straty z odpłatnego zbycia wierzytelności, które wynika z art. 16 ust. 1 pkt 39, nie obejmuje zbycia SPW.

PDOF
► Rezydencja podatkowa oraz zakres obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce

Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 29.04.2021 r. 

Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wydał objaśnienia podatkowe dotyczące rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce. Dotyczą one zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych tj. rezydencji podatkowej osób fizycznych w Polsce oraz zakresu obowiązku podatkowego tych osób  w myśl ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PDOF).
Wydane objaśnienia porządkują informacje dotyczące problematyki rezydencji podatkowej i związanych z nią obowiązków podatkowych osób fizycznych. MF objaśnia m.in. na czym polegają uregulowane art. 3 ust. 1 i 2a ustawy o PDOF ograniczony i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wskazuje kryteria ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych osoby fizycznej, w szczególności jak należy rozumieć ośrodek interesów życiowych (tj. centrum interesów osobistych i gospodarczych) oraz kryterium pobytu na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Objaśnienia wskazują również na konieczność stosowania krajowych przepisów dotyczących rezydencji podatkowej z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które to przewidują specjalne reguły kolizyjne w przypadku zaistnienia podwójnej rezydencji podatkowej i pozwalają ustalić, w którym państwie dana osoba posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Na końcu Ministerstwo wskazuje na procedurę wzajemnego porozumiewania się (skrót z ang.: MAP), będącą rodzajem współpracy właściwych organów Polski oraz drugiego państwa, w trakcie której dąży się do spowodowanego działaniem jednego lub obu państw wyeliminowania podwójnego opodatkowania indywidualnego podatnika.
Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, gdyż jak wskazał Minister Finansów określenie rezydencji podatkowej nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związane jest z oceną całokształtu zaistniałych faktów i okoliczności istotnych z punktu widzenia danego podatnika.

► KUP w związku z zawartą umową leasingu operacyjnego samochodu osobowego

Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 29.04.2021 r. 

Wnioskodawca podpisał umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa leasingu została podpisana na 36 miesięcy na 42,25% wartości samochodu, a 57,75% jest wartością opcjonalną, na którą leasingobiorca może podpisać nową umowę lub wykupić ˗ na co zostanie wystawiony dokument wykupu (faktura) lub pozostawić samochód dealerowi po spłaceniu rat zgodnych z ustalonym harmonogramem. Zawarta umowa spełnia kryteria wskazane w dyspozycji art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako PDOF). Celem uruchomienia leasingu oraz wydania przedmiotu leasingu, wnioskodawca poniósł koszt pierwszej raty oraz opłaty wstępnej mającej charakter samoistny, bezzwrotny, niezależny od pozostałych rat leasingowych uiszczonych w trakcie trwania umowy. Samochód będący przedmiotem leasingu używany jest przez wnioskodawcę do celów mieszanych, zarówno w działalności gospodarczej, na którą został nabyty samochód oraz prywatnie.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w proporcji wynikającej z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PDOF należy uwzględnić pełną wartość samochodu osobowego, czy wyłącznie wartość, na którą została zawarta umowa leasingowa zgodnie z harmonogramem rat. Ponadto, wnioskodawca ma wątpliwości czy wartość opłaty wstępnej stanowi koszt jednorazowy w dniu jej poniesienia w całości, czy należy uwzględnić proporcję do limitu 150.000 zł.
W odniesieniu do powyższych wątpliwości Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 wartością samochodu ujmowaną do wyliczenia proporcji jest wartość wskazana w harmonogramie spłat rat leasingowych, a nie wartość całkowita samochodu. Natomiast wstępna opłata leasingowa, zgodnie z art. 27 ust. 1 jest zabezpieczeniem wykonania umowy i stanowi dla podatnika koszt uzyskania przychodu (dalej KUP) w dniu jej poniesienia w całości wraz z podatkiem VAT niepodlegającym odliczeniu.
Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy i stwierdził, że do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PDOF, należy przyjąć wartość samochodu osobowego wynikającą z umowy leasingu tj. odzwierciedlającą jego wartość rynkową i zastosować uregulowania, które limitują możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat wynikających z tytułu umowy najmu samochodu, bowiem wartość opisanego przekracza 150 000 zł (cena netto).
Powyższe limitowanie dotyczy każdej miesięcznej raty, jak również opłaty wstępnej. Z tego też względu, wydatek poniesiony z tytułu opłaty wstępnej powinien zostać przez Wnioskodawcę zaliczony do kosztów jednorazowo w dacie poniesienia, jednakże wyłącznie w wysokości wynikającej ze wskazanej w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PDOF proporcji.

► Obowiązki  płatnika w związku z wypłatą zaliczek na poczet zysku wspólnikom spółki komandytowej będącym komandytariuszami

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30.04.2021r., znak 0115-KDIT1.4011.55.2021.1.MST

Wnioskodawca jest spółką osobową prawa handlowego. Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że z dniem 1 stycznia 2021 r. Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Komandytariuszami tej Spółki są osoby fizyczne, którym w trakcie roku obrotowego wypłacane są zaliczki na poczet zysku. Uzgodnione przez wspólników kwoty były wypłacane przez Spółkę bez potrącania jakichkolwiek podatków
Spółka ma wątpliwości w zakresie tego, czy w związku z wypłatą wspólnikom ww. kwot, pełni ona rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że uzyskiwane przez komandytariuszy świadczenia pieniężne w formie zaliczek na poczet zysku Spółki stanowią dla nich przychody z tytułu udziału w takim zysku, tak więc podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na analogicznych zasadach jak przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Przychód ten powstaje zatem w momencie jego wypłaty i jest opodatkowany stawką 19%, chyba że zastosowanie znajdzie (w kontekście art. 21 ust. 40 ustawy) zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 51a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego Spółka, zdaniem organu wbrew przedstawionemu przez nią stanowisku jest obowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od ww. wypłat dokonywanych na rzecz komandytariuszy.

PROCES LEGISLACYJNY
Brak interesujących zagadnień z perspektywy Klientów.